วันนี้จะค่อยๆ ล่องขึ้นไปกรุงเทพ ด้วยการนั่งรถตู้ไปหาดใหญ่ จากนั้นก็ขึ้นเครื่องบินจากหาดใหญ่เข้ากรุงเทพ ตอนแรก จขกท. ก็คิดว่า เราน่าจะมีเวลาเดินเที่ยวหาดใหญ่สักชั่วโมงสองชั่วโมง (ก็เห็นเค้าว่าของกินที่หาดใหญ่อร่อย)
แต่การนั่งรถตู้จากปีนังแล้วไปต่อเครื่องบินที่หาดใหญ่เป็นอะไรที่สาหัสมาก...สรุปเวลากินข้าวแทบไม่มีครัช วันนั้นแทบไม่ได้เอาอะไรเข้าปากเลย มีแต่ของกินที่สนามบิน (ซึ่งคงไม่รีวิวละนะ 555)
ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกท่านที่ตามมาช่วย กดแชร์ กดไอคอน คอมเมนต์ด้วยนะคะ กระทู้รีวิวนี้ตั้งใจและพยายามทำอย่างละเอียดจริงๆ ทุกอย่างที่ทุกคน ทำให้มันทำให้ จขกท. มีกำลังใจมากๆ
สามารถอ่านย้อนหลังได้ที่ :
วันที่ 1 การเดินทางจากสนามบินเข้าเมืองกัวลาลัมเปอร์ และ สตรีทฟู้ดที่ Jalan Alor
https://pantip.com/topic/36694114
วันที่ 2 ใครว่ามาเที่ยว คือ การพักผ่อน...เปล่าเลย นี่ไปทรมานสังขารตัวเองชัดๆ!!! "การเดินขาลากที่ ปุตราจายา"
https://pantip.com/topic/36705101
วันที่ 3 เดินเล่นร้านขายของฝาก ออกเดินทางสู่ปีนังด้วย ETS Train
https://pantip.com/topic/36710132
วันที่ 4 เที่ยวแลนด์มาร์กสำคัญของปีนัง (บ้านเปอนารากัน กงสีตระกูลกู่ วัด Kek Lok Si ปีนังฮิลล์)
https://pantip.com/topic/36716002
วันที่ 5 ว่าด้วยเรื่องกินๆๆๆ
https://pantip.com/topic/36724752

(วัดไห่หนาน ไฮไลท์ของวันสุดท้าย)

(เจอหนูน้อยคนนี้ตอนเดินเล่นตอนเช้าวันสุดท้าย)

(ความสีพาสเทล)
เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า...วันที่ 6 วันสุดท้าย ปีนัง-หาดใหญ่
9:00 น. : วัดไห่หนาน
ตอนเช้าวันนี้มีเวลาเหลือนิดหน่อย จขกท. เลยเดินเล่นรอบๆ เมือง แล้วก็เก็บภาพเป็นครั้งสุดท้าย เดินเล่นไปเรื่อยๆ ก็มาเจอวัดนี้ โคตรสะดุดตาเลยเพราะมันสวย มีมุมเล็กๆ น่าเก็บเต็มไปหมด (เออ มีกระถางธูปอันเบ้อเริ่มอยู่หน้าวัดด้วย)

(สภาพข้างในที่เงียบสงบ)
วัดนี้ชื่อ วัดไห่หนาน สร้างโดยชาวจีนไหหลำเพื่อบูชาเจ้าแม่หม่าโจ เทพธิดาแห่งท้องทะเล
10:00 น. : กลับมาเอาของ ออกจากที่พัก
จริงๆ แล้ว ความคิดที่จะซื้อของฝากจากที่ปีนังไม่ได้อยู่ในหัวของ จขกท. เลยเพราะได้ของฝากมาแล้วตั้งแต่กัวลาลัมเปอร์(เป็นเปียะกับชากลีบดอกไม้) แต่พอพนักงานโฮสเทลที่นี่เห็นของฝากของ จขกท. นางเลยทัก ว่าของแบบนี้ก็หาได้ที่ปีนังเหมือนกัน (นางหมายถึง ขนมเปียะ อ่าวแล้วที่หอบหิ้วมาจากกัวลาลัมเปอร์นี่ทำเพื่อ!!!) แล้วนางก็ถามว่า คุณชอบกินกาแฟมั้ย ไวท์คอฟฟี่ เป็นของขึ้นชื่อมากเลยนะ แล้วก็หาได้จากที่นี่เท่านั้นด้วย
ไอ้คำว่า 'หาได้ที่นี่เท่านั้น' สะกิดต่อมจขกท. อย่างแรง เอาวะ...ซื้อก็ได้...
(ถึงแม้ว่าหลังจากกลับมาที่ไทยจะมีคนแคปภาพ ไอ้เจ้าไวท์ คอฟฟี่ในซูเปอร์มาร์เก็ตในไทยก็ตาม...โดนหลอกอีกละ)
อันที่จริงแล้วเหมือนจะเป็นสิ่งที่จขกท. กินอยู่เกือบทุกมื้อ แต่ดันไม่รู้ว่ามันคือ ไวท์คอฟฟี่ (บางร้านก็จะมีเมนูเขียนไว้ไวท์คอฟฟี่ไว้ในเมนูเลย มันก็คือกาแฟสำเร็จรูป นั่นแหละ) กลิ่นหอมมาก มีฟองนุ่มๆ ลอยอยู่บนผิวด้วย แต่รสชาติหวานไปนิด
พนักงานโฮสเทลแนะนำว่า อย่าไปซื้อพวกตามร้านขายของฝากข้างทางมันจะแพง ให้ไปซื้อในซูปเปอร์มาร์เกต ซึ่งนางแนะนำ “Mydin” (นางไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับการโฆษณากาแฟนะ) จากนั้นนางก็จัดการหยิบแผนที่แล้วก็วงจุดให้เสร็จสรรพ จขกท. ขอบคุณ นางแล้วก็ถือโอกาสลากันเลย
จากนั้นก็เป็นการสะพายเป้เดินไล่ลงมาเรื่อยๆ คือ มันเป็นทางเดียวกับที่จะไป Komtar พอดี จขกท. ไปถึงซูปเปอร์มาร์เกตก็แค่เดินดุ่มๆ ไปที่ชั้นร้านกาแฟ แล้วก็หยิบมาสองถุง จากนั้นก็ไปจ่ายตัง เรื่องที่น่าสนใจเกี่ยวกับซูปเปอร์มาร์เกตหรือร้านสะดวกซื้อของที่นี่คือ จะไม่ให้ถุงพลาสติก หรือถ้าจะเอาคุณต้องเพิ่มเงิน อย่างที่ซูปเปอร์มาเกตนี่ก็ ต้องจ่ายถุงละ 7 cent (เมืองไทยนี่สบายและเปลืองสุดแล้วจริงๆ ซื้อแค่ชิ้นเล็กๆ ก็ใส่ถุงให้)
Note: ร้าน Mydin อยู่บนเส้น Jalan Penang อยู่ตรงจุดตัดระหว่าง Jalan Hutton กับ Lebuh Campbell พอดี แต่ถ้าข้ามไปอีกฝั่งจะเป็นร้านขายขนมของฝากประเภทขนมเปียะ ซึ่งพนักงานโฮสเทลก็แนะนำว่าร้านนั้นราคาถูกเหมือนกัน ร้านนั้นก็ คือ ร้านที่ติดกับ Toh Soon Café (ใช้ผนังอาคารร่วมกันว่างั้น)

จากนั้นก็เดินถือทุกอย่าง กระเป๋า ของฝากสองมือ เดินลงไป Komtar (ท่าทางวันนั้นยังกะพวกบ้าหอบฟาง) เดินไปถึงประมาณสิบเอ็ดโมง ปรากฏว่ารถดันจะมาตอนบ่ายครึ่ง จขกท. มองเวลาแล้วยังมีเวลาอีกนิดหน่อย นั่งเรื่อยเปื่อยอยู่ซักพักก็ลุกไปแลกเงิน ไทยคืน ตรงที่ข้างๆ เอเจนซี่บริการรถ มีร้านแลกเงินอยู่ค่ะติดกันเลย จขกท. คำนวณแล้ว ว่าแลกคืนจากที่นั่นไม่ขาดทุน เลยแลกไป เหลือเศษๆ นิดหน่อยเอาไปซื้อขนมรองท้องระหว่างนั่งรถกลับ
จากนั้นก็รอรถ รถมาตอนบ่ายครึ่ง

(เดินตรงไปก็เป็นคอมตาร์ละ วันแรกเดินผ่านตรงนี้ทำไมไม่ยักเห็นเอเจนซี่ตรงนี้ก็ไม่รู้)

(ที่นั่งรอรถ ตรงด้านข้างห้าง Prangin Mall)
[CR] ตะลุยเที่ยวมาเลเซีย กัวลาลัมเปอร์ ปีนัง หาดใหญ่ 6 วัน 5 คืน (วันที่ 6 ปีนัง-หาดใหญ่) by PS. Momery
แต่การนั่งรถตู้จากปีนังแล้วไปต่อเครื่องบินที่หาดใหญ่เป็นอะไรที่สาหัสมาก...สรุปเวลากินข้าวแทบไม่มีครัช วันนั้นแทบไม่ได้เอาอะไรเข้าปากเลย มีแต่ของกินที่สนามบิน (ซึ่งคงไม่รีวิวละนะ 555)
ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกท่านที่ตามมาช่วย กดแชร์ กดไอคอน คอมเมนต์ด้วยนะคะ กระทู้รีวิวนี้ตั้งใจและพยายามทำอย่างละเอียดจริงๆ ทุกอย่างที่ทุกคน ทำให้มันทำให้ จขกท. มีกำลังใจมากๆ
สามารถอ่านย้อนหลังได้ที่ :
วันที่ 1 การเดินทางจากสนามบินเข้าเมืองกัวลาลัมเปอร์ และ สตรีทฟู้ดที่ Jalan Alor
https://pantip.com/topic/36694114
วันที่ 2 ใครว่ามาเที่ยว คือ การพักผ่อน...เปล่าเลย นี่ไปทรมานสังขารตัวเองชัดๆ!!! "การเดินขาลากที่ ปุตราจายา"
https://pantip.com/topic/36705101
วันที่ 3 เดินเล่นร้านขายของฝาก ออกเดินทางสู่ปีนังด้วย ETS Train
https://pantip.com/topic/36710132
วันที่ 4 เที่ยวแลนด์มาร์กสำคัญของปีนัง (บ้านเปอนารากัน กงสีตระกูลกู่ วัด Kek Lok Si ปีนังฮิลล์)
https://pantip.com/topic/36716002
วันที่ 5 ว่าด้วยเรื่องกินๆๆๆ
https://pantip.com/topic/36724752
(วัดไห่หนาน ไฮไลท์ของวันสุดท้าย)
(เจอหนูน้อยคนนี้ตอนเดินเล่นตอนเช้าวันสุดท้าย)
(ความสีพาสเทล)
เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า...วันที่ 6 วันสุดท้าย ปีนัง-หาดใหญ่
9:00 น. : วัดไห่หนาน
ตอนเช้าวันนี้มีเวลาเหลือนิดหน่อย จขกท. เลยเดินเล่นรอบๆ เมือง แล้วก็เก็บภาพเป็นครั้งสุดท้าย เดินเล่นไปเรื่อยๆ ก็มาเจอวัดนี้ โคตรสะดุดตาเลยเพราะมันสวย มีมุมเล็กๆ น่าเก็บเต็มไปหมด (เออ มีกระถางธูปอันเบ้อเริ่มอยู่หน้าวัดด้วย)
(สภาพข้างในที่เงียบสงบ)
วัดนี้ชื่อ วัดไห่หนาน สร้างโดยชาวจีนไหหลำเพื่อบูชาเจ้าแม่หม่าโจ เทพธิดาแห่งท้องทะเล
10:00 น. : กลับมาเอาของ ออกจากที่พัก
จริงๆ แล้ว ความคิดที่จะซื้อของฝากจากที่ปีนังไม่ได้อยู่ในหัวของ จขกท. เลยเพราะได้ของฝากมาแล้วตั้งแต่กัวลาลัมเปอร์(เป็นเปียะกับชากลีบดอกไม้) แต่พอพนักงานโฮสเทลที่นี่เห็นของฝากของ จขกท. นางเลยทัก ว่าของแบบนี้ก็หาได้ที่ปีนังเหมือนกัน (นางหมายถึง ขนมเปียะ อ่าวแล้วที่หอบหิ้วมาจากกัวลาลัมเปอร์นี่ทำเพื่อ!!!) แล้วนางก็ถามว่า คุณชอบกินกาแฟมั้ย ไวท์คอฟฟี่ เป็นของขึ้นชื่อมากเลยนะ แล้วก็หาได้จากที่นี่เท่านั้นด้วย
ไอ้คำว่า 'หาได้ที่นี่เท่านั้น' สะกิดต่อมจขกท. อย่างแรง เอาวะ...ซื้อก็ได้...
(ถึงแม้ว่าหลังจากกลับมาที่ไทยจะมีคนแคปภาพ ไอ้เจ้าไวท์ คอฟฟี่ในซูเปอร์มาร์เก็ตในไทยก็ตาม...โดนหลอกอีกละ)
อันที่จริงแล้วเหมือนจะเป็นสิ่งที่จขกท. กินอยู่เกือบทุกมื้อ แต่ดันไม่รู้ว่ามันคือ ไวท์คอฟฟี่ (บางร้านก็จะมีเมนูเขียนไว้ไวท์คอฟฟี่ไว้ในเมนูเลย มันก็คือกาแฟสำเร็จรูป นั่นแหละ) กลิ่นหอมมาก มีฟองนุ่มๆ ลอยอยู่บนผิวด้วย แต่รสชาติหวานไปนิด
พนักงานโฮสเทลแนะนำว่า อย่าไปซื้อพวกตามร้านขายของฝากข้างทางมันจะแพง ให้ไปซื้อในซูปเปอร์มาร์เกต ซึ่งนางแนะนำ “Mydin” (นางไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับการโฆษณากาแฟนะ) จากนั้นนางก็จัดการหยิบแผนที่แล้วก็วงจุดให้เสร็จสรรพ จขกท. ขอบคุณ นางแล้วก็ถือโอกาสลากันเลย
จากนั้นก็เป็นการสะพายเป้เดินไล่ลงมาเรื่อยๆ คือ มันเป็นทางเดียวกับที่จะไป Komtar พอดี จขกท. ไปถึงซูปเปอร์มาร์เกตก็แค่เดินดุ่มๆ ไปที่ชั้นร้านกาแฟ แล้วก็หยิบมาสองถุง จากนั้นก็ไปจ่ายตัง เรื่องที่น่าสนใจเกี่ยวกับซูปเปอร์มาร์เกตหรือร้านสะดวกซื้อของที่นี่คือ จะไม่ให้ถุงพลาสติก หรือถ้าจะเอาคุณต้องเพิ่มเงิน อย่างที่ซูปเปอร์มาเกตนี่ก็ ต้องจ่ายถุงละ 7 cent (เมืองไทยนี่สบายและเปลืองสุดแล้วจริงๆ ซื้อแค่ชิ้นเล็กๆ ก็ใส่ถุงให้)
Note: ร้าน Mydin อยู่บนเส้น Jalan Penang อยู่ตรงจุดตัดระหว่าง Jalan Hutton กับ Lebuh Campbell พอดี แต่ถ้าข้ามไปอีกฝั่งจะเป็นร้านขายขนมของฝากประเภทขนมเปียะ ซึ่งพนักงานโฮสเทลก็แนะนำว่าร้านนั้นราคาถูกเหมือนกัน ร้านนั้นก็ คือ ร้านที่ติดกับ Toh Soon Café (ใช้ผนังอาคารร่วมกันว่างั้น)
จากนั้นก็เดินถือทุกอย่าง กระเป๋า ของฝากสองมือ เดินลงไป Komtar (ท่าทางวันนั้นยังกะพวกบ้าหอบฟาง) เดินไปถึงประมาณสิบเอ็ดโมง ปรากฏว่ารถดันจะมาตอนบ่ายครึ่ง จขกท. มองเวลาแล้วยังมีเวลาอีกนิดหน่อย นั่งเรื่อยเปื่อยอยู่ซักพักก็ลุกไปแลกเงิน ไทยคืน ตรงที่ข้างๆ เอเจนซี่บริการรถ มีร้านแลกเงินอยู่ค่ะติดกันเลย จขกท. คำนวณแล้ว ว่าแลกคืนจากที่นั่นไม่ขาดทุน เลยแลกไป เหลือเศษๆ นิดหน่อยเอาไปซื้อขนมรองท้องระหว่างนั่งรถกลับ
จากนั้นก็รอรถ รถมาตอนบ่ายครึ่ง
(เดินตรงไปก็เป็นคอมตาร์ละ วันแรกเดินผ่านตรงนี้ทำไมไม่ยักเห็นเอเจนซี่ตรงนี้ก็ไม่รู้)
(ที่นั่งรอรถ ตรงด้านข้างห้าง Prangin Mall)