คือผมกลัวที่จะลงน้ำแล้วมองสิ่งรอบตัวไม่เห็นกลัวผีใต้น้ำกลัวมาจากจิตใต้สำนึกของผมเลยครับตอนเด็กๆผมโดนบังคับเรียนว่ายน้ำก็กลัวแต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรไม่ได้สนจนเวลาผ่านไปผมได้เลิกเรียนว่ายน้ำแต่แม่พยายามจะให้ผมว่ายน้ำให้ได้ผมจึงได้รู้ว่าผมเป็นโรคนี้และในตอนเด็กๆผมชอบดูสารคดีผมกลัวปลากลัวสิ่งมีชีวิตใต้น้ำกลัวเวลาอยู่ใต้น้ำเสียงใต้น้ำก็ด้วยผมจึงเริ่มที่คุยเรื่องนี้กับพ่อแม่อย่างจริงจังแต่พวกท่านกลับไม่สนใจไยดีและไม่แคร์ผมเลยซ้ำยังหาว่าผมสำออยและนำเรื่องนี้ไปเป็นเรื่องตลกบนโต๊ะอาหารกับญาติๆและยังเปรียบเถียบผมกับญาติรุ่นราวคราวเดียวที่ไม่กลัวสิ่งนี้ด้วยผมควรจะแก้ปัญหาอย่างไรครับ
ปล.ถึงขนาดที่ต้องมาตั้งกระทู้ถามก็น่าจะรู้ว่าผมคุยกับพ่อแม่ไม่ได้ขนาดไหน
ขอบคุณครับ
เป็นโรคกลัวทะเลกลัวการลงน้ำแต่บอกพ่อแม่ไม่ได้ทำไงดีครับ
ปล.ถึงขนาดที่ต้องมาตั้งกระทู้ถามก็น่าจะรู้ว่าผมคุยกับพ่อแม่ไม่ได้ขนาดไหน
ขอบคุณครับ