สวัสดีค่ะทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้เรา(มั้ง)?
คือเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยค่ะ เรื่องอะไรก็เก็บมาคิดหมดจนบางครั้งร้องไห้คนเดียว คืออารมณ์ประมาณว่าเรื่องเล็กน้อยก็เอามาดราม่าจนได้ เเล้วก็หลายๆเรื่องที่เวลาว่าตัวเรามีปัญหาหรือไม่โอเคกับอะไรสักอย่าง เราจะไม่พูดเลย คือกลัวพูดไปเเล้วแบบเสียเพื่อน เสียญาติ เราเเคร์เค้านะคะ เรากลัวว่าถ้าพูดไปอาจจะเเย่กว่าเดิม เลยเลือกที่จะไม่พูดดีกว่า เลยเก็ยมาคนเดียวตลอดไม่อยากบอกใคร กลัวเค้าหาว่าเราเรียกร้องความสนใจ เลยไม่อยากพูดบอกใคร ดีกว่า เเต่เราอึดอัดมาเลย เราท้อ เราเหนื่อยมาก จนบางครั้งคิดว่าตัวเองเกิดมาพือเป็นภาระคนอื่นหรอ ทำให้เเม่เละญาติลำบากตลอดเลย เราคิดว่าจะฆ่าตัวตายดีไหม เเต่คิดได้ว่าไม่คุ้ม (กลัวบาปกรรมค่ะ55) เลยเลิกคิด เเต่ก้ยังไม่หายท้อนะคะ ทุกวันนี้ยังเป็นอยู่เลย ตอนนี้เครียดมากไม่มีกำลังใจเลย เราคงไม่สำคัญกับใครหลายๆคนเค้าถึงไม่ค่อยเเคร์ความรู้สึกเราเลย เราอาจจะเป็นคนยังไงก็ได้ก็จริง เเต่ในใจกลับรู้สึกว่มไม่โอเคกับหลายๆเรื่องจริงๆ เรากลัวว่าเราจะเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เพื่อนๆพอมีวิธีผแนะนำให้เราไหมค่ะ อยากไปหาหมอนะคะเเต่ย้งไม่รู้จะไปสาเหตูอะไรดี
กลัวเป็นโรคซึมเศร้า ขอวิธีช่วยหน่อยค่ะ
คือเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยค่ะ เรื่องอะไรก็เก็บมาคิดหมดจนบางครั้งร้องไห้คนเดียว คืออารมณ์ประมาณว่าเรื่องเล็กน้อยก็เอามาดราม่าจนได้ เเล้วก็หลายๆเรื่องที่เวลาว่าตัวเรามีปัญหาหรือไม่โอเคกับอะไรสักอย่าง เราจะไม่พูดเลย คือกลัวพูดไปเเล้วแบบเสียเพื่อน เสียญาติ เราเเคร์เค้านะคะ เรากลัวว่าถ้าพูดไปอาจจะเเย่กว่าเดิม เลยเลือกที่จะไม่พูดดีกว่า เลยเก็ยมาคนเดียวตลอดไม่อยากบอกใคร กลัวเค้าหาว่าเราเรียกร้องความสนใจ เลยไม่อยากพูดบอกใคร ดีกว่า เเต่เราอึดอัดมาเลย เราท้อ เราเหนื่อยมาก จนบางครั้งคิดว่าตัวเองเกิดมาพือเป็นภาระคนอื่นหรอ ทำให้เเม่เละญาติลำบากตลอดเลย เราคิดว่าจะฆ่าตัวตายดีไหม เเต่คิดได้ว่าไม่คุ้ม (กลัวบาปกรรมค่ะ55) เลยเลิกคิด เเต่ก้ยังไม่หายท้อนะคะ ทุกวันนี้ยังเป็นอยู่เลย ตอนนี้เครียดมากไม่มีกำลังใจเลย เราคงไม่สำคัญกับใครหลายๆคนเค้าถึงไม่ค่อยเเคร์ความรู้สึกเราเลย เราอาจจะเป็นคนยังไงก็ได้ก็จริง เเต่ในใจกลับรู้สึกว่มไม่โอเคกับหลายๆเรื่องจริงๆ เรากลัวว่าเราจะเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เพื่อนๆพอมีวิธีผแนะนำให้เราไหมค่ะ อยากไปหาหมอนะคะเเต่ย้งไม่รู้จะไปสาเหตูอะไรดี