
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาได้ 7 ปี คบกันมาตั้งแต่เราเรียนมัธยมจนจบมหาวิทยาลัยจวบจนปัจจุบัน ซึ่งตั้งแต่คบกันญาติผู้ใหญ่ฝั่งบ้านเราก็ไม่ค่อยโอเค (คนบ้านเดียวกัน_อีกอย่างพี่เค้าอายุห่างกับเรา 9 ปี) ฝั่งทางบ้านไม่ให้คบเพราะ (คนบ้านเดียวกันมันเห็นขี้กัน ครอบครัวพี่เค้าชอบเล่นการพนัน เช่น ไพ่ ไฮโล และชอบดื่มเหล้า) เราก็คิดว่า เออ!! คนเรามันต้องมีบ้างแหละสังสรรค์ (แต่เรื่องการพนันไม่ค่อยโอเคเลยเท่าไหร่) เราก็แอบคบกับพี่เค้ามาโดยตลอดโดยที่ทางบ้านไม่รู้ จนจบมหาวิทยาลัยจึงแอบย้ายมาอยู่ด้วยกัน (ทางบ้านรู้คงเสียใจน่าดู 😔) ประเด็นคือเรื่องเงิน เราทำงานรายได้ก็ 18000+ ทุกเดือน ซึ่งตอนได้ทำงานใหม่ ๆ ส่งทางบ้านทุกเดือน (4,000-5,000) ที่เหลือก็ใช้บ้างและเก็บออมบางส่วน แฟนเรารายได้ 13000+ ทุกเดือน ส่งทางบ้านบ้างบางครั้ง (เราใช้เงินคนละกระเป๋า เพราะให้สิทธิ์ว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน) ซึ่งวางแผนไว้ว่าอีกซัก2-3 ปี จะแต่งงานกัน ช่วงนี้ก็ใช้ชีวิตแบบเรื่อย ๆ ไปก่อน ไป ๆ มา ๆ เงินเริ่มไม่พอใช้ แฟนติดการพนัน ไพ่ ไฮโล หนักสุดคือบอล เราก็เลยต้องใช้เงินกระเป๋าเดี๋ยวกัน (ช่วยได้ช่วยเพราะคนรักกัน) ตอนนั้นแฟนก็รับปากว่าจะเลิกเพราะเห็นเราร้องไห้และเป็นทุกข์มาก เงินจากที่เคยส่งทางบ้านก็ต้องเอาไปจ่ายหนี้พนันบอลให้แฟน จากที่ไม่เคยเป็นหนี้ตอนนี้เรามีบัตรเครดิตเกือบทุกสถาบันการเงิน เอาจริงคือตอนเรียนมหาวิทยาลัยพี่เค้าก็ขอยืมเงินตลอด (บางครั้งเราไม่มีก็ต้องขอยืมเพื่อนเพราะเราก็เรียนอยู่ไม่มีรายได้ไง) พี่เค้าคืนบ้างไม่คืนบ้างเราก็ไม่ว่าไร เพราะคิดว่าวันนึงต้องใช้ชีวิตร่วมกัน เราไม่เคยถามว่าทำไมเงินพอใช้จนได้มาอยู่ด้วยกันถึงรู้ เวลาทะเลาะกัน (หนัก-เบา) ส่วนมากพี่เค้าชอบขอเลิก เราก็ยื้อเค้าไว้ว่า เราขาดพี่เค้าไม่ได้ จากวันที่พี่เค้าสัญญาว่าจะเลิกการพนันทุกอย่างและบอกเราอีกว่าจะเก็บเงินแต่งงาน เราเป็นผู้หญิงเราย่อมดีใจอยู่แล้วว่า เฮ้ย !! พี่เค้ายอมทำเพื่อเราขนาดนี้แสดงว่าคงทำได้จริงแหละ เลยตกลงเปิดบัญชีร่วมกันแต่ไม่ได้ลงความประสงค์เป็นและ (และ คือต้องมีลายเซ็นต์ทั้ง 2 คนเวลาเบิกถอนเงิน) พี่เค้าให้ลงเป็นหรือ (หรือ คือคนใดคนหนึ่งก็ได้) เราก็คิดและพูดไปว่าทำไม พี่เค้าบอกเผื่อใครคนใดคนหนึ่งเป็นอะไรไปแล้วต้องใช้เงินจะทำยังไง เราก็เลยเออ ออ ไป เก็บได้ไม่กี่เดือนพี่เค้าก็อ้อนอยากได้รถจักรยานยนต์ เราก็คิดซักพักใหญ่แหละว่า เงินจะพอใช้ไหม ทางบ้านจะได้ส่งหรือเปล่า ไปมามีช่วงนึงเราทะเลาะกับทางบ้านหนักจนเกิดอาการน้อยใจไม่ได้ส่งทางบ้าน 2-3 เดือน จึงตัดสินใจออกรถให้พี่เค้า ซักพักลายเดิมเริ่มออก ตอนแรกเค้าแอบเล่นซึ่งเราเป็นคนไม่ค่อยเช็คโทรศัพท์แฟน (ให้สิทธิ์ในตัวเค้าเต็มที่ ) หลัง ๆ พี่เค้าเริ่มท่าทางหงุดหงิด อารมณ์เสีย พูดไม่ดีใส่ (เราไม่ชอบให้พูดภาษาดอกไม้ใส่ ซึ่งมองว่าเป็นการไม่ให้เกียรติกัน) เราก็เลยเริ่มสงสัยเลยแอบไปเช็คโทรศัพท์พี่เค้า "โป๊ะแตก!!เลยจ้า" ยังเล่นบอลอยู่ ครั้งนี้เงินที่คิดจะเก็บร่วมกันพี่เค้าก็ต้องเบิกมาใช้ เพราะเงินเดือนออกก็ต้องจ่ายหนี้เขา บางทีพี่เค้าก็แอบไปยืมใครมาเราก็ไม่รู้ รู้อีกทีตอนต้องมาจ่ายหนี้เขา ทุกวันนี้เราทุกข์ใจมาก (ความคิดที่ไม่เคยคิดอยากเลิกก็ผุดขึ้นมา) เราบอกพี่เค้าไหนสัญญาว่าจะไม่เล่นแล้วไง ไหนจะเก็บเงินแต่งงาน อนาคตของเราจะอยู่แบบนี้ไม่จบไม่สิ้นไม่มีวันดีขึ้นบ้างเลยเหรอ พี่เค้าก็พูดออกมาว่า จะให้เลิกเล่นพี่คงเลิกไม่ได้หรอก พี่คงเป็นโรคซึมเศร้าแน่ ส่วนเรื่องแต่งงานอยากแต่งมากก็ไปกู้เงินมาสิ !! (จุกจ้า) หรือถ้าคิดว่าอยู่ด้วยกันแล้วมันไม่ดีก็ไปอยู่กับคนที่ดีกว่า เราพูดไม่ออกได้แต่ก้มหน้ารับกับสิ่งที่ตัวเองเลือก (ทั้งที่ญาติผู้ใหญ่และใครๆก็ต่างเตือนแต่ไม่ฟัง) เราประสบปัญหานี้มาซักพัก ชักหน้าไม่ถึงหลัง คิดอยากเลิกแต่กลัวคนอื่นมองว่า เรียนจบมีงานทำก็ไปหาคนใหม่ ทั้งที่เราไม่เคยมีใคร รักเดียวใจเดียวมาตลอด มีพี่ที่ทำงานก็แอบมาแซว ชวนไปกินข้าวบ้าง แต่เราไม่เคยไป (ซึ่งตอนเรียนพี่เค้าก็ช่วยเราบ้าง ถ้าเราเดือดร้อน เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน เคยนั่งกินข้าวด้วยกันกับไข่ต้มฟองเดียวในวันที่ไม่มีเงินแล้วก็ผ่านมันมาได้ และถึงมีปัญหากันก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิง) เราไม่รู้ว่าเราควรจะรักพี่เค้าต่อไป หรือหนีออกมาจากตรงนั้น ภาระแต่ละเดือนก็มีแต่ชื่อเรา ๆ จะรับไหวมั๊ย เราไม่แน่ใจว่าพี่เค้าจริงใจกับเราแค่ไหน #หรือความรักมันกินไม่ได้
ความรักกินไม่ได้ (จริงไหม!!??)