รบกวนคนมีแฟน คนเคยมีแฟนแล้วก็ได้ คนโสดก็ได้ เพศไหนก็ได้ครับ หน่อยครับ มีเรื่องอยากปรึกษา

ผมมีแฟนครับ แฟนเป็นผู้ชาย เราอายุ 30 เท่ากันทั้งคู่ คบกันมาได้สองเดือนกว่า ๆ เราอยู่ห่างกันเกือบ 400 กิโลเมตร
มีโอกาสได้เจอกันประมาณเดือนละสองหน ผลัดกันไปหาอีกฝ่าย

ปกติเราจะโทรคุยกันตอนกลางคืนก่อนนอนอยู่แล้วครับ วันละ ชม กว่า ๆ ก่อนหน้านี้พอวางไป เขาก็จะไปนั่งเล่นมือถือแล้วนอนดึก
ผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เข้าใจว่าเขาก็อยากมีเวลาส่วนตัว

ปกติตอนเย็น เขาจะโทรหาผมตอนหลังเลิกงาน
หลัง ๆ มานี้เขาย้ายสาขาไปทำงานอีกที่นึง งานระหว่างวันก็ค่อนข้างยุ่ง เขากลับถึงบ้านประมาณห้าโมงครึ่ง หกโมง
เขาก็มักจะวีดีโอคอลหาผมเรื่อย ๆ ตอนเย็น แม้จะไม่ได้คุยกันนานนัก

มาวันนี้ ผมรับไม่ได้ครับ แฟนผมไลน์บอกว่าถึงบ้านแล้ว ผมก็เลยวีดีโอคอลไปหาเขา ตอนขับรถ (เอาโทรศัพท์ตั้งไว้นะครับ ไม่ได้ถือไปคุยไป)

ปรากฏว่าแฟนบอกอยากเล่นเกม(ในมือถือ) แล้วเลือกที่จะวางสายผม
เขาบอกว่ากำลังจะเล่นเกม ผมก็เลยรู้สึกแย่ ว่าทำไมไม่อยากคุยกับเรา เราเป็นแฟนนะ โทรไปหาไม่ได้เหรอ คุยกันก่อนไม่ได้เหรอ
เขาก็หาว่าผมเอาแต่ใจ เพราะเดี๋ยวผมขับรถถึงฟิตเนสเมื่อไหร่ ผมก็วางสายเขาเหมือนกัน

มุมมองของผมคือเขาว่างอยู่อะครับ ถึงบ้านแล้วด้วย

ก่อนหน้านี้มันก็เคยมีปัญหาทำนองนี้ละครับ สามสี่รอบได้ ที่โทรไปแล้วเขาบอกเขาอยากเล่นเกม วางก่อน
แต่ตอนกลางคืนเขาไม่เป็นแบบนี้ครับ ก็คุยปกติ ไม่ได้มีท่าทีรู้สึกว่าเบื่อหน่ายอะไร

แต่มาวันนี้ผมปรี๊ดหนัก ทั้งโกรธทั้งเสียใจ เลยดราม่าใส่แฟนไปหนักเหมือนกัน เพราะเราอยู่ไกลกัน
เพราะส่วนตัวผมไม่ได้มีปัญหาเวลาเขาทำงาน เขาฟิตเนส เขาอยู่กับที่บ้าน หรือกำลังทำธุระส่วนตัว
ผมน้อยใจว่าทำไมให้ความสำคัญผมน้อยกว่าเกม
เขาก็บอกว่าเขาไม่ได้ให้ความสำคัญน้อยกว่าเกมนะ โทรมาเขาก็รับตลอด ถ้าเป็นคนอื่นนะ ปล่อยเบลอแล้ว
แต่ผมก็เถียงกลับว่า รับสายเพื่อจะมาบอกว่าเล่นเกมอยู่แล้วขอวางอะนะ
เขาก็บอกว่า ทำไมไม่มองข้อดีของเขาบ้าง เช่น ทักไลน์ไปตอนเช้า กลางวันก็ไลน์ กลางคืนก็คุยโทร ฯลฯ เขาคิดว่าเขาทำดีเสมอตัว พอทำไม่ดีปุ๊บ ก็โดนว่า ผมก็พูดว่า มันไม่มีแฟนที่ไหนหรอกที่ให้ความสำคัญน้อยกว่าเกม ถ้าจะมี ก็พวกที่ไม่ได้รักแฟนนั่นแหละ
เขาบอกผมว่า ผมก็มีความสำคัญกับเขาเหมือนกัน
ผมก็คุยกลับว่า คือถ้ารู้สึกว่า ถ้าไกลกันแล้ว ไม่ได้รู้สึกอยากคุยกันบ่อย ๆ หรืออยากรู้ว่า เธอทำอะไรอยู่ เธอถึงบ้านหรือยัง อยากใกล้ชิดกันก็บอกตรง ๆ
เขาก็เถียงผมกลับว่า อย่าเอาความห่างไกลมาเป็นโจทย์สิ
ผมก็งงว่า ก็เราอยู่ไกลกัน มันเป็นเรื่องจริง เป็นความจริง จะไปสมมติในสิ่งที่ไม่ได้เป็นสถานะปัจจุบันทำไม
ถ้าไม่ได้รักกันไม่ได้รู้สึกอะไรกันมากมาย ผมก็เข้าใจนะ ก็บอกกันมา ผมยอมรับได้ ถ้าไม่ได้คบกันต่อ ความเสียใจมันมีอยู่แล้ว แต่ก็จะไม่เสียใจนานหรอก

บทสนทนาประมาณนี้ครับ
คุยไปคุยมา เขาก็น้ำตาร่วง ผมเองก็รู้สึกแย่ น้อยใจมาก เพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาชอบเล่นเกม เขาติดมือถือ เขาให้เวลากับมันค่อนข้างมาก
ชีวิตของเขา คือถ้าไม่ได้อยู่ที่ทำงาน ก็คืออยู่บ้านครับ  เขาเคยบอกว่า ความสุขของเขาคือการได้นั่งเล่นมือถือนาน ๆ อยู่กับบ้าน  ถ้ามีแฟนอยู่ด้วยเขาก็นอนตักแฟนแล้วก็นั่งเล่น แล้วเขาก็อยากให้ผมมองว่า เกมก็เป็นอีสปอร์ตอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ

ตัวเขาเอง เขาเคยมีแฟนที่อยู่ด้วยกันตลอด คบกันมานานมาก ผมเลยคิดว่าเขาอาจจะไม่รู้ว่าการที่อยู่ห่างกันต้องทำยังไง
เขามีความคิดที่ว่า แฟนกันเจอกันอาทิตย์ละหนก็เยอะแล้ว ผมยิ่งรู้สึกหนักเลยว่าเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับแฟนมาก

พอผมบอกว่าผมรับไม่ได้ ที่ตัวเองจะสำคัญน้อยกว่าเกม  เขาก็บอกว่าผมเอาแต่ใจ พูดอยู่คำเดียวว่าผมเอาแต่ใจ
ผมก็ไม่ได้เถียงนะครับ ว่าตัวเองเอาแต่ใจ  ก็มันเป็นความไม่ชอบส่วนบุคคลอะครับ เหมือนผมไม่ชอบกินทุเรียน แปลว่าผมเอาแต่ใจหรือเปล่า
อันนี้ก็แล้วแต่จะมองครับ

กระทู้นี้  ผมจะแชร์ให้แฟนดูนะครับ บอกแฟนแล้ว แฟนไม่ว่าอะไร เขาก็จะยอมรับฟังเพื่อเอาไปปรับปรุง

คือผมทราบแหละ จะรักกันมันไม่ต้องถามประชาชนหรอก แค่คุยกันก็พอรับได้รับไม่ได้
ตอนแรกผมจะตั้งหัวข้อกระทู้ครับว่า  ควรทำอย่างไรเมื่อแฟนติดเกม
เขาก็บอกว่าไม่ได้  เพราะมันดูเป็นคำถามชี้นำเกินไป
แต่ผมก็มองว่ามันค่อนข้างตรงประเด็นเลยล่ะ อยากจะตั้งกระทู้ด้วยหัวข้อนี้ด้วยซ้ำครับ ชัดเจนมากด้วยซ้ำ เนื้อหาก็เรื่องแฟนติดเกมครับ

ปล เรื่องอื่นที่แฟนทำให้ ดีหมดนะครับ แต่ผมรู้สึกว่าถ้ามันไม่สม่ำเสมอ ผมก็จะรู้สึกแย่ครับ และเชื่อว่าการกระทำออกเสียงดังกว่าคำพูด


ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ถ้าคอมเม้นท์ด้วยจะขอบคุณมากเลยครับ