พูดถึงเรื่องบาร์เเล้ว หลายคนคงมองว่าเป็นแหล่งอโคจร ที่เหล่านักเที่ยวทั้งหลายจะไม่หาความสุขกัน
หรือคงคิดว่าเป็นสถานที่ที่ไม่น่าเข้าใกล้มีแต่คนไม่ดีทั้งนั้นที่ทำงานอยู่บริเวณนั้น คงจะมีการค้าประเวณี เป็นแหล่งรวมโสเภณี
เป็นสถานที่ ที่น่ารังเกียจสำหรับคนจำพวกโลกสวย เกิดมาก็ได้วิ่งเล่นในทุ่งดอกลาเวนเดอร์อะไรประมาณนี้ ซึ่งแต่ก่อนเราก็คิดแบบนั้น
จนวันหนึ่งได้มีโอกาสเข้าไปคลุกคลีอยู่ในสังคมนี้เป็นระยะเวลาพอสมควรทำให้ได้รู้อะไรหลายๆอย่าง วันนี้จึงอยากจะมาแชร์ให้ได้เห็นมุมมอง
ที่หลากหลายของสถานที่ที่ถูกเรียกว่า "บาร์" หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คุณอยากจะเรียก
ย้อนไปเมื่อสมัยเรียนจบใหม่ๆ หลังรับปริญญาน่าจะ 6-7 ปีมาแล้ว(เราจบจาก ม.เกษตร) ไม่มีงานทำหางานยังไม่ได้ พอดีมีเพื่อนที่เค้าทำงานบาร์
เค้าชักชวนให้ไปทำว่าระหว่างรองานก็ไปลองทำดูสิ จะได้มีรายได้พอได้ใช้กว่าจะหางานได้ เราคิดว่ามันไม่ได้มีไรเสียหายเลยลองไปทำเล่นๆ
ตอนที่ไปทำนั้นมันเป็นบาร์อะโกโก้ (น่ากลัวอ่ะดิ) ไปสมัครทำตำแหน่งเซอร์วิส หรือเด็กเสริฟนั่นเอง ตอนนั้นทำอยู่ที่ ซอยคาวบอย ตรงแยกอโศก
ไปทำในช่วงสัปดาห์แรกก็ไม่เท่าไหร่ กินติ๊ปรวมเอาเพราะทำงานยังไม่เก่ง เฉพาะติ๊ปรวมตอนนั้นก็วันละ 300-400 (ถือว่าเยอะ) รับทุกวัน
ผ่านไปได้ซัก 2-3 อาทิตย์ เริ่มสนิทกับเพื่อนที่ทำงานเริ่มทำงานเก่ง เริ่มหาเงินได้ รายได้ต่อวันก็เริ่มเยอะขึ้น (เราไม่ออกไปลูกค้านะคะ)
อ้อ !! ลืมบอก ที่ที่เราทำเป็นบาร์อะโกโก้ จะมีผู้หยฺงเต้นรูดเสาใส่ชุดซีทรู เห็นก้น เห็นนมกันเลยทีเดียว และเด็กที่เต้นทุกคนออกไปกับลูกค้าหมด
ขึ้นอยู่กับความพอใจของลูกค้าว่าจะชอบคนไหนแล้วก็เลือกเอา โดยจ่ายค่าเพย์บาร์และค่าตัวให้ผู้หญิงด้วย ผู้หญิงในร้านมีค่าทุกคนค่ะ
ส่วนเด็กเสริฟอ่ะหลอ เงินเดือน 4500 ในยุคนั้น ทำ
ทุกอย่าง เช็ดโต๊ะ เสริฟ โดนลูกค้าด่า เก็บอ๊วก เก็บขี้ สาระพัด เพราะลูกค้า
ก็มีหลายแบบ
100% คือลูกค้าต่างชาติ
หลังจากทำงานมาได้ซักเดือนจากที่กินแต่ติ๊ปรวมรายวันวันละสามสี่ร้อย ก็เริ่มเป็นงานรู้จักขอติ๊ปลูกค้าบางวันนี่ฟันไป2-3พันก็มี แต่ถ้าวันไหนได้มาเยอะๆวันนั้นก็หนักสาหัสอยู่เหมือนกัน คำว่าสาหัสไม่ใช่อะไรนะคือเมาจนล้มปลิ้นกลิ้งไปเลยก็มี บางวันต้องแบกกันกลับบ้าน เพราะบางทีลูกค้าเลี้ยงดื่ม มันยิ่งเห็นเราเมามันยิ่งชอบเราก็ยิ่งชอบเพราะได้เงิน เวลาลูกค้าเลี้ยงดื่มเด้กเสริฟคือจะให้ดื่มแล้วเราก้แค่เอาแก้วมาชนกับเค้านะคะ ไม่ใช่นั่งดื่มแช่กับลูกค้า
จากเป็นลูกค้า ก็จะเริ่มเป็นลูกค้าประจำ มาทีไรก็ต้องให้ติ๊ปให้ดื่มเป็นแบบนี้ละค่ะ จนเราเองมีเพื่อนต่างชาติเยอะแยะ บางทีพาไปเลี้ยงข้าว ไปเที่ยวตามโรงเบียร์อะไรอย่างงี้แต่ไปกันทีก้ไปกันหลายคนเป็นแก๊งค์เด็กเสริฟ ไปก้ไม่ใช่ว่าไปฟรีมีติ๊ปให้ด้วยค่าไปเที่ยว สนุกสนานเฮฮา เหมือนเค้ามาเที่ยวต่างบ้านต่างเหมือนเค้าก็คงอยากมีเพื่อนอยากสนุกอะไรประมาณนี้ค่ะ
สรุปคือการทำงานแบบนี้บางคนอาจมองลบนะคะ แต่สำหรับเรา เราว่ามันโอเค แฟร์ ไม่เอาเปรียบซึ่งกันและกันอย่างคนที่เค้าไปกับลูกค้าลูกค้าต้องจ่ายเงินให้เค้าเค้าถึงจะยอมไปด้วย ไม่มีของฟรีในที่แบบนี้ค่ะ ซึ่งบางคนก็คงมองว่าเป็นโสเภณี ขายตัวอะไรแบบนี้ แต่ถ้าคุณเคยไปเห็นสถานบรรเทิง ที่ใครหลายคนเคยไปเที่ยวก็คงมาประมาณไปแอ้วกัน ความสัมพันธ์OneNightStand แบบนี้คือของฟรีนะคะ อะไรก็ไม่ได้ อาจจะได้แค่คำพูดหลอกๆมาแทน
แต่ผู้หญิงบาร์หลายคนมีแฟน มีคนเลี้ยง บางคนได้เป็นมาดาม ได้สามีฝรั่งรวยๆใช้ชีวิตเริศๆดูแลครอบครัวได้อย่างสบายแบบนี้เราว่าเก๋กว่า
ลองอ่านดูนะคะ มุมมองของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนบวกบางคนลบ จะดีจะร้ายก็อยู่ที่เราจะมองมากกว่าค่ะ
บกพร่องประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
แชร์ ทำงานในบาร์ ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด แถมรายได้ดี
หรือคงคิดว่าเป็นสถานที่ที่ไม่น่าเข้าใกล้มีแต่คนไม่ดีทั้งนั้นที่ทำงานอยู่บริเวณนั้น คงจะมีการค้าประเวณี เป็นแหล่งรวมโสเภณี
เป็นสถานที่ ที่น่ารังเกียจสำหรับคนจำพวกโลกสวย เกิดมาก็ได้วิ่งเล่นในทุ่งดอกลาเวนเดอร์อะไรประมาณนี้ ซึ่งแต่ก่อนเราก็คิดแบบนั้น
จนวันหนึ่งได้มีโอกาสเข้าไปคลุกคลีอยู่ในสังคมนี้เป็นระยะเวลาพอสมควรทำให้ได้รู้อะไรหลายๆอย่าง วันนี้จึงอยากจะมาแชร์ให้ได้เห็นมุมมอง
ที่หลากหลายของสถานที่ที่ถูกเรียกว่า "บาร์" หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คุณอยากจะเรียก
ย้อนไปเมื่อสมัยเรียนจบใหม่ๆ หลังรับปริญญาน่าจะ 6-7 ปีมาแล้ว(เราจบจาก ม.เกษตร) ไม่มีงานทำหางานยังไม่ได้ พอดีมีเพื่อนที่เค้าทำงานบาร์
เค้าชักชวนให้ไปทำว่าระหว่างรองานก็ไปลองทำดูสิ จะได้มีรายได้พอได้ใช้กว่าจะหางานได้ เราคิดว่ามันไม่ได้มีไรเสียหายเลยลองไปทำเล่นๆ
ตอนที่ไปทำนั้นมันเป็นบาร์อะโกโก้ (น่ากลัวอ่ะดิ) ไปสมัครทำตำแหน่งเซอร์วิส หรือเด็กเสริฟนั่นเอง ตอนนั้นทำอยู่ที่ ซอยคาวบอย ตรงแยกอโศก
ไปทำในช่วงสัปดาห์แรกก็ไม่เท่าไหร่ กินติ๊ปรวมเอาเพราะทำงานยังไม่เก่ง เฉพาะติ๊ปรวมตอนนั้นก็วันละ 300-400 (ถือว่าเยอะ) รับทุกวัน
ผ่านไปได้ซัก 2-3 อาทิตย์ เริ่มสนิทกับเพื่อนที่ทำงานเริ่มทำงานเก่ง เริ่มหาเงินได้ รายได้ต่อวันก็เริ่มเยอะขึ้น (เราไม่ออกไปลูกค้านะคะ)
อ้อ !! ลืมบอก ที่ที่เราทำเป็นบาร์อะโกโก้ จะมีผู้หยฺงเต้นรูดเสาใส่ชุดซีทรู เห็นก้น เห็นนมกันเลยทีเดียว และเด็กที่เต้นทุกคนออกไปกับลูกค้าหมด
ขึ้นอยู่กับความพอใจของลูกค้าว่าจะชอบคนไหนแล้วก็เลือกเอา โดยจ่ายค่าเพย์บาร์และค่าตัวให้ผู้หญิงด้วย ผู้หญิงในร้านมีค่าทุกคนค่ะ
ส่วนเด็กเสริฟอ่ะหลอ เงินเดือน 4500 ในยุคนั้น ทำ
100% คือลูกค้าต่างชาติ
หลังจากทำงานมาได้ซักเดือนจากที่กินแต่ติ๊ปรวมรายวันวันละสามสี่ร้อย ก็เริ่มเป็นงานรู้จักขอติ๊ปลูกค้าบางวันนี่ฟันไป2-3พันก็มี แต่ถ้าวันไหนได้มาเยอะๆวันนั้นก็หนักสาหัสอยู่เหมือนกัน คำว่าสาหัสไม่ใช่อะไรนะคือเมาจนล้มปลิ้นกลิ้งไปเลยก็มี บางวันต้องแบกกันกลับบ้าน เพราะบางทีลูกค้าเลี้ยงดื่ม มันยิ่งเห็นเราเมามันยิ่งชอบเราก็ยิ่งชอบเพราะได้เงิน เวลาลูกค้าเลี้ยงดื่มเด้กเสริฟคือจะให้ดื่มแล้วเราก้แค่เอาแก้วมาชนกับเค้านะคะ ไม่ใช่นั่งดื่มแช่กับลูกค้า
จากเป็นลูกค้า ก็จะเริ่มเป็นลูกค้าประจำ มาทีไรก็ต้องให้ติ๊ปให้ดื่มเป็นแบบนี้ละค่ะ จนเราเองมีเพื่อนต่างชาติเยอะแยะ บางทีพาไปเลี้ยงข้าว ไปเที่ยวตามโรงเบียร์อะไรอย่างงี้แต่ไปกันทีก้ไปกันหลายคนเป็นแก๊งค์เด็กเสริฟ ไปก้ไม่ใช่ว่าไปฟรีมีติ๊ปให้ด้วยค่าไปเที่ยว สนุกสนานเฮฮา เหมือนเค้ามาเที่ยวต่างบ้านต่างเหมือนเค้าก็คงอยากมีเพื่อนอยากสนุกอะไรประมาณนี้ค่ะ
สรุปคือการทำงานแบบนี้บางคนอาจมองลบนะคะ แต่สำหรับเรา เราว่ามันโอเค แฟร์ ไม่เอาเปรียบซึ่งกันและกันอย่างคนที่เค้าไปกับลูกค้าลูกค้าต้องจ่ายเงินให้เค้าเค้าถึงจะยอมไปด้วย ไม่มีของฟรีในที่แบบนี้ค่ะ ซึ่งบางคนก็คงมองว่าเป็นโสเภณี ขายตัวอะไรแบบนี้ แต่ถ้าคุณเคยไปเห็นสถานบรรเทิง ที่ใครหลายคนเคยไปเที่ยวก็คงมาประมาณไปแอ้วกัน ความสัมพันธ์OneNightStand แบบนี้คือของฟรีนะคะ อะไรก็ไม่ได้ อาจจะได้แค่คำพูดหลอกๆมาแทน
แต่ผู้หญิงบาร์หลายคนมีแฟน มีคนเลี้ยง บางคนได้เป็นมาดาม ได้สามีฝรั่งรวยๆใช้ชีวิตเริศๆดูแลครอบครัวได้อย่างสบายแบบนี้เราว่าเก๋กว่า
ลองอ่านดูนะคะ มุมมองของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนบวกบางคนลบ จะดีจะร้ายก็อยู่ที่เราจะมองมากกว่าค่ะ
บกพร่องประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ