สวัสดีค่ะ สิงอยู่ในพันทิปมาสักพักใหญ่ ๆ ละ ขอแชร์ประสบการณ์การไป 'ฟังงาน' ของบริษัทขายตรงแห่งหนึ่งย่านอโศกค่ะ
เรากำลังอยู่ในช่วงหางาน ก็หาในเว็บหางานสีแดงชื่อดัง จนมาเจอเข้ากับ บ.ดังกล่าว รายละเอียดงานดังนี้
ตำแหน่ง: พนักงานประสานงานทั่วไป
รับ: 4 อัตรา
เงินเดือน: 15,000-20,000 บาท
ไม่มีหน้าเว็บและข้อมูลบริษัท เสิร์ชกูเกิ้ลพบเป็นบริษัททัวร์
เราก็โอเคส่งอีเมลสมัครงานไป ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงก็มีโทรศัพท์นัดสัมภาษณ์เข้ามา สอบถามได้ความว่าเป็นบริษัทนำเขาสินค้าจากต่างประเทศ ทำงานประสานงานลูกค้า ให้ข้อมูล เราก็ตกลงไปสัมภาษณ์วันนี้ (31 ก.ค. 60)
ก่อนถึงวันนัด ด้วยความเป็นผู้สมัครที่ดีก็ทำการหาข้อมูลบริษัทเพิ่มเติมเพื่อนำไปประกอบการสัมภาษณ์ เป็นไง ดูความมุ่งมั่นทุ่มเทของเราสิ และก็พบว่าข้อมูลหลายอย่างของบริษัทตามเว็บหางาน ไม่ตรงกับที่ HR (ตามที่เข้าใจ) แจ้ง ก็เริ่มตงิด ๆ ละ แต่พอดีเป็นคนโลกสวยประหนึ่งวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ตลอดเวลา เลยคิดว่า เออ บริษัทเค้าอาจจะเล็ก ๆ หรือไม่ก็อาจจะมีกฎไม่ให้เปิดโฆษณาอะไรแบบนี้
พอวันนัดมาถึง ซึ่งก็คือบ่ายนี้เราก็ไป พอถึงที่ตึกก็แวะดูป้ายชื่อบริษัทที่ติดอยู่ตรงข้างลิฟต์ชั้น 1 ซะหน่อย ปรากฏว่าไม่มีชื่อค่ะ ชั้นที่ HR แจ้งมีอยู่ บ.เดียว แต่คนละชื่อ ตอนนั้นคือใจนึงก็อยากกลับ แต่ไหน ๆ ก็เสียเวลาเสียค่าบีทีเอส เปลืองเครื่องสำอางแต่งหน้าออกจากบ้านแล้วก็ไปให้มันเสร็จ ๆ เถอะ แต่อีกใจก็คิดว่า บ. ชื่อตามป้ายอาจจะเป็นสำนักงานใหญ่ แล้วบ. ที่เรียกเราเข้าสัมภาษณ์เป็น sub อีกที ก็โอเคค่ะ ยังไม่เลิกโลกสวย 555555
แจ้งนิดนึงนะคะว่า ทั้งหมดที่เราเล่ามานี้ ไม่ได้มีเจตนาว่าว่าขายตรงไม่ดี แค่อยากจะมาเล่าประสบการณ์จริง ๆ ค่ะ เพราะมันไม่ได้แย่ พนักงานก็อัธยาศัยดีมาก ๆ ที่สำคัญ ตอนที่เราพิมพ์อยู่นี่ เรากำลังนั่งตากแอร์กินข้าวอย่างสบายใจ เพราะฉะนั้น รับรองว่าไม่ได้โกรธ หรือมีอคติใด ๆ ต่อบ. ขายตรงค่ะ
เราขึ้นลิฟต์ไป พอลิฟต์เปิดออกถึงชั้นตามนัด เราก็สะดุ้งน้อย ๆ ค่ะ เพราะมีผช. สองสามคนยืนต้อนรับอยู่หน้าลิฟต์พร้อมปรี่เข้ามาถามว่า "สัมภาษณ์งานใช่ไหมครับ" แล้วก็เชิญให้เข้าไปในออฟฟิศ ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป เราสังเกตเห็นห้อง ๆ หนึ่งเปิดประตูเอาไว้ มีคนเดินเข้าออก เปิดเพลงเสียงดัง มีเสียงผู้คนโห่ร้องสนุกสนาน หน้าห้องมีโต๊ะลงทะเบียน แล้วก็ให้เรานั่งรอ ระหว่างนั้นเราก็เสิร์ชชื่อ บ. ในกูเกิ้ลค่ะ แน่นอนตามคาด ขายตรงค่ะ บอกตรง ๆ ตอนนั้นทั้งหัวร้อนโมโหไปหมด มาเสียเวลาทำไม จะออกไปก็เกรงใจ เกรงว่าจะเสียมารยาท
สักพักมีพี่ผู้ชายเอาใบลงทะเบียนมาให้เซ็น ที่มุมขวาของกระดาษเขียนด้วยปากกาชัดเจนว่า 'สายสต...' เรานี่ร้องเชี้ยในใจดัง ๆ เลย ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกความเป็นขายตรงไปอีกกกก แต่ตอนนั้นเราก็เริ่มใจเย็น ไม่ได้คิดจะหนีกลับ เพราะเริ่มอยากรู้แล้วว่าขายตรงเป็นยังไง ดียังไง เลยตัดสินใจยิ้มสู้ อยู่ต่อทุกสถานการณ์ค่ะ
[ขายตรง!!] เรื่องนี้ต้องถึงหูพี่พัน!!!
เรากำลังอยู่ในช่วงหางาน ก็หาในเว็บหางานสีแดงชื่อดัง จนมาเจอเข้ากับ บ.ดังกล่าว รายละเอียดงานดังนี้
ตำแหน่ง: พนักงานประสานงานทั่วไป
รับ: 4 อัตรา
เงินเดือน: 15,000-20,000 บาท
ไม่มีหน้าเว็บและข้อมูลบริษัท เสิร์ชกูเกิ้ลพบเป็นบริษัททัวร์
เราก็โอเคส่งอีเมลสมัครงานไป ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงก็มีโทรศัพท์นัดสัมภาษณ์เข้ามา สอบถามได้ความว่าเป็นบริษัทนำเขาสินค้าจากต่างประเทศ ทำงานประสานงานลูกค้า ให้ข้อมูล เราก็ตกลงไปสัมภาษณ์วันนี้ (31 ก.ค. 60)
ก่อนถึงวันนัด ด้วยความเป็นผู้สมัครที่ดีก็ทำการหาข้อมูลบริษัทเพิ่มเติมเพื่อนำไปประกอบการสัมภาษณ์ เป็นไง ดูความมุ่งมั่นทุ่มเทของเราสิ และก็พบว่าข้อมูลหลายอย่างของบริษัทตามเว็บหางาน ไม่ตรงกับที่ HR (ตามที่เข้าใจ) แจ้ง ก็เริ่มตงิด ๆ ละ แต่พอดีเป็นคนโลกสวยประหนึ่งวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ตลอดเวลา เลยคิดว่า เออ บริษัทเค้าอาจจะเล็ก ๆ หรือไม่ก็อาจจะมีกฎไม่ให้เปิดโฆษณาอะไรแบบนี้
พอวันนัดมาถึง ซึ่งก็คือบ่ายนี้เราก็ไป พอถึงที่ตึกก็แวะดูป้ายชื่อบริษัทที่ติดอยู่ตรงข้างลิฟต์ชั้น 1 ซะหน่อย ปรากฏว่าไม่มีชื่อค่ะ ชั้นที่ HR แจ้งมีอยู่ บ.เดียว แต่คนละชื่อ ตอนนั้นคือใจนึงก็อยากกลับ แต่ไหน ๆ ก็เสียเวลาเสียค่าบีทีเอส เปลืองเครื่องสำอางแต่งหน้าออกจากบ้านแล้วก็ไปให้มันเสร็จ ๆ เถอะ แต่อีกใจก็คิดว่า บ. ชื่อตามป้ายอาจจะเป็นสำนักงานใหญ่ แล้วบ. ที่เรียกเราเข้าสัมภาษณ์เป็น sub อีกที ก็โอเคค่ะ ยังไม่เลิกโลกสวย 555555
แจ้งนิดนึงนะคะว่า ทั้งหมดที่เราเล่ามานี้ ไม่ได้มีเจตนาว่าว่าขายตรงไม่ดี แค่อยากจะมาเล่าประสบการณ์จริง ๆ ค่ะ เพราะมันไม่ได้แย่ พนักงานก็อัธยาศัยดีมาก ๆ ที่สำคัญ ตอนที่เราพิมพ์อยู่นี่ เรากำลังนั่งตากแอร์กินข้าวอย่างสบายใจ เพราะฉะนั้น รับรองว่าไม่ได้โกรธ หรือมีอคติใด ๆ ต่อบ. ขายตรงค่ะ
เราขึ้นลิฟต์ไป พอลิฟต์เปิดออกถึงชั้นตามนัด เราก็สะดุ้งน้อย ๆ ค่ะ เพราะมีผช. สองสามคนยืนต้อนรับอยู่หน้าลิฟต์พร้อมปรี่เข้ามาถามว่า "สัมภาษณ์งานใช่ไหมครับ" แล้วก็เชิญให้เข้าไปในออฟฟิศ ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป เราสังเกตเห็นห้อง ๆ หนึ่งเปิดประตูเอาไว้ มีคนเดินเข้าออก เปิดเพลงเสียงดัง มีเสียงผู้คนโห่ร้องสนุกสนาน หน้าห้องมีโต๊ะลงทะเบียน แล้วก็ให้เรานั่งรอ ระหว่างนั้นเราก็เสิร์ชชื่อ บ. ในกูเกิ้ลค่ะ แน่นอนตามคาด ขายตรงค่ะ บอกตรง ๆ ตอนนั้นทั้งหัวร้อนโมโหไปหมด มาเสียเวลาทำไม จะออกไปก็เกรงใจ เกรงว่าจะเสียมารยาท
สักพักมีพี่ผู้ชายเอาใบลงทะเบียนมาให้เซ็น ที่มุมขวาของกระดาษเขียนด้วยปากกาชัดเจนว่า 'สายสต...' เรานี่ร้องเชี้ยในใจดัง ๆ เลย ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกความเป็นขายตรงไปอีกกกก แต่ตอนนั้นเราก็เริ่มใจเย็น ไม่ได้คิดจะหนีกลับ เพราะเริ่มอยากรู้แล้วว่าขายตรงเป็นยังไง ดียังไง เลยตัดสินใจยิ้มสู้ อยู่ต่อทุกสถานการณ์ค่ะ