สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
คุณต้องปรับบ้างนะคะ การคิดนอกกรอบเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็ต้องตอบโจทย์ด้วย
ไม่ใช่คิดนอกกรอบ แต่คิดอะไรก็ไม่รู้ ไม่ใช่สิ่งที่โจทย์ต้องการเลย
ส่วนเรื่องลูกคุณ บางทีต้องเอาใจลูกมาใส่ใจเรานะ คุณไม่แคร์เวลาเพื่อนมองว่าคุณทำอะไรแปลกๆ ไม่เข้าพวก
แต่ลูกคุณอาจจะแคร์ คุณสบายใจ แต่ลูกสบายใจหรือเปล่า บางทีคุณกลับไปแล้ว ลูกอาจจะโดนเพื่อนถาม โดนเพื่อนล้อ
การประหยัดมันก็ดี แต่ก็ควรให้มันพอดีเหมือนกัน อย่าง การแต่งตัวไปโรงเรียน ไม่ต้องเอาชุดหรูหราหรือแพงก็ได้
แต่ขอให้มันเป็นชุดที่เหมือนคนอื่นๆเขา ที่ไม่ใช่แค่ดอกไม้คาดเอว แค่นั้นก็พอแล้ว
ไม่ใช่คิดนอกกรอบ แต่คิดอะไรก็ไม่รู้ ไม่ใช่สิ่งที่โจทย์ต้องการเลย
ส่วนเรื่องลูกคุณ บางทีต้องเอาใจลูกมาใส่ใจเรานะ คุณไม่แคร์เวลาเพื่อนมองว่าคุณทำอะไรแปลกๆ ไม่เข้าพวก
แต่ลูกคุณอาจจะแคร์ คุณสบายใจ แต่ลูกสบายใจหรือเปล่า บางทีคุณกลับไปแล้ว ลูกอาจจะโดนเพื่อนถาม โดนเพื่อนล้อ
การประหยัดมันก็ดี แต่ก็ควรให้มันพอดีเหมือนกัน อย่าง การแต่งตัวไปโรงเรียน ไม่ต้องเอาชุดหรูหราหรือแพงก็ได้
แต่ขอให้มันเป็นชุดที่เหมือนคนอื่นๆเขา ที่ไม่ใช่แค่ดอกไม้คาดเอว แค่นั้นก็พอแล้ว
ความคิดเห็นที่ 2
Concept ของ รร.คือให้เด็กๆรู้จักตัวละครในวรรณคดี มันก็เหมือนการขึ้นบันไดแห่งการเรียนรู้ขั้นต้น
แต่คุณแต่งเป็นมัธนะภาธา มันเป็นวรรณคดีของเด็ก ม.ปลาย มันเป็นบันไดระดับกลางแล้ว
การตีโจทย์แปลกไม่เป็นไรถือเป็นความคิดสร้างสรรค์
แต่การตีโจทย์ไม่แตกไม่เหมาะสมกับระดับผู้เรียน ไม่เกิดประโยชน์ ลองถามตัวเองว่าคุณแต่งตัวให้ลูกแบบนี้ ลูกคุณได้เรียนรู้เกี่ยวกับวรรณคดีอะไรบ้าง และที่เขาไม่เหมือนเพื่อน มันส่งผลให้เขามีความอยากที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมหรือเปล่า
โจทย์นี้มันเป็นโจทย์ของคุณหรือของลูก ความภาคภูมิใจในการแต่งตัวสวยงามมันควรเป็นของคุณหรือของลูก
แต่คุณแต่งเป็นมัธนะภาธา มันเป็นวรรณคดีของเด็ก ม.ปลาย มันเป็นบันไดระดับกลางแล้ว
การตีโจทย์แปลกไม่เป็นไรถือเป็นความคิดสร้างสรรค์
แต่การตีโจทย์ไม่แตกไม่เหมาะสมกับระดับผู้เรียน ไม่เกิดประโยชน์ ลองถามตัวเองว่าคุณแต่งตัวให้ลูกแบบนี้ ลูกคุณได้เรียนรู้เกี่ยวกับวรรณคดีอะไรบ้าง และที่เขาไม่เหมือนเพื่อน มันส่งผลให้เขามีความอยากที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมหรือเปล่า
โจทย์นี้มันเป็นโจทย์ของคุณหรือของลูก ความภาคภูมิใจในการแต่งตัวสวยงามมันควรเป็นของคุณหรือของลูก
แสดงความคิดเห็น
มีใครชอบตีโจทย์ที่ครูสั่งการบ้านให้ทำแล้วออกมาแปลกประหลาดกว่าเพื่อนบ้าง
(ตอนนี้เราเป็นคุณแม่ มีลูกวัยอนุบาล)
วันนี้ลูกสาว ครูให้แต่งชุดตัวละครในวรรณคดี
ไอ้เราก็ทำดอกไม้กระดาษเป็นกุหลาบใหญ่ๆคาดเอวไปเป็น มัทธพาธา
แต่พอไปถึง รร. ทุกคนก็แต่งสวยงามแบบมีเครื่องทรงแพรวพราว ลูกเรานี่จ๋อยเลย
เลยนึกย้อนไปตอนเด็กๆ เราทำไมชอบทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้านวะ
เคยมี อจ.สั่งให้วาดรูปบ้าน
เราก็วาดแบบบ้านยุคอวกาศ เหมือนบ้านเทเลทับบี้อ่ะ กลมๆ เหลี่ยมๆ สีพาสเทล ไรงี้
แต่ครูก็ไม่ว่าอะไรแต่ไม่เหมือนใครเลย เพื่อนมาดูก็งงทุกคน
มาอีกที ชั่วโมงภาษาอังกฤษ ครูให้เล่นละคร
เราก็เป็น หัวหน้ากลุ่ม ให้เล่นละครสมมติว่ากระดานเป็นจอหนัง
กลุ่มเรานั่งหันหน้าเข้าจอ (หันหลังให้คนดู) แล้วพูดแบบ เหมือนคนดูหนังว่ามีฉากนู้นนี้นั้น
เล่นไปแป๊บนึง ครูบอก ละครไรของเธอนี่ หันหน้าออกมาหาคนดูสิ จบกัน
สรุปว่าคิดอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน บางอย่างก็เกิดบางอย่างก็ดับ
ตอนนี้จัดอะไรให้ลูกไป รร.โดยเพฉพาะพวกสวยๆงามๆ ลูกบ่นทุกที
แบบพวกแต่งหน้าแต่งตัว เราจะไม่ค่อยจัดเต็ม หน้านี่ไม่แต่ง ทาแต่แป้งปากแก้มแบบเบาๆ
พวกชุดหรูหราอะไรไม่ค่อยมี กลัวคัน คิดแต่ว่าเด็กแค่จะอะไรมาก ทำอะไรที่ง่ายๆใช้วัสดุในบ้าน
ไปถึง รร.ลูกเศร้าเลย ไม่สวยเท่าเพื่อ กรรมจริงๆ ต้องปรับปรุงตัว