สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเรื่องที่เราอยากจะมาเล่าเราไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เราอึดอัดมากอยากจะขอมาระบายในนี้นะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนเรามาประมาณ4ปี
แฟนเราชื่อป็อปแฟนเราเป็นคนที่จะโฟกัสแต่เรื่องของเขาเองเรื่องของเราบางทีแทบจะไม่อยู่ในสมองของเขาเลยเวลาไม่อยู่ด้วยกันหรือไม่ได้เจอกันเราจะเหมือนคนไม่มีแฟนเลยค่ะ เราเป็นคนขี้น้อยใจ คิดมาก เราคิดมาตลอดเลยนะคะว่าเขารักเราจริงๆหรือว่าแค่มีก็ได้ไม่มีก็ไม่เป็นไร จนอยู่มาวันนึงเราก็ได้ถามเขาไปตรงๆว่าเขายังรักเราอยู่หรือป่าว แต่คำตอบที่ได้มันก็ซ้ำๆเดิมๆทุกอย่างก็ยังวนอยู่แบบนี้เหมือนเดิม จนเราเริ่มตัดสินใจที่จะคุยกับคนที่เขาพยายามเข้ามาหาเราบ้างจนเราได้มาเจอกับคนคนนึงค่ะ เราเจอกันในfacebookช่วงนั้นเราสับสนไปหมดเราไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อไปเราเลยหาคนที่จะพอมาทำให้เรารู้สึกมีตัวตนบ้างและเขาก็ทำได้จริงๆค่ะ เขาเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างในชีวิตเราช่วงแรกๆเรารู้สึกเลยว่าเขาเนี้ยแหละน่าจะเป็นคนที่รักเราแต่มันก็ไม่ใช่เขาคุยกับเราเพียงเพราะเขาอยากได้ เขาเห็นเราเป็นของตาย เขาจะเจอเราเพราะเวลาที่เขาต้องการเท่านั้น เขาไม่ได้รักเราเลย เรารู้สึกว่าราผิดพลาดมากที่ยอมหักหลังคนที่เรารัก เพียงเพราะการที่เขาไม่สนใจ แต่ในความเป็นจริงแล้วคือป็อปคนที่เราคบมา4ปีซึ่งเป็นแฟนของเราเขารักเรา เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะมีเรา แต่เขาไม่ได้แสดงออกออกมาก็เท่านั้น ไม่ว่าเร่จะทำผิดกี่ครั้งเขาก็ยอมให้อภัย ไม่ว่าเราจะไล่เขาไปเท่าไหร่เขาก็ไม่เคยไปไหนเลย ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันร้ายแรงแค่ไหนพรุ่งนี้มันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม ป็อปเป็นทุกอย่างสำหรับเรา เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นพ่อ เป็นแม่ วันนี้เราได้รู้แล้วว่าความรักที่เราต้องการไม่ใช่ความรักที่เกินจากการแสดงออกมากไป การแสดงออกจริงๆอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็นก็ได้ค่ะ
ขอบคุณที่อ่นกันมาจนถึงตอนนี้นะคะนี่เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะคะขอบคุณค่ะ
เคยรู้สึกว่าแฟนไม่สนใจบ้างไหมคะ?
เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนเรามาประมาณ4ปี
แฟนเราชื่อป็อปแฟนเราเป็นคนที่จะโฟกัสแต่เรื่องของเขาเองเรื่องของเราบางทีแทบจะไม่อยู่ในสมองของเขาเลยเวลาไม่อยู่ด้วยกันหรือไม่ได้เจอกันเราจะเหมือนคนไม่มีแฟนเลยค่ะ เราเป็นคนขี้น้อยใจ คิดมาก เราคิดมาตลอดเลยนะคะว่าเขารักเราจริงๆหรือว่าแค่มีก็ได้ไม่มีก็ไม่เป็นไร จนอยู่มาวันนึงเราก็ได้ถามเขาไปตรงๆว่าเขายังรักเราอยู่หรือป่าว แต่คำตอบที่ได้มันก็ซ้ำๆเดิมๆทุกอย่างก็ยังวนอยู่แบบนี้เหมือนเดิม จนเราเริ่มตัดสินใจที่จะคุยกับคนที่เขาพยายามเข้ามาหาเราบ้างจนเราได้มาเจอกับคนคนนึงค่ะ เราเจอกันในfacebookช่วงนั้นเราสับสนไปหมดเราไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อไปเราเลยหาคนที่จะพอมาทำให้เรารู้สึกมีตัวตนบ้างและเขาก็ทำได้จริงๆค่ะ เขาเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างในชีวิตเราช่วงแรกๆเรารู้สึกเลยว่าเขาเนี้ยแหละน่าจะเป็นคนที่รักเราแต่มันก็ไม่ใช่เขาคุยกับเราเพียงเพราะเขาอยากได้ เขาเห็นเราเป็นของตาย เขาจะเจอเราเพราะเวลาที่เขาต้องการเท่านั้น เขาไม่ได้รักเราเลย เรารู้สึกว่าราผิดพลาดมากที่ยอมหักหลังคนที่เรารัก เพียงเพราะการที่เขาไม่สนใจ แต่ในความเป็นจริงแล้วคือป็อปคนที่เราคบมา4ปีซึ่งเป็นแฟนของเราเขารักเรา เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะมีเรา แต่เขาไม่ได้แสดงออกออกมาก็เท่านั้น ไม่ว่าเร่จะทำผิดกี่ครั้งเขาก็ยอมให้อภัย ไม่ว่าเราจะไล่เขาไปเท่าไหร่เขาก็ไม่เคยไปไหนเลย ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันร้ายแรงแค่ไหนพรุ่งนี้มันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม ป็อปเป็นทุกอย่างสำหรับเรา เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นพ่อ เป็นแม่ วันนี้เราได้รู้แล้วว่าความรักที่เราต้องการไม่ใช่ความรักที่เกินจากการแสดงออกมากไป การแสดงออกจริงๆอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็นก็ได้ค่ะ
ขอบคุณที่อ่นกันมาจนถึงตอนนี้นะคะนี่เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะคะขอบคุณค่ะ