ความทรงจำของฉัน...ทั่ฝังใจและหัวค่ะ...ฉันอยากเล่าให้คนประเภทนี้ได้รู้...

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ"ปุยนุ่น"ค่ะ(เป็นชื่อสมมุตินะคะ)ฉันมีประสบการณ์อย่างนึงที่ฉันคิดว่ามันคงฝังใจฉันไปทั้งชีวิตเลยละค่ะ ขอเล่าความเป็นอยู่ครอบครัวฉันก่อนนะคะ
ฉันมีพี่สาวคนโต อายุ 21 ปี พี่ชายคนรอง อายุ 16 ปี ฉันเป็นพี่คนกลางอายุ 11 - 12 ปี น้องสาวฝาแฝด อายุ 7 ปี ค่ะ ก็...พี่สาวฉันเป็นพวกชอบหญิงนะคะหรือเรียกง่ายๆก็เลสเบี้ยนค่ะ ส่วนพี่ชายก็ปกติเรื่องแบบนี้ค่ะแต่มักจะโดนผู้ชายคนอื่นๆลวนลามบ่อยๆค่ะ น้องสาวฝาแฝดฉันขอใช้คำว่า"กินกันเอง"นะคะ สรุปๆแล้วก็มีฉันกับพี่ชายที่ชอบเพศตรงข้ามไม่ใช่เพศเดียวกันแต่ถึงแบบนั้นพวกเราก็ไม่ได้รังเกียจการที่พี่คนโต และ น้องสาวฝาแฝดชอบเพศเดียวกันค่ะ แต่ฉันมีเรื่องต่อไปนี้ที่อยากจะปรึกษาเป็นที่สุดค่ะ...

เริ่มตั้งแต่ตอนฉันอายุ6-7ปี ฉันไม่ค่อยจะมีเพื่อนค่ะเพราะอยู่สังคมยากค่ะ ตอนนั้นเป็นวันอังคารสำหรับเปิดเรียนป.1เทอม1ค่ะ ฉันก็พยายามเข้ากับคนอื่นๆได้ค่ะ และก็เป็นผลลัพท์ที่ดีมากค่ะฉันมีเพื่อนเยอะมากและมีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อว่า"พร"ค่ะ(ชื่อสมมุตินะคะ)พรเป็นคนดีมากๆค่ะร่าเริง แจ่มใส เป็นคนสนุกๆค่ะหน้าตาก็...(ฉันพูดไม่ถูกค่ะแต่ สูง ผิวขาวเนียน หนังตาชั้นเดียว ปากค่อนข้างเล็กน่ารักๆค่ะ)พวกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ป.1ค่ะ และในตอนป.6วันปัจฉิมนิเทศพวกเรานัดกันว่าจะไปเรียนต่อโรงเรียนเดียวกันค่ะ และเป็นไปตามคาดหมายค่ะฉันกับพรสอบติดโรงเรียนนั้นได้อยู่ห้องเดียวกันค่ะ(ปล.ฉันเรียนก่อนเกณฑ์อายุมาตรฐานนะคะ)และฉันเลือกที่นั่งข้างพรเสมอค่ะ เปิดเรียนนั้นเป็นวันเรียนปรับพื้นฐานสำหรับม.1ค่ะ พรจะถามฉันเสมอว่าทำได้หรือเปล่าและฉันจะตอบไปเสมอว่า"ได้สิ พรละ?"พรก็จะตอบกลับมาว่า"ด้ายยยยยย ได้ก็บ้าละ"และฉันจะหัวเราะเบาๆแล้วสอนพรให้เข้าใจค่ะ ในเวลาพักกลางวันฉันลงไปทานอาหารกับพรค่ะ ในตอนที่ฉันกำลังซื้ออาหารกลางวันพรบอกว่าเดี๋ยวไปซื้อนํ้าแป๊ปนะ ฉันก็พยักหน้ารับไป พอตอนฉันกำลังไปปรุงอาหารตามใจชอบก็มีกลุ่มผู้หญิงเดินเข้ามาหาฉันค่ะ หนึ่งในนั่นถามฉันว่า"เธอๆ อายุเท่าไหร่อ่ะ?"ฉันก็ตอบไปว่า"11ปีน่ะ"เพราะในนั้นยังไม่ถึงวันเกิดครบเดือนที่จะอายุ12ปีค่ะ"เธออายุน้อยจัง"อีกคนพูด แล้วอีกคนก็พูดแทรกขึ้นมาว่า"จีบได้ป่ะ?"ฉันก็เลนบอกไปว่า"ไม่ได้ค่ะ"แล้วเขาก็บอกว่า"อ่อๆ ไม่เป็นไร"แล้วกลุ่มผู้หญิงก็เดินออกไปจากฉันค่ะ แล้วฉันก็ตั้งคำถามในหัวว่า(นี่ฉันผู้หญิงนะ?)ระหว่างที่คิดอยู่พรก็เดินมาหาแล้วถามว่า"รู้จักพวกเขาหรอ?"ฉันก็เลยตอบไปว่า"ไม่รู้หรอก"แล้วพรก็บอกว่า"แล้วปรุงอาหารเสร๋จรึยัง ไปกินข้าวกันได้แล้ว"แล้วฉันก็ตอบไปว่า"อืมๆไปกันเถอะนะ"พอมานั่งแล้วทานอาหารจนหมดก็เหลือเวลาอีกราวๆ20นาทีฉันก็บ่นพึมพำออกมาว่า"เจอแบบนี้แปลกยังไงไม่รู่แฮะ"พรได้ยินก็ถามว่า"อะไรแปลกหรอ"ฉันก็เลยบอกไปว่า"มีเลสเบี้ยนมาจีบน่ะ"พอพูดไปพรก็ทำหน้าเหมือนหลุดหลิดอะไรสักอย่างแล้วฉันก็ถามว่า"เป็นไรหรือเปล่า?"แล้วพรก็พูดว่า"เปล่าๆ... จริงด้วย พรุ่งนี้ขอไปนอนบ้านปุยได้หรือเปล่า?"แล้วฉันก็ถามว่า"ทำไมอ่ะ?พ่อแม่ไปต่างจังหวัดอีกแล้วหรอ?"แล้วพรก็ตอบมาว่า"อืม"พร้อมๆกับทำหน้าอ้อนๆฉันบอกไปว่า"ก็ได้ๆ อย่านอนดิ้นแบบครั้งก่อนอีกละ ไม่เอาแบบหัวพรไปอยู่ปลายเท้าฉันแล้วนะ"พรได้ยินก็หัวเราะแล้วบอกว่า"ไม่หรอกน่าๆ"พวกเรานั่งคุยกับจนพักกลางวันหมดคาบบ่ายก็...ฉันเรียนอย่างตั้งใจเหมือนเดิมค่ะแต่พรนี่สินั่งหลับทุกชั่วโมงเลย แล้วต้องปลุกตอนเช็คชื่อด้วยค่ะ-_-!แล้วก็เรียน+หลับมาจนถึงเวลากลับบ้านค่ะ ฉันขึ้นรถรับส่งคันเดียวพรค่ะบ้านพวกเราไปทางเดียวกันแต่คนละที่กันค่ะ ก็กลับบ้านตามปกติแหละนะคะ
ในเช้าวันรุ่งขึ้นก็...แน่นอนค่ะฉันถูกพี่สาวคนโตปลุกเช่นเคย(ฉันค่อนข้างขี้เซาน่ะค่ะ)ก็อาบนํ้า แปรงฟัน ทานอาหาร ไปโรงเรียนตามปกติและแน่นอนค่ะคนแรกที่ฉันเจอคือพรค่ะ ก็นั่งคุยกันต่างๆนาๆค่ะ แล้วพรก็ถามฉันขึ้นมาว่า"ปุยนุ่นมีแฟนหรือยังหรอ?"ฉันก็เลยตอบไปว่า"จะเอาเวลาที่ไหนไปมีแฟนเล่าคะคุณพร"ฉันพูดอย่างประชดแล้วหัวเราะเบาๆพรก็พูดต่อมาว่า"จริงด้วยสิเน้อออออ ก็ปุยนุ่นเด็กเนียนเกินนี่นา"และก็หัวเราะเบาๆพร้อมๆกับยิ้มเยาะให้ฉันค่ะ พอถึงโรงเรียนพวกเราก็เข้าแถวแล้วขึ้นชั้นเรียนปรับพื้นถามตามปกติค่ะคาบแรกเป็นวิชาคณิตศาสตร์ค่ะ พรหยิบหนังสือคณิตมาแบบสล๊อตเลยละค่ะ แต่พอพรหยิบออกมาครบก็ปิดกระเป๋าแล้วเพื่อนร่วมห้องก็สะกิดพรแบบแรงๆจนแขนพรปัดกระเป๋าตกแล้วก็มีเสียง เคร้ง!พรรีบเก็บกระเป๋าแล้วทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นฉันมองพรก่อนจะปลอบว่าไม่เป็นไรๆแต่ในหัวฉันกำลังคิดว่า(พรเอาอะไรมา ทำไมได้ยินเหมือนโซ่เลยละ)[ค่ะ ฉันไดเเสียงคล้ายเหล็กเสียดสีกันแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรอีกเลยค่ะ]ก็เรียน+หลับอีกเช่นเคยค่ะจนถึงเวลาพักกลางวัน"พรๆตื่นเถอะ ไปทานข้าวกันนะ"ฉันสะกิดพรพร้อมๆกับเรียกชื่อจากนั้นพรก็ตื่นแล้วหันมาถามฉันว่า"ได้เวลากลับบ้านแล้วหรอ...?"ฉันหัวเราะก่อนจะพูดว่า"ไปทานข้าวต่างหากเล่า!"พรหัวเราะแล้วพูดว่า"อ้าวหรอ555ไปกันเถอะ"แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ*แต่ไม่การจีบของเลสเบี้ยนนะคะ ส่วนเรื่องพรนอนด้วยก็จนกว่าพ่อแม่พรจะกลับมาราวๆ7วันเลยละคะ ในใจก็อยากบอกเหมือนกันว่า ไม่ห่วงลูกรึไงคะ!! จากนั้นก็ขึ้นเรียนค่ะแต่คราวนี้ฉันเพลียๆเลยบอกพรว่า"ขอหลับได้ไหมง่าาา"พรก็บอกว่า"ได้ๆเดี๋ยวเราปลุกตอนครูเช็คชื่อกับตอนกลับบ้านนะ" *คือเรสหลับได้เพราะเรานั่งโต๊ะหลั่งและเราค่อนข้างเตี้ยค่ะ เราสูง147ซม. พรสูง160ซม.ค่ะ แล้วคนข้างหน้าก็สูงเลยปิดพวกเราได้ตอนที่พวกเราฝุบลงน่ะค่ะ แล้วก็เรียน+หลับค่ะ เลิกเรียนก็ขึ้นรถแล้วก็พรกับฉันลงที่เดียวกันค่ะ พี่สาวคนโตฉันที่ขับรถมารับก็บอกพรว่า"ทำตัวตามสบายเหมือนทุกทีนะไม่ต้องเกรงใจจ่ะ"แล้วยังยิ้มอีกค่ะ พอมาถึงบ้าน แน่นอนค่ะพี่เสียสละให้น้อง น้องสาวฝาแฝดอาบนํ้ากับคู่แรกเลยละค่ะ พออาบเสร็จฉันก็ไปอาบต่อแล้วก็ต่อด้วยพรค่ะ ในระหว่างแต่งตัวฉันก็นึกขึ้นมาได้ว่าต้องรีบจัดเตียงให้เรียบร้อย(ฉันนอนแยกห้องกับพี่สาว พี่ชาย น้องแฝดนะคะ)พอฉันแต่งตัวเสร็จก็รีบจัดเตียงแล้วออกมาจากห้องแล้วพรก็ออกมาจากห้องนํ้าค่ะ แล้วพี่ชายคนรองก็อาบต่อส่วนพี่สาวคนโตอาบนํ้าคนแรกอยู่แล้วค่ะเพราะกลับบ้านมาพร้อมพี่ชายคนรอง*พี่ชายคนรองขี้เกียจอาบนํ้าบ่อยๆน่ะค่ะ ระหว่างนั้นพรก็ยกกระเป๋าเข้าห้อง
เมื่อเวลา6โมงเย็นก็ทานอาหารกันตามปกติค่ะ...แต่ต่อจากนี้...มันเริ่มจากตรงนี้แหละค่ะ...ชีวิตที่ฉันลืมไม่ลงน่ะ...
ในตอนที่ฉันนอนอยู่ทุกคนก็หลับกันหมดแล้วเหมือนกันค่ะ ฉันนอนคลํ่าหน้าลงหมอนค่ะพอได้สักพักฉันรู้สึกอะไรมันคล้องที่คอแล้วข้อมือค่ะ แต่ตอนนั้นฉันเงยมองเวลาก่อนเวลาตอนนั้นคือ22:04น.ฉันไม่ค่อยงัวเงียเพราะหลับตอนเรียนค่ะแต่พอเงยตัวมานอนข้างมันก็รู้สึกอะไรคล้องๆจนตาฉันปรับสภาพกับความมืดได้เห็นโซ่ที่คล้องข้อมือและคอของฉันฉะนตกใจจึงรีบลุกขึ้นแล้วกำลังจะเรียกพรมือของใครบางคนก็ปิดปากฉันสะก่อนแล้วยังเอาอะไรให้คาบไว้อีกฉันพยามยามเอาออกแต่ว่ามันมัดไว้ค่ะพอหันไปก็เห็นพรตื่นอยู่ พรหันมายิ้มให้ฉันมันเป็นรอยยิ้มที่ฉันจำได้จนถึงทุกวันนี้เลยละคะแล้วเข้ามากระซิบเบาๆข้างหูฉันว่า"ขอโทษนะปุยนุ่น จริงๆเราชอบเธอมาตั้งแต่ป.4แล้วละ"แล้วก็ถอยหน้าออกพร้อมๆกับผลักฉันให้ลงไปนอนแบบเดิมแต่คราวนี้นอนเงยขึ้น ระหว่างที่ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้วยังพูดไม่ได้ก็ได้แต่นํ้าตาไหลออกมา คราวนี้พรขึ้นคร่อมฉันแล้วในความมืดฉันเห็นเหมือนแท่งอะไรสักอย่างแต่มองไม่ชัด พรยิ้ม(เป็นรอยยิ้มที่สยองมากๆค่ะ)แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อฉัน ฉันตั้งสติแล้วพยายามจะตบหน้าพรให้นึกอะไรออกแต่ข้อมือฉันถูกล่ามโซ่ไว้จึงตบไม่ถึงใบหน้าของพรฉันพยายามดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะข้อเท้าฉันก็ถูกล่ามไว้เช่นกันฉันได้แต่ร้องไห้ในความมืดที่มีรอยยิ้มพรเท่านั้นสมองฉันมันโล่งไปหมด ไม่นานพรก็ถอดเครื่องแต่งกายนอนของฉันทั้งหมดในตอนนั้นฉันคิดแค่ว่า(มีเพื่อนแบบนี้ไม่มีสะยังดีกว่า)ซํ้าไปซํ้ามา พรเล่นกับหัวนมของฉันแต่ว่าฉันไม่ได้ดิ้นหรืออะไรทั้งนั้นเพราะฉันคุมสติตัวเองไม่ไหวแล้วไงละพรมองฉันก่อนจะหยิบไอ้แท่งนั่นใส่เข้ามาใน*****ของฉัน เพียงไอ้ของบัดซบนั่นมันก็เรียกสติฉันนํ้าตาของฉันไหล พยายามร้อง ดิ้นอย่างสุดแรง พรคิดอะไรอยู่ฉันไม่รู้ พรแกะของที่ให้ฉันคาบออกแล้วถามฉันว่า"รู้สึกดีใช่หรือเปล่า?"ฉันไม่ตอบแ
เอาแต่ร้องไห้ "ฉันขอโทษที่ทำร้ายเธอนะ"พรพูดแล้วจูบฉัน จูบแรกของฉันเป็นหญิง...
"ทำ...ไม...พร...ถึงทำ...แบบนี้...?"ฉันพูกตะกุก
ตะกักเพราะสะอึกที่ร้องไห้อยู่ พรตอบฉันว่า"เพราะเธอคงไม่ได้รู้สึกแบบฉัน...ก็เลยอยากคว้าโอกาสไว้"ฉันเริ่มได้สติจึงตอบไปว่า"เป็นเพื่อนกัน...มานาน...ทำไมไม่รู้...ฉันไม่รังเกียจ...ตัวตนของเพื่อนหรอกนะ..."ฉันยิ้มแห้ง(ยิ้มแห้ง=ฝืนยิ้ม)ให้พร พรเห็นแล้วถามว่า"ไม่โกรธ?"ฉันตอบไปไม่ตรงกับใจว่า"ไม่โกรธไม่เกลียดหรอกนะ"จากนั้นฉันก็แทรกคำต่ออีกว่า"เอามันออกสักทีเถอะนะ"ก็ไอ้แท่งบัดซบนั่นแหละค่ะ)แต่คำตอบ..."ไม่ละ"พรพูดแล้วกลับใส่มันเข้ามาให้มิดอีก... แล้วก็...(ไม่อธิบายต่อหรอกนะคะ)จนเสร็จนั่นแหละ...ก็... หลังจากนั้นพรก็เก็บทุกอย่างแล้วเซ็ดบรรยากาศเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เช้ามาฉันไม่ได้พูดเรื่องเมื่อคืนและใช้ชีวิตตามปกติโดยเก็บความในใจไว้ตลอด...แล้ววันที่พรมานอนบ้านก็มีแบบนี้ทุกครั้ง...หลังจากนั้นฉันก็เลยโดนหาว่าเป็นเลสเบี้ยนไปอีกคน...โดยไม่ถามใจฉันอีกแล้ว...

และที่ฉันอยากจะพูดจริงๆคือ...
ทำไมพวก-ึงไม่ถามใจคนโดนกระทำบ้างวะ!
จะด่วนสรุปเ-ี้ยอะไรนักหนา!
ถามจิตใจคนโดนกระทำบ้างนะเว้ย!
ว่าพวก-ึงทำให้หัวใจหรือชีวิตคนที่ปฎิเสธพวก-ึงอยู่แตกสลายหรือเปล่า!

แต่...ฉันไม่ได้รังเกียจคนกลุ่มนี้นะคะ...แค่คุณจะทำอะไร...คิดถึงคนที่คุณรักด้วย...ถ้าเขาปฎิเสธ...คุณก็ทำให้เขสประทับใจดีกว่าค่ะ...