จะเรียกว่าความรักได้อยู่มัย

สวัวดีคับเพื่อนๆพี่ๆที่น่ารักทุกคน วันนี้ผมมีเรื่องความรักของผมให้ฟังความรักของผมมันเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอแต่มันกลับไม่เป็นแบบที่ผมคิด....เราคบหาดูใจกันไม่นานนักวันที่เกิดเหตุ คือวันที่มีคนมาบอก มอนิ่งผม ไอคนนั้นมันเป็นใครผมก็ไม่รู้ผมก็ตอบไปตามมารยาทแล้วหลังจากนั้นเขาก็ถามผมเรื่องเพศสัมพันผมเลยตอบไปว่ามีแฟนทำให้อยู่แล้วคับพอเสร็จจากการคุยผมก็ได้ไปตอบไลน์คนที่ผมรัก เขาทักมาบอก มอนิ่งผม ผมก็ได้แคปหน้าจอ แล้วส่งไปให้คนที่ผมแคร์มันให้มันดูแต่กลับโดนมันว่าผมไปคุยกับไอผู้ชายคนนี้ตอนไหนผมก็เลยบอกว่าผมคุยกับเขาตามมารยาทเพราะผมคุยกับทุกคนได้หมดเดียวคนที่มาคุยกับผมจะหาว่าผมหยิ่งหน้าตาไม่ดีแถมยังหยิ่งอะไรประมาณนี้นะคับและหลังจากนั้นมาเราสองคนก็ไม่เข้าใจกันมาจนมาถึงวันนี้วันที่เราจะจากกันไปผมคิดว่าผมไม่ผิดนะคับเพราะผมแคร์ความรู้สึกเขาแต่เขาไม่เข้าใจผมในสิ่งที่ผมทำไปในวันนั้นคือผมอยากจะให้เขารู้ว่าผมมีเขาแค่คนเดียวแต่เขากลับมองผมติดลบไปแต่ยังไงก็ไม่เป็นไรผมก็เลยยอมๆให้เขาเป็นคนชนะผมก็แล้วกันแต่มันก็ยังมีเรื่องให้ทะเลาะกันแทบจะทุกวันบางครั้งมันก็ทำให้ผมคิดนะคับว่าอีกไม่นานก็จะได้จากกันจริงๆๆเพราะคำที่เขาพูดกับผมในทุกวันมันทำให้ผมเก็บเอามาคิดทุกวันผมเหนื่อยกับการตามหาคนที่ใช่ในชีวิตแต่ก็ขอให้ผู้ชายคนนี้เป็นคนสุดท้ายของผมแล้วกันนะคับ คุณจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดออกมาหรือป่าวผมไม่รู้แต่ที่รู้ๆผมไม่ได้พูดให้ตัวเองดูดีหรืออะไรยังไงนะ ถ้าผมพูดสิ่งที่ไม่ได้เป็นตามที่ผมพูด ขอให้ผมมีอันเป็นไปในไม่ช้าก็เร็วตายๆไปสะก็ดีถึงจะได้ไม่ยกใจให้คนที่มันไม่เห็นคุณค่าของมัน ขอให้ผมตายๆๆไปสะ