แอบชอบ

สวัสดีอันนี้ผมพึ่งหัดเขียนกระทู้เป็นครั้งแรกยังไงก็ฝากตัวด้วยครับ
-เกิ่นก่อนผมเป็น ผช ที่แอบชอบ พี่ ผช คนหนึ่งตอนนั้นผมอยู่ ม 2 พี่เค้าอยู่ ม6 ผมรู้จักพี่เค้าตอนที่มีกีฬาสีก่อนหน้านี้เราก็เห็นพี่เค้าบ้างแหละพี่เค้าแม่ศูนย์รวมความมีเสนห์เลยผมตอนนั้น โคตรปลวก อารมณ์เหมือนเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักอ่ะ พอถึงวันใกล้ประกาศว่าพี่แต่ล่ะห้องจะได้อยู่สีไรกันตอนนั้นพี่เค้าอยู่สี ชมพู เรานี้แบบตั้งจิตรภาวนาเลยว่าขอให้ได้อยู่กับพี่เค้าสุดท้ายเป็นจริงว่ะ เออลืมบอกขอแทนชื่อพี่เค้าว่าทตัว T แล้วกัน ส่วนผม R หลังจากประกาศว่าได้อยู่สีอะไรก็แยกกันเข้าสีผมโคตรดีใจอ่ะเข้าสีปุปอย่างแรกเลยมองหาพี่เค้าก่อนพอเจอปุปเหมือนโลทั้งใบมันหยุดหมุนโคตรเท่คนอะไร แน่นอนร้อยทั้งร้อยเจอหน้าคนที่ตัวเองขอบวิ่งสิครับแอบหลังเพื่อนบ้างคือแบบมันเขินอ่ะเพื่อนผมรู่น่ะว่าผมชอบพี่เค้า จากวันนั้นจนไปเลื่อยๆผมก็กล้าที่จะเข้าหาพี่เค้าแต่ แต่ล่ะครั้งที่เค้าหาไม่เคยพูดแบบหวานๆเหมือนคนแอบชอบเลย เหน็บพี่เค้าบ้าง กวนตีนบ้าง สารพัด พอ รร. เริ่มใกล้เข้ากีฬาสีก็มีการประชุมสีทุกๆวันอังคารของสัปดาห์แน่นอนผมทำทุกอย่างขึ้นสแตนเชียร์ ลงกีฬา เพื่อให้พี่เค้าสนใจแน่นอน คิดจะชอบพี่เค้า เข้าทางเพื่อนพี่เค้าเลยแต่ตอนนั้นพี่เค้ามีแฟนแล้วแต่ก็ไงได้อ่ะผมชอบไปแล้ว ในช่วงกีฬาสีความสัมพันธ์ของเรากับพี่ Tก็เริ่มดีขึ้นแต่ในแง้ของพี่น้องน่ะผมเริ่มสนิทกับพี่เค้าแน่นอนหล่ะเมื่อเริ่มสนิดเราก็ขอช่องทางติดต่อจากเพื่อนพี่เค้าบอกแล้วจะรักเพื่อนเค้าก็ต้องเข้าทางเพื่อน อันดับแรกให้เพื่อนเราไปขอเบอร์พี่เค้าอิอิ...ในที่สุดก็ได้ได้แต่เก็บไว้ไม่กล้าโทรอายเขินสุดๆนี่ขนาดแค่แอบชอบน่ะจากนั้นเราขอ MSN บ่งบอกอายุมาก5555 พอได้Mมาเราก็เริ่มทักไปหาพี่เค้าพี่เค้าก็ตอบผมน่ะแต่ก็น่ะเข้าใจคำว่าถามคำตอบคำป่ะเเต่เราไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะมันเป็นภาษาเขียน ทุกๆเย็นเราต้องมาซ้อมเชียร์แน่นอนล่ะพี่ T มาคุมด้วยดาเมจรุนแรงมากร้อนยังไงผมก็ทนได้บอกเลยช่วงนั้นไม่มีคำว่ากลัวดำในสมอง ผมเริ่มโทรหาพี่เค้าเเกล้งถามว่าวันนี้ซ้อมไหม ซ้อมที่ไหน ซ้อมกี่โมง จริงๆมันก็ต้องซ้อมที่แสตน์แหละแต่ทำไงได้อ่ะแอยากคุยอยากได้ยินเสียงนิหว่า หลังจากนั้นก็เริ่มสนิทเจอกันเราทักพี่เค้าแต่เริ่มทักได้เเง้ดีช่วงนั้นพี่เค้าเลิกกับแฟนเค้าด้วยเราเลยไม่อยากให้พี่เค้าเคลียดไม่อยากไปกวนเลยเออลองทักแบบเบาๆๆเรียบๆง่ายๆ แน่นอนล่ะมีเพื่อนดีผมยอมโดดเรียนเพื่อไปส่องพี่เค้าเวลาเรียนหนังสื่อ(อย่าทำเป็นสิ่งไม่ดี) แต่ให้ทำไงได้โคตรคิดถึงเพื่อนเรามันก็บ้ารุ่นพี่อีกคนถึงขั้นไปขโมยใบรายชื่อกันเลยที่เดียวไม่ต้องถามน่ะว่าผมเอาไหมเห็นเพื่อนหยิบก็หยิบบ้าง5555ไม่รู้เหมือนกันว่าเอามาทำไรพอถึงวันกีฬาสี สีผมชน่ะ มันจะมีเก็บของตอนเลิกงานผมก็ไปแอบๆๆแถวนั้นรวบรวมความกล้าไปขอถ่ายรูปพี่เค้ามันก็ได้เเหละแต่แบบเพื่อนมีกล้องสองคน รูปที่ได้คือตาพี่ T มองอีกกล้อง ผมมองอีกกล้อง จอบอเลยๆๆๆๆ หลังจากกีฬาสีก็ไม่ค่อยเจอเพราะมันไม่มีซ้อมตอนเย็นไงแต่โชคดีที่พี่เค้ามาเรียนคอมตึกเดียวกับผมคงไม่ต้องบอกน่ะว่าทำไง แอบดูสิครับๆ!!! คาบหนึ่งปวดฉี่บ่อยมากขอ อจ เป็นว่าเล่นจริงๆไม่ได้ปวดไปแอบส่องพี่เค้าเรียน รร ผม พอจกีฬาสีมันก็เริ่มใกล้จะปิดเทอม เวลาแห่งความสุขมันกำลังจะหายไปเพราะพี่เค้าต้องออกไปเข้ามหาลัย ผมไปเซฟรูปพี่เค้าแล้วเอาไปล้างเพื่อรอให้วันปัจฉิมสุดท้ายวันนี้ก็มาวันที่พี่เค้าเรียนเป็นวันสุดท้ายผมก็เอาดอกกุหลาบมาให้พี่เค้าช่วงนั้นเสียเงินไปกับพี่เค้าเยอะมาก5555ไม่ใช่แค่ดอกกุหลาบน่ะ นาฬิกา บลาๆๆทั้งหลายจำได้ว่าตอนส่งกุหลาบให้พี่เค้าเป็รครั้งแรกที่กล้ามากต่อหน้าผู้คนเป็นร้อยผมขอกอดพี่เค้าโดยที่ไม่อายเลย ไม่ต้องถามเหมือนนิยายอ่ะ คนสองคนกอดกัน เสียงกรี๊ดก็ตามมา มันเป็นอะไรที่ฟินมากการได้สัมภัสตัวพี่เค้าครั้งแรกเป็นกอดที่ไม่มีวันลืมและแล้วพี่เค้าก็ออกไปเรียนมหาลัย หลังจากนั้นชีวิตผมก็ห่อเหี่ยวอีกครั้งไม่เคยมองรุ่นพี่คนไหนอีกเลย T_T ผมรู้ว่าพี่เค้าเรียนที่สถาบันการบินแห่งหนึ่งย่านจตุจักรมั้งน่ะ 1ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก มาถึงวันไหว้ครูของ รร ผมคิดในใจว่าวันนี้จะได้เจอพี่เค้าไหมตั้งหน้าตั้งตารอเพราะส่วนใหญ่รุ่นพี่ที่พึ่งจบไปจะกลับมาวันไหว้ครู วันไหว้ครูที่ รร ผม มันจะคล้ายๆกับวันโชว์ตัวของรุ่นพี่ว่ากูเรียนที่ไหน5555 ในระหว่างที่ผมนั่งเล่นตรงระเบียงทันใดนั้นผมก็เห็นเสื้อขาวมีบ่าสองข้างเดินผ่านไป ใช่ครับพี่ T ในชุด นศ การบินใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยไม่คิดว่าจะได้เจอแต่ได้เเค่เจอไม่ได้คุยเพราะพี่เค้ารีบ เฮ้ออออ จากนั้นผมก็เกาะติดชีวิตพี่เค้าผ่าน facebook ส่องทุกวัน ส่องไปเลื่อยๆส่องจนผมคิดว่าไม่เกิดไรขึ้นผมถอดใจถึงขั้นลบเฟสพี่เค้า แต่ลืมไม่ได้ไงแอ็ทใหม่ช่วงนั้นเป็่นช่วงวันเกิดผม ผมโคตรอยากให้พี่เค้ามา สสวก เเต่มันก็ไม่เป็นผล เอาว่ะใจกล้าหน้าด้านทักไปหาเพื่อนพี่เค้าพี่เค้าชื่อพี่แนน น่ารัก "พี่แนน วันนี้วันเกิดน้องน้องอยากให้พี่คนนั้นมา สสวก" พี่แนนตอบได้ไวมาก สุดท้ายพี่ T ก็มา สสวก ครั้งนั้นครั้งเดียวและไม่มีครั้งต่อไป จากวันนั้นถึงวันนี้มันก็ 8 ปีล่ะนานป่ะแต่ผมก็ยังไม่เลิกชอบพี่เค้าเลยว่ะ ผมสอบเค้ามหาลัย สถาบันการบินแห่งหนึ่งติดผมบอกคนอื่นว่ราสอบเข้าเพราะอยากเรียน5555แต่จริงๆเพราะพี่ T เนี่ยแหละผมพัฒนาตัวเองใช้ความรักให้เกิดประโยชน์พลักดันตัวเองจนผมสอบติดในสาขาการบิน แต่ตอนนี้พี่เค้าไปเรียนที่ญี่ปุ่นผมก็ไม่เลิกส่องเฟสพี่เค้าน่ะส่องเลื่อยๆ ถ้าได้เจอกันอีกผมก็อยากจะกอดพี่เค้าให้ได้นานที่สุดผมโคตรอยากเป็นแฟนพี่เค้าแต่ก็ทำได้เเค่คิดเพราะพี่เค้าชอบ ผญ แต่ผมก็ถือคติจากซีรีส์เรื่องหนึ่งว่า รัก คือการรักโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน สุดท้ายผมอยากบอกให้พี่เค้ารู้ว่าผมชอบเค้าแต่มันก็ได้แค่คิด......
****** นี้เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกของผมถ้าเขียนผิดก็ขอโทษด้วยครับ******
********และผมเชื่อว่าความรักมีอยู่จริงถึงจะไม่ได้ดั่งใจหวังแต่ผมก็ดีใจที่ได้รัก******