ทำไมไม่คิดดีๆ ก่อนจะพูดหรือพิมพ์ ประโยคนั้นออกมา
คนที่ถามเขา เขาก็อยากที่จะรู้คำตอบ เวลาท้อหรือมีปัญหาก็อยากให้ปลอบใจ
หรือไม่ก็ควรจะพูดดีๆ ถ้าช่วยอะไรไม่ได้จริงๆก็ไม่ควรจะแสดงคำพูดอะไรที่ทำให้อีกฝ่ายเสียวามรู้สึก
คนพูดอาจจะไม่รู้สึกอะไร แต่คนฟังเขารู้สึกผิดหวังเสียใจและคิดหนักกว่าเดิมมากๆ
ทำไมก่อนจะพูดจะพิมพ์อะไรไม่คิดดีๆก่อน ถ้าช่วยไม่ได้ก็ผ่านไม่ควรแสดงความคิดมาว่าคนที่ถาม "ถามมาได้ได้ยังไง" "ความคิดโง่สิ้นดีที่ถามออกมาแบบนี้" "ช่างกล้าถามมานะ" หรืออะไรต่างๆนานาที่คุณพูดหรือพิมพ์ออกมานั้น มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นก็ไม่ควรจะทำ
ควรคิดดีๆก่อน
ถ้าวันหนึ่งคุณมีปัญหาแล้วคุณโดนว่าแบบนี้คุณจะรู้สึกยังไง ถ้ามีคนมาซ้ำเติมคุณแบบที่คุณเคยทำคนอื่นไว้
ต่อให้รู้จักกันหรือไม่รู้จักกันก็เถอะนะ........
คนที่เข้ามาอ่านล่ะเวลาท้อแล้วมีคนมาว่าซ้ำเติมคุณรุ้สึกยังไง? แล้วคุณคิดเหมือนกันไหมจากที่พิมพ์ไว้ข้างต้น?
ทำไมไม่คิดดีๆ ก่อนจะพูดหรือพิมพ์ ประโยคนั้นออกมา?
คนที่ถามเขา เขาก็อยากที่จะรู้คำตอบ เวลาท้อหรือมีปัญหาก็อยากให้ปลอบใจ
หรือไม่ก็ควรจะพูดดีๆ ถ้าช่วยอะไรไม่ได้จริงๆก็ไม่ควรจะแสดงคำพูดอะไรที่ทำให้อีกฝ่ายเสียวามรู้สึก
คนพูดอาจจะไม่รู้สึกอะไร แต่คนฟังเขารู้สึกผิดหวังเสียใจและคิดหนักกว่าเดิมมากๆ
ทำไมก่อนจะพูดจะพิมพ์อะไรไม่คิดดีๆก่อน ถ้าช่วยไม่ได้ก็ผ่านไม่ควรแสดงความคิดมาว่าคนที่ถาม "ถามมาได้ได้ยังไง" "ความคิดโง่สิ้นดีที่ถามออกมาแบบนี้" "ช่างกล้าถามมานะ" หรืออะไรต่างๆนานาที่คุณพูดหรือพิมพ์ออกมานั้น มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นก็ไม่ควรจะทำ ควรคิดดีๆก่อน
ถ้าวันหนึ่งคุณมีปัญหาแล้วคุณโดนว่าแบบนี้คุณจะรู้สึกยังไง ถ้ามีคนมาซ้ำเติมคุณแบบที่คุณเคยทำคนอื่นไว้
ต่อให้รู้จักกันหรือไม่รู้จักกันก็เถอะนะ........
คนที่เข้ามาอ่านล่ะเวลาท้อแล้วมีคนมาว่าซ้ำเติมคุณรุ้สึกยังไง? แล้วคุณคิดเหมือนกันไหมจากที่พิมพ์ไว้ข้างต้น?