ข้อสงสัยจะทำยังไงดีความไม่สำรวมตอนเคยเป็น เณร

คือตอนนี้พอผมเริ่มโตมา ก็เริ่มมีการศึกษาเกี่ยวกับธรรมคำสอนทางศาสนามากกว่าสมัยเป็นเด็ก จนตอนนี้มีความคิดที่ว่าอยากบวชแต่ยังติดภาระบางอย่างทางบ้านตามประสาชาวโลก   อยากจะบวชอยู่ประพฤติปฏิบัติธรรม อย่างจริงๆจังๆ จนถึงขั้นที่ไม่ต้องเกิดอีกได้เป็นดีที่สุด  แต่พอนั่งย้อนความหลังก็จำขึ้นมาได้ว่า
ตอนเด็กเคยบวช เณร ตอนนั้นไม่ได้บวชเพราะ ใจจริง แล้วตอนนั้นบวชพร้อมเพื่อนคนนึง ซึ่งสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกผิดถึงตอนนี้คือ  ตอนนั้นผมตอนอยู่ ที่ กุฏิ พอเห็นว่าไม่มีใครอยู่  ก็จะวิ่งเล่นใน กุฏิกับเพื่อน  บางทีก็เอาเกมในโทรศัพท์มาเล่น  มีครั้งนึงตอนกำลังวิ่งเล่น มีพระมาเจอเขาก็เตือนว่าอย่าวิ่งเล่น แล้วพอเขาไปก็เล่นกันต่อโดยไม่สนใจอะไร  จนถึงวันที่สึกออกมาก็ไม่ได้คิดอะไร  จนมาตอนนี้รู้สึกผิดละอายเหลือเกิน  จะแก้ทำยังไงดี เป็นพระ ทำผิดพรากของเขียว ยังถือ อาบัติถ้าไม่แก้ มีหวังแย่ แล้วผมจะทำอย่างไรดี อยากให้ภพชาติมันจบๆไปในชาตินี้อย่างดีที่สุด  หรืออย่างแย่ที่สุดก็อยากจะบรรลุเป็นพระอริยะเจ้าขั้นโสดาบันก็ยังดี  ไม่อยากต้องเสียเวลาเสียโอกาศได้เกิดมาในพุทธศาสนา แล้วต้องย้อนกลับไปเกิดตายเกิดตาย นับไม่ถ้วนอีก