อยากเรียน...อยากตาย

เราไม่เหลือใครแล้ว หมายถึงไม่เหลือใครที่ช่วยเราได้แล้ว เราอยากเรียนต่อมาก เราสอบแอดมิชชั่นติดมหาลัยในกรุงเทพคือเราอยากเรียนมาก เราวางแผนอนาคตว่าถ้าเรียนจบเราจะทำแบบนี้แบบนั้น วางแผนไว้ดิบดี แต่ครอบครัวเราพ่อของเราไม่พูดอะไรเลยพ่อเราทำงานกับบริษัทสัมปทานระเบิดหิน แต่ไม่นานมานี้ทหารเขาไม่เปิดให้สัมปทานเพราะมีผลกระทบกับภูเขา พ่อเราเลยไม่มีรายได้ แม่เราเคยทำงานมีเงินให้เราใช้คือชีวิตช่วงนั้นมีความสุขมากนะ แต่ตอนนี้ยายป่วยแม่ก็ลาออกมาดูยาย โดยรวมที่บ้านตอนนี้ไม่มีรายได้อะไรเลย ตอนเรารู้คือเราหน้าชาเราทำอะไรไม่ถูกจริงเรารู้เลยว่าสิ่งที่เราอยากเป็นเราคงเป็นไม่ได้แล้ว หลังรู้ผลแอดมิชชั่นพ่อไม่พูดอะไรเลยแม่เองขอให้เลิกเรียน เครเราเข้าใจเราเลยไม่ได้ไปยืนยันสิทธิ์ เราหางานทำเพื่อที่จะเก็บเงินเรียน ทำได้ 2 เดือนเราคำนวณดูไม่มีทางเลยที่เราจะเรียนต่อได้ในปีหน้า คือจะว่าเรารีบก็ได้นะเราอยากตั้งตัวให้ได้ แม่ที่ปลอบใจให้เราสบายใจตลอดแต่เราไม่ต้องการให้ใครตบหัวแล้วลูบหลังเรา  ตอนนี้เราออกจากงานอยู่บ้านช่วยล้างจานหุงข้าวทำสิ่งที่ตัวเองทำได้ แต่คำพูดที่แม่พูดต่อกันมาสองสามวันนี้คือ " เราเป็นตัวไร้ประโยชน์ " คำนี้ลบศรัทธาที่เรามีต่อแม่ทั้งหมด ปัญหาครอบครัว การเงิน การเปรียญ ความรัก คือทำไมต้องเข้ามาพร้อมกัน คำพูดแม่ตอนนี้เสียดสีเราตลอดในทุกๆวัน เราอยากตายนะแต่สิ่งที่เราคิดคือ แฟนเราจะเสียใจไหม กับ งานศพเราจะเป็นยังไง เรารู้พ่อแม่เราต้องเสียใจอยู่แล้วแต่ถ้าเราไปบางครั้งชีวิตพวกท่านอาจจะดีขึ้นก็ได้...