เชรดดดดดโด้.....ซูโมว่า อุปไมยดั่งพิณปลิดวิญญาณ ให้ล่องลอยออกจากร่าง

แต่งกาพย์จากภาพค่ะ (กาพย์ฉบัง16) อาบไอดินจรดฟ้า.....................มวลม่านเมฆา อ้อมโอบนภาทั้งผืน ขอบปุยเรืองแสงกลางคืน.............ดวงดาวดาษดื่น ซุกซ่อนแทรกร่างประดับ ราวเม็ดมุกพราวระยับ.........

https://www.youtube.com/watch?v=k-JCSbF-Gh0 Cr.Net & Youtube    ดนตรีพลิ้ว ลิ่วล่อง ใบไม้ร่วง    ฤาเช่นดวง ตะวันลับ ดับแสงหาย    ใบไม้ผลัด เ

ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด

๑. ยามอรุณอุ่นแสงแห่งสุรีย์ พร่างพรมศรีสีทองผ่องอำไพ นกโบยบินกลิ่นลมพรมพฤกษ์ไพร พาใจให้ล่องลอยสู่ฟ้าไกล ๒. แดดแผ่วพลิ้วริ้วรื่นชื่นสายหมอก คลื่น:)กระริกระริ้วไหว เหมือนชีวิตคิดฝันพลันเรียงไป ในเส้นสา

บทนำ ค่ำคืนหนึ่งในช่วงปลายรัชกาลที่ ๖ แสงจันทร์ริบหรี่ลอยเคว้งอยู่เหนือผืนน้ำคลองที่สงบนิ่ง บรรยากาศรอบด้านเงียบสงัดจนได้ยินเพียงเสียงจิ้งหรีดเรไรระงมอยู่ไกล ๆ และเสียงลมพัดต้องยอดไม้ไหวเบา ๆ สะท้อนเ