สวัสดีคะเราชื่อเนมนะอายุ20ปี เอ่ออคือว่าเราคบกับแฟนมาประมาณ3ปี5เดือนแล้ว เรารักกันนะแต่เขาไม่มีเวลาให้เราเท่าไหร่ วันนึงเราคุยกันน้อยมากๆๆ ที่เขาไม่มีเวลาให้ก็เพราะว่าเขาเรียนเขาเล่นกีฬา แต่เราฝึกงานอยู่กันคนละที่ทำให้เจอกันน้อยลง เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะที่เขาเรียนเขาเล่นกีฬา แต่คือเสลาเขาว่างเขาไม่เคยทักมาหาเราเลยสักครั้ง เลิกเรียนเขาก็ไปซ้อมกีฬาเลยกว่าจะได้คุยกันก็4ทุ่มกว่า คุยกันได้แปปเดียวเขาก็นอน เป็นแบบนี้มาตลอด เราน้อยใจนะแต่เวลาเราบอกว่าน้อยใจที่ไม่มีเวลาให้เขาก็บอกเราว่าเราไม่เข้าใจเขา ไม่ว่าจะทำอะไรเราก็ปิดไปสะทุกเรื่องเลย จนวันนึงได้มีคนเข้ามาในชีวิตเรา เขาก็รู้นะว่าเรามีแฟนอยู่แล้วแต่เขาก็ยอมที่จะคุยกับเรา เราคุยกับคนที่เข้ามาทุกๆวัน คุยกันจนเริ่มรู้สึกดีมากๆแล้ว เขาดีกับเรามากๆ เราเคยเจอกับเขา2รอบ นู้นะว่าผิดอ่ะแต่เราก็เลือกที่จะเจอกับเขา เวลาเราอยู่กับเขาเรามีความสุขนะ แต่คือเราก็รู้สึกผิดมากๆที่ทำแบบนี้ เรากำลังเห็นแก่ตัว บางทีเราอยากเลิกกับแฟนเรานะแต่เราเลิกไม่ได้เพราะมันมีเหตุผลของมัน หนึ่งละแม่แฟนกำลังป่วยแฟนเป้นคนดูแลแม่ทั้งหมด ส่วนพ่อเขาก็ทิ้งไป ณ ตอนนี้เราเป็นคนดูแลเขาค่าเทอมค่ากินเราเป็นคนหาใหม่ (เขาไม่ได้เกาะเรานะเราเป็นคนข่วยเอง) อีกเหตุผลคือเรารักเขามากๆ เขาเป็นคนแรกของทุกๆอย่าง ถ้าเราทิ้งเขาไปตอนนี้เขาก็ไม่เหลือใครแล้ว ทั้งรักและสงสารเขานะ แต่เราก็เหนื่อยที่จะต้องทะเลาะกันทุกๆวันทั้งที่เราไม่ผิดอ่ะ | ส่วนคนที่เข้ามาเราก้รู้สึกดีมากเหมือนเขามีอะไรที่แฟนเราไม่มี คนที่เข้ามาเขาก้ทำงานนะแต่มีเวลาว่างเขาก้ทีกมาตลอด แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดหรือเปล่านะ เอาจริงๆเราก็อยากคบกับเขายะเพราะเขาดีกับเราทุกอย่าง แต่เราก็เลิกกับแฟนเราไม่ได้ ถ้าเป็นคุณคุณขะทำยังไง #ตอนนี้เราเห็นแก่ตัวมากๆ #ถ้าอ่านยากขออภัยด้วยน้าาา
คนที่ดีกับคนที่รักคุณจะเลิกอะไร???