แปลกมั้ยครับ ที่ผมมีรถ แต่อยากให้ฝ่าย ญ. มาหาผมเองบ้าง

สำหรับเรานะคะ เราคิดว่าขึ้นอยู่กับนิสัยของผญ และการเลี้ยงดูของครอบครัวค่ะ เราเป็นลูกคนจีน ตัวเล็ก หน้าตาค่อนข้างน่ารัก(ไม่ได้ชมตัวเองนะคะแต่หลายคนบอกว่าเป็นคนน่ารักจริง) หลายคนเวลาเห็นเราทีแรกชอบคิดว่าเป็นลูกคุณหนู แต่ที่บ้านเราไม่ได้มีฐานะร่ำรวย คุณพ่อทำงานหนักมาก ไม่ค่อยมีเวลารับส่ง คุณแม่ขับรถไม่เป็น ที่บ้านเลยสอนให้เราใช้ชีวิตเป็น สอนให้เรานั่งรถเองเป็น ไปไหนมาไหนเองได้ ถึงแม้ว่าเค้าจะห่วงอยู่ห่างๆเวลากลับบ้านดึกๆก็จะคอยโทรมาถามตลอด แต่ทุกวันนี้เราขึ้นรถเมล์ สองแถว วินมอไซ บีทีเอส รถตู้ เอมอาที ได้ทุกอย่างค่ะ ขาดอย่างนึงยังไม่เคยลองรถไฟ 555555

เราไม่มีรถขับค่ะ แต่แฟนเรามีรถ เรากับแฟนอยู่ค่อนข้างห่าง เราอยู่ในเมืองโซนฝั่งธน แฟนอยู่แถงรังสิต ถ้าอยากเจอกัน แล้วเรามีเวลาว่างมากกว่า เราก็จะขึ้นสองแถว ต่อรถเมไปขึ้นบีทีเอส แล้วต่อรถตู้ไปค่ะ เพื่อที่พอเราไปถึงเค้าก็เลิกงานพอดี ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันนานมากกว่ารอให้แฟนมารับ แฟนเราก็คอยถามเรื่อยๆว่าถึงไหน แล้วกลางคืนแฟนก็จะขับรถมาส่งที่บ้าน บางทีถ้าวันหยุดเค้าว่างก็จะมารับเราบ้าง สลับกันไป

ถามว่าสมัยนี้น่ากลัวมั้ย ก็น่ากลัวนะ แต่ถ้ากลางวันใช้ชีวิตมีสติ คนก็ยังอยู่เยอะแยะค่ะ เราใช้บริการขนส่งสาธารณะคนไม่น้อยเลยค่ะ

ต้องดูว่าแฟนคุณอายุเท่าไร เธอถึงบอกว่ามาไม่เป็น
ถ้ายังเด็ก ยังมัธยม มหาลัยนี่ไม่แปลก เพราะเด็กๆ เดินทางไปที่ ๆ ไม่คุ้น ไม่เป็นเยอะแยะ
(ตอนเราเริ่มทำงานใหม่ๆ ตอนนั้นทำงานกองถ่าย  เวลาที่ทำงานนัดออกนอกสถานที่ เราค่อนข้างมีปัญหามาก
เพราะดิฉันในวัยจบมหาลัย ไม่รู้จักเลียบทางด่วนฯ ไม่รู้จักพระรามสอง พระรามสาม  ทาวอินทาว ไม่รู้จักเหม่งจ๋าย  
โอ๊ยชีวิตมีปัญหากับการเดินทางมาก เพราะปกติสมัยเรียน พ่อไปรับไปส่งตลอด  แล้วก็เดินทางแค่ บ้าน มหาลัย สยาม )

แต่ถ้าโตแล้ว ทำงานมาสักพักแล้ว ยังไปไหนเองไม่เป็นนี่ค่อนข้างจะแปลก ๆ ละค่ะ

อ้อ เราว่ามันต้องดูว่า ใครสะดวกกว่าที่จะมาหาอีกคน ถ้า ผช สะดวกกว่า มีรถ ก็ควรไปหาเธอค่ะ
แต่ถ้า ผญ มีรถ เดินทางสะดวกก็ไม่แปลกที่ ผญ จะขับไปหา ผช

กับคนล่าสุด ที่เราเคยคบ เรามีรถ เค้าก็มีรถ แต่หลังเค้าจีบเราติด กลายเป็นเรามากกว่าที่ขับรถไปรับเค้าที่บ้านเวลาไปไหนมาไหน
เพราะว่าเวลานัด  กว่าผช จะเยื้องกรายมาถึงบ้านเรา   เราขี้เกียจรออะบอกตรง ๆ  นางชอบมาสาย
สู้เราขับรถไปรับเองเลยดีกว่า ตรงเวลา เราเองก็ไม่ต้องแต่งตัวรอนาน ๆ ที่บ้าน

สุดท้าย ถ้าแฟนคุณไม่มีรถ คุณนั่นแหละที่ควรจะไปหาเธอ จะให้เธอลำบากมาทำไมละ
มีรถสบายกว่าตั้งเยอะ  คนเราจะอยากเห็นคนที่เรารักคนที่เราชอบลำบากทำไม อันนี้ไม่เข้าใจ
(สำหรับคนที่ปกติไม่นั่งรถเมล์ /รถสาธารณะ ถ้าจะให้นั่งเราว่ามันลำบากมาก เพราะเราเป็น ผญ คนนึงที่ไม่นั่งรถเมล์
นั่งไม่เป็น ดูป้ายไม่เป็นและไม่ชอบความสกปรกฝุ่นควัน)

ผมว่าแปลกที่ จขกท มากกว่าที่มีรถแต่กลับอยากให้แฟนตัวเองที่ต้องใช้รถสาธารณะไปหาคุณ ถ้าคุณจะต้องคอยไปรับไปส่งเขาไปที่อื่น หรือไปธุระของแฟนคุณนี่ก็ว่าไปอย่าง ถ้าทุกครั้งที่แฟนคุณจะต้องไปทำธุระของเขาเองแต่ให้คุณไปคอยให้บริการเขาตลอด ใช้บริการรถสาธารณะไม่เป็นนี่ซิแปลก แต่ถ้าแค่เจอกันตามประสาแฟนกันและคุณจะให้แฟนคุณต้องดั้นด้นไปหาคุณทั้งๆที่คุณไปหาเขาจะสะดวกกว่า ผมว่าคุณคิดเล็กคิดน้อยไป และคิดไม่เข้าท่าด้วยครับ

คุณคงอยากได้รับความรู้สึกว่า  ตัวคุณเองมีความสำคัญมากๆ  

มากพอที่จะมีคนคนหนึ่ง  ยอมลำบากลำบน  นั่งรถเมล์ ต่อพี่วินมาหาคุณถึงบ้าน (บ้าง)

นั่นอาจจะหมายความว่า  มาตรชี้วัดความสำคัญ  ระหว่าง ตัวแฟน  กับตัวคุณ  มีความเท่าเทียมกัน

คุณไม่ได้รู้สึกรักเค้ามากกว่า  จนต้องทำอะไรมากกว่า  หรือมากเกินไปเพื่ออีกฝ่าย

ถ้าแฟนคุณ  ตอบสนองต่อความต้องการของคุณ  จนถึงจุดที่คุณพอใจ  คุณค่อยทำดีๆกลับคืนให้นาง