สวัสดีครับ ผมชื่อ แบงค์(นามสมมติ) อายุ 14 ผมเป็นเด็กกำพร้า ถูกเก็บมาเลี้ยง ผมทะเลาะกับแม่ตั้งแต่เล็กจนโต(ทุกคนก็ต้องเคยเจออยู่แล้วใช่) ไม่มีวันไหนที่ทะเลาะ ทุกครั้งที่ทะเลาะแม่ผมจะเริ่มก่อนไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือว่าเรื่องใหญ่แม่ก็จะชวนเสมอ เวลาทะเลาะแม่ของผมก็จะเป็นผู้พูดซะมากกว่า พอผมเงียบฟังที่ท่านพูดท่านมักจะพูดขึ้นมาว่า ทำไมไม่พูด ผมเลยงง อ้าว.. พอผมพูดขึ้น แม่ก็หาว่าผมเถียง แล้วทุกครั้งที่ด่าก็ไม่ใช่เบาๆจะมช้คำด่าที่แรงมากเช่น
HEE ค** YESแม่ อื่นๆ ผมเลยทำหูทวนลมใจเย็น พยายามทำตัวไม่ให้โต้ตอบขึ้นมา แต่หลังๆผมเริ่มทะเลาะกับแม่ทุกวัน เรื่องที่ไม่ควรทะเลาะก็เอามา คุณแม่ยังสามารถทำให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเรื่องๆนึง ซึ่งทำให้ผมหงุดหงิดมากอยากจะระบาย บางครั้งผมรู้สึกอยากจะร้องไห้ พังข้าวของในบ้าน แหกปากตะโกนเถียงดังๆ และอีกหลายครั้งที่แม่จะชอบตบผม..

ผมเลยสงสัย.?? ผมใช่เด็กเก็บกดหรือเปล่า เพราะเวลาอยู่กับคุณแม่ ผมจะชอบเดินหนีไปที่อื่น ไม่ค่อยพูดค่อยจาถ้าไม่จำเป็นจริงๆ อยู่ที่บ้านก็เงียบไม่ค่อยพูดไม่ค่อยเล่นมุขอะไรกับใคร แต่เวลาอยู่ข้างนอกกับเพื่อนๆ ผมกลับกลายเป็นคนละคน เฮฮา พูดไม่หยุด หัวเราะมาก บ้าบอเกินเหตุ.

อยากทราบว่า ผมมีนิสัยเด็กเก็บกดมั้ย.? นิสัยเด็กเก็บกดใช่แบบผมหรือเปล่า.? แล้วผมเป็นคนยัง.?