เหตุการนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณสองปีที่แล้วช่วงเดือนธันวาคมปี58 เราได้มีโอกาศไปเที่ยวที่วังน้ำเขียว เราและเพื่อนอีกสองคนเดินทางออกจากชนบุรีตอนเช้า ขับรถไปเรื่อๆแบบแวะถ่ายรูปตามทาง หิวก็แวะกินข้าว พวกเราไปถึงบ้านเพื่อนตอนเกือบเย็น ( บ้านเพื่อนอยู่ลอยต่อโคราชกับปราจีนบุรี ) พวกเราแวะกินข้าวเย็นบ้านเพื่อนรุ่นน้อง กินอิ่มแล้วก็นั่งเล่นซักพักก็ได้เวลาออกเดินทางไปที่พัก เราเดินทางไปรีสอร์ทที่วังน้ำเขียวพวกเราไปถึงที่นั้นประมาณสามทุ่มกว่าๆพอถึงที่พักต่างคนต่างก็เหนื่อย พวกเราก็อาบน้ำเตรียมตัวจะนอน เพื่อนคนนึงนอนริมสุดด้านในติดกำแพงห้องอีกคนคือเพื่อนรุ่นน้องนอนตรงกลางเรานอนตรงริมนอก เพื่อนคนที่นอนริมในสุดหันหลังเล่นเกมในมือถือคนที่นอนกลางก็เล่นเกม ต่างคนต่างเล่นเกมส่วนตัวเราเหนื่อยมากง่วงนอนเลยจะนอนพักซะหน่อย เรานอนหันหลังให้เพื่อนๆหันหน้าไปทางห้องน้ำ พอหลับตาลงแค่นั้นแหละความรู้สึกเหมือนมีคนมาดึงเราให้ออกจากเพื่อนๆความรู้สึกเหมือนกำลังไกลออกๆเรารีบลืมตามองมาทางเพื่อน ทุกคนยังนอนเล่นเกม เราหันมาและคิดในใจว่าคงจะเหนื่อยและคิดไปเอง คราวนี้เราหลับตาลงจะหลับ พอหลับตาลงก็เหมือนเดิมคือมาดึงเราอีกครั้งนี้เรามีความรู้สึกเหมือนกำลังจะติดกำแพงห้องแล้วเรากำลังเข้าสู่สภาวะผีอำ!เราเริ่มสวดมนต์พุธโทๆเราท่องในใจ พุธโทๆทันใดนั้นเสียงหัวเราที่เย็นยะเยือกก็ดังขึ้นเบาๆฮะะะะะะะะะๆสลับกับเสียงหายใจรดต้นคอเราเริ่มหายใจไม่ออก เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นเรื่อๆเราฝืนดีดตัวเองให้ลุกขึ้นตาก็มองไปทางเพื่อนสองคนที่กำลังเล่นเกมอยู่ เพื่อนเราพากันหันมามองเราและถามว่าเป็นอะไร?เราตอบไปว่าเปล่าๆไม่มีอะไร เราลงนอนอีกครั้งในใจก็คิดว่า สงสัยจะเหนือยเลยคิดมากไปเอง เอ๊ารองใหม่สิถ้ามีจริงก็มาเลยแต่อย่าเล่นแรงมากนะเดี๋ยวหัวใจวาย คิดได้แค่นั้นก็ล้นตัวลงนอนแต่คราวนี้เราไม่ได้หลับตา แต่มีความรู้สึกตาจะมัวๆมองเห็นทุกอย่างแบบรางๆเราเห็นเป็นผู้หญิงเงาดำๆกำลังนั่งหัวเราะและหันหน้ามาทางเรา ฮะะะะะะะะะะเสียงหัวเราะที่เย็นๆเบาๆสายตาที่มองมาทางเราประหนึ่งว่า"เห็นฉันมัยฉันมีจริง"ฮะะะะะะะะะเสียงนี้ช่างเย็นยะเยือกเข้าถึงกระดูกเลยทีเดียว ซักพักผู้หญิงหายไป!แต่เสียงหัวเราะยังดังอยู่ในหูเรา ลมหายใจนั้นมาอีกแล้ว ลมหายใจที่รดต้นคอเรา ที่นี้ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย!เรารีบลุกขึ้นพร้อมกับบอกเพื่อนรุ่งน้องที่นอนตรงกลางว่า เอ้ย!ไอ้พรมาเปลี่ยนที่นอนกันเร็ว!เรากำลังจะเล่าว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนอีกคนรีบบอกว่าอย่าเล่านะรอให้เช้าก่อนค่อยเล่า หลังจากเปลี่ยนที่นอนกับเพื่อนรุ่งน้องเราก็นอนหลับสบายจนถึงเช้า พอเช้ามาเรารีบอาบน้ำแล้วลงไปรอเพื่อนๆในรถโดยที่ไม่ยอมออกจากรถเลยล่ะ พอเพื่อนๆเสร็จแล้วก็ขับรถออกจากรีสอร์ท ขับออกมาได้ซักพักเพื่อนคนนึงยิงคำถามมาว่า เล่ามาเกิดอะไรขึ้น?เราก็เล่าตั้งแต่ต้นจนจบ เพื่อนอีกสองคนพอได้ฟังแล้วก็ขนหัวลุกกันเลยทีเดียว เพื่อนรุ่งน้องที่นอนตรงกลางบอกเราว่า เห็นพี่นอนมองเพดานนอนนิ่งๆก็คิดว่าพี่คงนอนไม่หลับเลยไม่ได้สนใจอะไร #สรุปที่ฉันนอนหลับตาตอนแรกๆนั้นอาการนอนเหมือนคนนอนปกติ ทั้งๆที่ฉันต่อสู้กับผีอำแทบตาย#สองตอนที่เรานอนลงแต่ไม่หลับตานั้นเพื่อนเราคิดว่าเรานอนไม่หลับเฉยๆ#แล้วเพื่อนรุ่งน้องก็เล่าว่า รีสอร์ทนี้จะมาศาลเก่าๆอยู่ ทุกคนที่มาพักต้องไหว้ขอที่นอนก่อนถึงจะหลับได้แต่ถ้าใครไม่ไหว้ขอก็จะเจอเหตุการเหมือนกับเรา บางรายถึงขนาดต้องไปรดน้ำมนต์เลยทีเดียว ที่เราเจอนี่ถือว่าน้อยนะ ทีนี้จะจำไว้เลยว่าทุกครั้งถ้าจะไปนอนที่อื่นที่ๆเราไม่รู้จักหรือไปนอนต่างที่ เราจะต้องไม่ลืมไหว้ขอเจ้าที่เจ้าทางก่อนทุกครั้งไป #ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ#เอเจ