ความรักจริง ยิ่งกว่าละคร อยากจะแชร์ไปให้ถึง Club Friday

จะเริ่มยังไงดีละ........ เรื่องมันก็เกี่ยวกับความรักนี่แหละ คือเมื่อหลายปีที่แล้วเราคบกับผุ้ชายคนนึงเค้าอายุ32 ตอนนั้นเราอายุประมาณ19ปี แก่กว่าสิบกว่าปีอะ เราเจอพี่เค้าตอนที่เราไปฝึกงานที่สมุย ตอนเจอกันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนะไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำอะ แต่เพื่อนมันชอบแกล้งชอบแบบหยอกๆบ่อยมากจนวันนึง เราคุยอะไรกับพี่เค้าสักเรื่องนึงนี่แหละแต่จำไม่ได้ แล้วพี่เค้าก็โทรมาบอกว่า พรุ่งนี้ไปนั่งที่ริมทะเลกันมั้ย(ที่พักที่ฝึกงานไม่ไกลกับทะเลมาก) เราก็ตอบก็ไปดิ
เช้าวันต่อมาก็ต่างคนต่างไปทำงาน เย็นก็กลับพอค่ำๆหน่อยก็ออกไปทะเลก็ไปกันหลายคน มีเพื่อนเรา เพื่อนพี่เค้า ทุกคนลงเล่นน้ำทะเลยกเว้นเรากับพี่เค้า อยู่ๆพี่เค้าก็นังลงข้างๆ แล้วพูดกับเราว่า เป็นแฟนกันมั้ย? โอ้ยวินาทีนั้นเขิลมาก บรรยากาศก็ได้มากแบบโรแมนติกอะ ท้องฟ้าทะเล พระจันทร์เต็มดวง สวยมาก สุดท้ายเราก็ตอบตกลง พี่เค้าแบบดีใจมากอะ หลังจากนั้นก็เป็นแฟนกันเพื่อนเค้า เพื่อนเราก็รู้หยอกๆแซวๆกันบ่อยพี่เค้าดีมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันจนฝึกงานเสร็จ พอเรากลับมาเรียนต่อสักพักพี่เค้าก็มาเที่ยวที่บ้านบ้างเราไปหาพี่เค้าที่สมุยบ้าง จนวันเกิดเราในปีนั้นพี่แกซื้อตุ๊กตา ซื้อแหวน มาเซอร์ไพร์ที่บ้าน ใส่แหวนให้เราต่อหน้าทุกคนในบ้านเรานี่ดีใจมากๆเลยตอนนั้น แล้วสักพักเราก็ย้ายไปอยู่กับพี่เค้า(เป็นบ้านอยู่กับเพื่อนเค้าด้วย)ที่สมุยเพื่อจะไปเรียน พี่เค้าก็คุยกับที่บ้านเราว่าไม่นานจะมาขอเราเป็นเรื่องเป็นราวแต่ไม่ทันได้ขอ พออยู่ด้วยกันจริงๆมันเริ่มมีปัญหาแบบพี่เค้าก็โตแล้วแต่ก็ทำนิสัยแบบเด็กๆ ยิ่งเรานี่ยิ่งทำตัวเป็นเด็กทะเลาะกันเรื่องไร้สาระบ่อยมากอยู่ไปอยู่มาเราเริ่มคิดถึงบ้าน เริ่มอยากกลับบ้านที่อยากกลับไม่ใช่เพราะพี่เค้านิสัยไม่ดีนะ พี่เค้าดีมากตามใจทุกอย่างซื้อรถให้เรา ซื้อทองให้ ให้เงินเราจ่าย แต่เพราะทะเลาะกันบ่อยและเราอึดอัดจนวันนึงเราตัดสินใจเก้บของกลับบ้านพี่เค้าแบบร้องไห้ ร้องตลอดทางที่ขับรถไปส่งเราที่ท่าเรื่อถามเราตลอดทางว่าทำไมๆๆๆๆๆๆ  เรานี่โครตสงสารอะใจตอนนั้นก็อยากกลับบ้านแต่สุดท้ายเราก็กลับบ้านอยู่ดี พอเรากลับมาบ้านก็ยังคุยกันแต่เริ่มห่างและทะเลาะกันบ่อยกว่าอยู่ด้วยกันอีกฃ ไปๆมาๆพี่เค้าขอเลิกกับเรา เรานี่แบบโครตเสียใจร้องไห้ฟูมฟายข้าวไม่กิน ไม่นอนง้อไปง้อมาจนกลับมาคืนดีกันอีก ก็คุยกันไประยะนึงด้วยความเลวของเราเองเราไปเจอแฟนเก่าของเราเลิกกันไปนานมากแล้วตอนนั้นเค้าบวชเราไปใส่บาตร เจอตอนนั้นครั้งนึงหลังเค้าสึกก็ได้เบอร์มาก็โทรคุยกันมาตลอด คุยแฟนเราจับได้แล้วเราก็ทะเลาะกันอีกเราก็ขอเลิกพี่เค้าพี่เค้าร้องไห้อีก(ตอนนั้นจะทิ้งไม่เสียใจอะไรเลย แต่ตอนนี้เสียใจมาก) เราก็ตัดขาดจากพี่เค้าเลยแล้วมาคบกับแฟนเก่า(หลังจากกลับไปคบกับแฟนเก่าก็มีผู้ชายอีกคนเข้ามาจีบอีกชื่อพี่แบ็ค เราคุยกับเค้านะแต่เราบอกเค้าตรงๆเลยว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับเค้า เค้าก็รับได้คุยๆหายๆก็ไม่ได้สนใจ แต่ก็มาเจอเราบ้างตอนแม่อยู่ แม่เราชอบพี่คนนี้) แฟนเก่าเรานิสัยเค้าดีมากเช่นกันแต่ประวัติเค้าก่อนหน้านี้ไม่ค่อยดี ครอบครัวเราฐานะปานกลางนะ ครอบครัวเค้าน้อยกว่าเรานิดนึง  เราคบกับเค้าตอนเรียนแต่ต้องเลิกกันเพราะตอนนั้นเรารู้ว่าเค้ากับเราเป็นญาติกันห่างๆและพี่เค้าเจ้าชู้มากคุยกับเราแต่ไปรับไปส่งคนอื่นเป็นแบบนั้นตลอด แต่มาตอนนี้พี่เค้าบอกเราว่าเค้ารู้แล้วว่าเค้ารักเรามากเค้าขอโทษที่ตอนนั้นเค้าเป็นแบบนั้น หลังจากนั้นไปไหนมาไหนด้วยกันกับเราบ่อยมาก แต่ต้องแอบที่บ้านเราไปเพราะบ้านเราไม่ชอบพี่เค้าเป็นอยู่แบบนั้นประมาณเกือบปี จนตอนนั้นพี่เค้าล้มรถเราไปเยี่ยมพี่เค้าที่บ้านจนแม่เรารู้คนที่บ้านรู้แล้วเราก็ทะเลาะกับที่บ้าน เราเคยคิดจะหนีออกจากบ้านแต่คิดไปคิดมาก็ไม่ทำ จนถึงจุดนึงเราตัดสินใจกินยาฆ่าตัวตาย แต่....ไม่ตายซะงั้นเค้าพาส่งรพ.ทัน ก็ไม่รู้จะทำยังไงอะมันรักมาก พี่เค้าเป็นรักแรกของเราด้วย เค้าก็รักเรามาก มากจนสักอักษรย่อของเค้าและเราไว้ที่ไหล่ เรากับเค้าแอบเที่ยวกันบ่อยจนเริ่มไม่ไหวไปไหนต้องหลบกลัวใครเห็น เราเริ่มอึดอัดแล้วบ่นกับเค้าเสมอว่าเมื่อไรที่เราจะผ่านจุดนี้ไปได้สักทเมื่อไรที่บ้านเราจะยอมรับพี่เค้า จนวันนึงมันมาถึงจุดที่เราตัดสินใจว่าต้องเลิกแล้วละมันเหนื่อยมากที่ยื้อกันอยู่แบบนี้ เราโกหกพี่เค้าว่าเรามีคนอื่น เราโทรไปบอกพี่เค้า พี่เค้าก็บอกเฮ้ยส้มล้อเล่นอะไรบ้าๆน่า เราก็บอกไม่ได้ล้อเล่นเรามีคนอื่นจริงๆ แล้วเราก็วางสายไปเลยพี่เค้าโทรมาอีกเราก็ไม่รับ จนหายกันไปพักนึง จนคราวนี้เราได้รู้ว่าพี่เค้ากลับไปคบกับแฟนเก่าเรานี่แบบทำอะไรไม่ถูกโคตรเสียใจอะ พอรู้แล้วเรารีบโทรไปหาพี่เค้า รีบทำทุกทางเพื่อดึงพี่เค้ากลับมาหาเรา แต่พี่เค้าก็บอกว่ามันไม่ทันแล้วแต่เราก็ยังดื้อด้านที่จะโทรไป ทำแบบนั้นซ้ำๆขอให้กลับมาจนวันนึงพี่เค้าบอกเราขอเวลาตัดสินใจนะ(เราเริ่มดีใจ) จนในที่สุดพี่เค้าก็เลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วมาคบกับเรา แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ตามมายุ่งกับชีวิตพี่เค้าตลอด จนพี่เค้าถามว่าทำยังไงถึงจะเลิกยุ่งกับชีวิตเราสองคนสัก รู้มั้ยผู้หญิงคนนั้นเค้าบอกว่าอะไร เค้าบอกให้แฟนเราไปกราบตีนเค้าก่อนถึงจะหยุด แล้วแฟนเรามันก็ทำจริงๆ ตอนเรารู้เราตกใจมากเราไม่คิดว่าเค้าจะทำเค้าบอกว่าเค้ารักเรามากเค้ายอม หลังจากนั้นแฟนเก่าเค้าก็หายไปจริงๆ เราได้กลับมาคบกันอีกครั้งที่บ้านเรารู้ก็ไม่พอใจเรามาก เราก็แอบคุยแอบเที่ยวด้วยกันบ่อยเป็นแบบนั้นมาเรื่อยๆจนวันนึงวันที่พ่อเราเสีย เราโทรไปหาเค้าบอกว่าพ่อเราเสีย เค้าก็บอกทำใจดีๆนะเสียใจด้วยนะ จนตั้งงานศพของพ่อพี่เค้าพูดกับเราว่าเค้าน้อยใจที่เราไม่มีเวลาให้เค้าเลย เราก็โกรธแล้วก็บอกเฮ้ยนี่พ่อเราเสียนะเรายุ่งเรื่องงานศพทำไมเป็นแบบนี้ ตอนนั้นเราโกรธมาก เช้ามาเค้าก็โทรมาขอโทษเรา แต่รู้มั้ยเค้ามางานพ่อเราแค่วันเดียวและมาเป็นแขกเรานี่แบบเสียใจมากเลยทำไม ทำไมไม่มาช่วยงานบ้าง เค้าตอบเราว่าเค้ากลัวที่บ้านเรากลัวแม่ เราก็แบบเฮ้ยแค่นี้หรอที่เป็นเหตุผล วันเผาก็ไม่มา คนที่แอบชอบเรา(พี่แบ็ค)คนที่เราไม่ได้รักนี่มาตั้งแต่คืนแรก อยู่งานจนวันเผา เราทะเลาะกับพี่เค้าเรื่องนี้หนักมากแฟนเราเจอพี่แบ็คในงานก็มาโกรธโวยวายเราสารพัดชวนทะเลาะ จนงานเสร็จที่บ้านเราชวนพี่แบ็คไปบ้านชวนไปกินข้าวกันคงจะขอบคุณที่อยู่ช่วยงานมั้ง แฟนเราเค้ารู้จักกับน้าเราเค้าโทรมาถามน้าเราว่าพี่แบ็คอยู่ที่บ้านด้วยใช่มั้ย น้าเราตอบว่าใช่ แฟนเราเลยโทรมาหาเราด่าเราสารพัดเลย เรารู้ตัวนะว่าผิดที่ไม่ยอมบอกไปว่าพี่เค้ามาที่บ้าน (แฟนเราเป็นคนคิดมากเราเลยไม่อยากบอก) สุดท้ายเราก็รอให้เค้าด่าเสร็จเราก็วางสายและไม่คุยกันอีกเลย ตอนนั้นถึงอธิบายไปเค้าก็ไม่ฟังเรา จนตอนนี้เราก็เห้นเค้ากลับไปคบกับผู้หญิงคนที่เป็นแฟนเก่าอีก ส่วนเรานะหรอกก็มีพี่แบ็คเข้ามาในชีวิตแบบไม่ตั้งใจ ถามว่ารักเค้ามั้ยเราไม่ได้รักเค้านะแต่เราสงสารพี่เค้าเราไม่กล้าพูดความจริงว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรก็ได้แต่ฝืนๆคบไป ตอนนี้ที่บ้านพูดกันว่าปีหน้าถ้าพี่เค้าพร้อมเค้าจะให้พี่เค้ามาขอเราแต่งงาน เราคิดหนักเลยแต่พี่เค้าก็ดีนะดีมากไปรับไปส่งเราทำงานพยายามทำทุกอย่างให้เรามีความสุข สุดท้ายแล้วเราควรจะแต่งมั้ย หรือควรจะตัดขาดไปเลย