ผมครับคนนึง...
ตอนแรกๆ นี่ไม่ได้คิดอะไร... จะทำอะไร คุยอะไรก็ได้ มันเบาสบายดี...
ที่สำคัญ... รู้สึกอิสระ... ไม่ต้องคิดถึงใครมาก กลับห้องมาก็ลุยงานส่วนตัวของตัวเอง
แต่พอนานๆ เข้าเริ่มคิดเริ่มรู้สึก... ทีนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วซี...
มันเริ่มรู้สึกไม่อิสระแล้วซี... จากที่เคยอยากจะทำจะคุยอะไรก็ได้...
ต้องห้ามตัวเองไว้ไม่ให้แสดงออกมากนัก ไม่เหมือนตอนแรก...
กลับห้องมา... ก็เข้าไปในเฟซ เผื่อมีข้อความเข้ามา... อะไรแบบนี้น่ะครับ...
(ส่วนนึงก็เพราะได้คุยกันในเฟซด้วย เลยเริ่มทำให้คิดมากขึ้น คือ น้องเขาชอบมาปรึกษาเรื่องงาน - -')
อีกอย่าง... เราก็กลัวจะคิดไปเอง...
ต้องสะบัดหัวสักหน่อย... เคลียร์ใจให้ชัดเจน ออกแนวรักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน... น่ะครับๆๆ
เรียนเชิญแสดงคห.ได้ตามอัธยาศัย
ขอบคุณที่เข้ามาร่วมแจมครับ...
ป.ล. ผมอยากทราบเหตุผลของแต่ละท่านด้วยน่ะครับ ขอบคุณครับ
มีใครอยากกลับไปเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร เหมือนตอนแรกๆ ที่รู้จักกันบ้างครับ ?
ตอนแรกๆ นี่ไม่ได้คิดอะไร... จะทำอะไร คุยอะไรก็ได้ มันเบาสบายดี...
ที่สำคัญ... รู้สึกอิสระ... ไม่ต้องคิดถึงใครมาก กลับห้องมาก็ลุยงานส่วนตัวของตัวเอง
แต่พอนานๆ เข้าเริ่มคิดเริ่มรู้สึก... ทีนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วซี...
มันเริ่มรู้สึกไม่อิสระแล้วซี... จากที่เคยอยากจะทำจะคุยอะไรก็ได้...
ต้องห้ามตัวเองไว้ไม่ให้แสดงออกมากนัก ไม่เหมือนตอนแรก...
กลับห้องมา... ก็เข้าไปในเฟซ เผื่อมีข้อความเข้ามา... อะไรแบบนี้น่ะครับ...
(ส่วนนึงก็เพราะได้คุยกันในเฟซด้วย เลยเริ่มทำให้คิดมากขึ้น คือ น้องเขาชอบมาปรึกษาเรื่องงาน - -')
อีกอย่าง... เราก็กลัวจะคิดไปเอง...
ต้องสะบัดหัวสักหน่อย... เคลียร์ใจให้ชัดเจน ออกแนวรักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน... น่ะครับๆๆ
เรียนเชิญแสดงคห.ได้ตามอัธยาศัย
ขอบคุณที่เข้ามาร่วมแจมครับ...
ป.ล. ผมอยากทราบเหตุผลของแต่ละท่านด้วยน่ะครับ ขอบคุณครับ