เหตุเกิดขึ้นในวันเกิดของผม ผมเป็นนักศึกษาปี2 สมมติวันเกิดของผมคือวันที่ 16 มิถุนายน ในคืนวันที่ 15 ผมไปหาหล่อนที่หอของหล่อนเนื่องจากผมคิดว่าจะต้องมีเซอไพร้ส์ผมแน่ๆสำหรับวันเกิดของผมตอนเที่ยงคืนที่จะถึงนี้ ผมไปถึงหอหล่อนประมาณ 2 ทุ่ม เรานั่งคุยกัน อ่านหนังสือกัน ดูซีรี่ย์บ้าง ยิ่งเวลาเข้าใกล้สู่เที่ยงคืน ผมยิ่งใจเต้นรัวมากๆ รู้สึกตื่นเต้นมากๆ ผมคิดในใจตลอดว่าแฟนผมจะต้องมีเซอไพร้ส์ผมแน่ๆ พอถึงเที่ยงคืนปุ๊บผมรอดูที่ประตูคิดในใจว่าแฟนผมจะเตรียมกับเพื่อนเพื่อที่จะเซอไพร้ผมรึเปล่า และแล้วตอนนี้ก็เวลา 00:05 แล้วแฟนผมยังคงอ่านหนังสืออยู่ ประตูก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปิดเลย ผมก็รอต่อไป เขาอาจรู้ว่าผมรออยู่ เลยต้องเซอไพร้ส์ผมช้านิดนึงกันผมรู้ทันแน่ๆ ผมรอไปอีก 10 นาที จนตอนนี้เวลา 00:15 ผมยังคงแกล้งดูซีรี่ย์ต่อไปและรอดูว่าเค้าจะเซอไพร้ส์ผมในรูปแบบไหน และผมก็รอต่อไปอีก 15 นาที จนเวลาล่วงเลยมาถึง 00:30 แล้วตอนนี้เค้าก็ยังคงอ่านหนังสือต่อไป ผมเลยคิดว่าเค้าคงรอเซอไพร้ส์ผมตอนบ่ายๆแหละมั้งเพราะพวกเรามีเรียนตอนบ่ายโมง ผมจึงขอตัวกลับหอผมก่อนเพื่อที่จะไปนอนแล้วเพราะผมง่วงมากๆ พอมาถึงตอนเที่ยงวัน ก่อนเข้าเรียนผมก็รอดูอยู่ว่าเค้าจะเซอไพร้ส์ผมยังไงน้า เพื่อนเค้าจะถือเค้กเข้ามาจากข้างหลังรึเปล่าน้า แต่แล้วถึงเวลาเข้าเรียนก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เค้าไม่มีปฏิกิริยาต่อวันเกิดของผมเลย จนกระทั่งเรียนเสร็จแล้วกินข้าวเย็นแยกย้ายกันกลับหอ ผมก็ยังคงรอที่หอของผมซึ่งอยู่ห่างกันไม่ไกลเลย เค้าจะต้องมาเคาะประตูเซอไพร้ส์ผมเหมือนที่ผมเคยทำให้แน่ๆเลย ผมรอจนเที่ยงคืนของวันเกิดผม รอยันวินาทีสุดท้าย 23:59:59 ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจ้า ในใจผมตอนนี้เต็มไปด้วยความเสียใจ ผิดหวัง เศร้า หดหู่ ทุกอย่างมันมืดมนไปหมด เค้าลืมวันเกิดผมหรอ เค้าแกล้งผมหรือเปล่า ฮันแน่เค้าต้องแกล้งทำให้ผมคิดว่าเค้าลืมแน่ๆ และพรุ่งนี้จะมาเซอไพร้ส์ผม อิอิ ผมรู้ทันหน่า ผมรอจนพรุ่งนี้มีเรียนเหมือนเดิม ผมรอช่วงก่อนเรียน หลังเรียนเสร็จ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ตอนเย็นเค้าบอกผมว่าจะไปเดินเล่นที่ห้างหน่อยนะ ผมคิดในใจแล้วว่า คืนนี้ต้องมาเวอไพร้ส์ผมแน่ๆ อิอิ รู้ทันหน่าผมรอที่หอผมอย่างรู้ทัน รออยู่หน้าประตูห้องผม เค้าจะต้องมาเคาะประตูเพื่อเซอไพร้สผมแน่ๆ แล้วผมจะเปิดไฟทิ้งไว้แต่เงียบทำเป็นไม่อยู่ซะเลย ผมรอด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม จนกระทั่งเวลาเดินมาที่เวลา 23:59:59 ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจ้า ตอนนี้ผมเริ่มสงสัยจริงๆแล้วว่าเค้าลืมวันเกิดผมจริงหรอเนี้ย ผมแอบร้องไห้เบาๆ แต่ในใจผมยังมีความคิดว่าเค้าต้องไปซื้อของที่ห้างมาเซอไพร้ส์ผมพรุ่งนี้แน่ๆ ฮันแน่ผมรู้ทันหน่า อิอิ และแล้ววันพรุ่งนี้ก็มาถึง ทุกอย่างเหมือนเดิมไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เรียนเสร็จแยกย้ายกลับหอ ผมเริ่มมั่นใจแล้วว่าเค้าลืมวันเกิดผมแน่ๆ ผมจึงไม่ค่อยตอบไลน์เค้า ตอบสั้นๆ ห้วนๆ เค้าก็ถามผมว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมตอบเย็นชาจัง ผมตอบห้วนๆแบบนี้ จนถึงพรุ่งนี้เย็นๆ จนผมมั่นใจแล้วว่าเค้าลืมวันเกิดผมแน่ๆ และแล้วนี่ก็ล่วงเลยวันเกิดผมมาแล้ว 3 วันเต็มๆ ผมจึงบอกเค้าไปว่าเค้าทำผิดรู้ตัวหรือเปล่า เค้าก็ไม่รู้จนผมต้องบอกเค้าไป
สุดท้ายนี้ผมตัดสินใจเลิกเลยฮะ เพราะการที่จะถึงวันเกิดแฟนเนี้ยสำคัญมากๆเลยนะครับ มันแสดงถึงอะไรหลายๆอย่าง เค้าไม่สนใจผม ลืมวันเกิดผมได้อย่างไร เพื่อนๆเคยลืมวันเกิดแฟนจนล่วงเลยมา 3 วันบ้างไหมครับ แล้วเพื่อนๆทำอย่างไรกันบ้าง สำหรับผมอย่างน้อย 1 อาทิตย์ผมต้องคิดแล้วว่าจะเซอไพร้ส์เค้ายังไงดี ทำอะไรให้ดี แต่นี่เลยมาแล้ว 3 วันเต็มๆ ผมถามเค้าแล้วเค้าก็ยังไม่รู้ตัวอีกด้วย เพื่อนๆว่าผมทำถูกหรือผิดครับ มีความเห็นอย่างไรกันบ้างครับ
คุณเคยถูกแฟนลืมวันเกิดของคุณไหมครับ ถ้าเคยถูกลืมกี่วันครับ
สุดท้ายนี้ผมตัดสินใจเลิกเลยฮะ เพราะการที่จะถึงวันเกิดแฟนเนี้ยสำคัญมากๆเลยนะครับ มันแสดงถึงอะไรหลายๆอย่าง เค้าไม่สนใจผม ลืมวันเกิดผมได้อย่างไร เพื่อนๆเคยลืมวันเกิดแฟนจนล่วงเลยมา 3 วันบ้างไหมครับ แล้วเพื่อนๆทำอย่างไรกันบ้าง สำหรับผมอย่างน้อย 1 อาทิตย์ผมต้องคิดแล้วว่าจะเซอไพร้ส์เค้ายังไงดี ทำอะไรให้ดี แต่นี่เลยมาแล้ว 3 วันเต็มๆ ผมถามเค้าแล้วเค้าก็ยังไม่รู้ตัวอีกด้วย เพื่อนๆว่าผมทำถูกหรือผิดครับ มีความเห็นอย่างไรกันบ้างครับ