จากกระทู้ก่อนๆของเรา จะเห็นว่ามีปัญหากับแฟนมาเรื่อยๆเป็นระยะ ด้วยความที่เค้าเป็นคนเจ้าชู้... แต่สำหรับวันนี้ที่เราจะเล่าต่อไปทั้งหมดนี้ แค่อยากจะแชร์ให้คนที่กำลังจมอยู่กับความทุกข์ ลุกไม่ไหว ไปต่อไม่ได้ หาทางออกไม่เจอ ได้เห็นว่าจริงๆแล้วไม่มีอะไรผ่านไปไม่ได้ ถ้าเรา "รัก" ตัวเราเองมากพอ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราคบกับแฟนมา 5 ปี เกมออนไลน์เข้ามาในชีวิตเราสองคน เค้าเจอผู้หญิงคนนึงในเกมนั้น นามสมมุติ "ออย" ตอนนั้นยอมรับว่าเราคิดมาก และมั่นใจในเซ้นของตัวเองว่าต้องมีอะไรแปลกๆแน่นอน แต่ทั้งสองคนไม่ยอมรับ และเรากลับเป็นฝ่ายโดนแฟนด่าว่า คิดมาก ปัญญาอ่อน ไร้สาระ จริงๆด่าเยอะและหยาบกว่านี้มากค่ะ .... เรายอมและปล่อยให้เรื่องเงียบผ่านไปโดยไม่คิดมากอีก เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรจริงๆ
ต่อมาเค้าก็มีอีกคน ไปกินข้าวกันถ่ายรูปแนบชิดสนิท ผู้หญิงคนนี้เป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย และเป็นแฟนกับเพื่อนเค้าด้วย นามสมมุติ "แป้ง" เค้าบอกว่าไม่มีอะไรเป็นแค่พี่น้องสนิทกัน สนิทกันมาก ใส่เสื้อคู่ นั่งนี่แทบจะนั่งตักกัน พาไปงานเลี้ยงรุ่น ทั้งๆที่ยังไม่เลิกกับเรา และทุกครั้งที่เค้าไปกินข้าวกันคือไปเจอกันดึกๆ เพราะเค้ามีลูกติดจากแฟนเก่า 1 คน(คนก่อนหน้าเรา) ต้องดูแลลูกจนลูกหลับไปก่อน ส่วนแป้งมีลูกติด 2 คน แป้งมักจะถ่ายรูปเช็คอินและแท็กแฟนเราทั้งๆที่รู้ว่าแฟนเราคบกับเราอยู่ และตั้งเป็น Public อันนี้ไม่แน่ใจว่าเค้าต้องการให้เราเห็นรึเปล่า แต่ถ้าจุดประสงค์นั้น เค้าทำสำเร็จ ทุกครั้งที่เราเห็นเราหลับตาไม่ลงทั้งคืนจนเช้าไปทำงาน เป็นแบบนี้อยู่เป็นอาทิตย์เลย กินไม่ได้ นอนไม่หลับ .... จนในที่สุดเราทนไม่ไหว เราบอกเลิกค่ะ บอกไปด้วยความรู้สึกทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ ทั้งผิดหวังสารพัด แต่ก็ยอมรับว่ายังตัดไม่ขาดซะทีเดียว
....เราตัดสินใจถามเค้าว่าจะเอายังไง เค้าบอกว่าให้เราอยู่ของเราแบบนี้ไป เค้าก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน และเค้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องเลิกคุยกับแป้ง เพราะไม่มีอะไรกัน และถ้าเราไม่สบายใจเรื่องแป้ง ต่อไปจะไปไหนก็ไม่ต้องลงเฟสแค่นั้น จบ หรือคุยกับคนอื่นก็ได้ มีคนคุยเยอะแยะ .....เอิ่ม!!! คิดง่ายๆตื้นๆแบบนี้หรอ มักง่ายจัง
เราบอกเค้าไปว่า คบกันต้องให้เกียรติกัน ซื่อสัตย์ สิ่งที่เค้าทำไม่ได้ให้เกียรติเรา และไม่ซื่อสัตย์ มันเห็นแก่ตัว มันไม่ใช่สุภาพบุรุษ เค้าทำหน้างง (คือคิดไม่ได้หรอว่าที่ทำอยู่มันเลว) เราถามเค้าว่าถ้าเรามีโอกาสให้อีก 1 ครั้ง เค้าจะเอาไหม เค้าบอกว่าเอา แต่แล้ว เค้ากลับใช้โอกาสนั้นสิ้นเปลืองไปเปล่าๆเพราะเค้าไม่ได้เห็นค่ามัน ยังคงคิดจะทำแบบเดิมๆ คุยเหมือนเดิม ถ้าแป้งนัดกินข้าวก็ไป ..... เราเห็นแบบนี้เราเลยตัดสินใจเลือกทางเดินของเราเอง ยอมออกมาแบบเด็ดขาด
จากวันที่บอกเลิกไป จนถึงวันนี้ 1 เดือน ค่อยๆทำใจไปในทุกๆวัน คิดว่าอยู่คนเดียวก็สบายดีนะ มีเพื่อนรอบข้างที่รัก ห่วงเราตลอด ช่วงนี้เราค่อยๆยิ้มได้มากขึ้น มีกำลังใจดีๆ มีคนแปลกหน้าคนนึงบอกเราว่า "สิ่งที่เราเจอไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ และเราไม่ใช่คนแรกที่เจอเรื่องแบบนี้ เวลาจะทำให้เราผ่านไปได้ ให้เรารักตัวเองมากๆ" ต้องขอบคุณผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น ที่ทำให้ทุกวันนี้เรายิ้มได้แบบไม่มีเงื่อนไข....
เราจะย้ายที่อยู่สิ้นเดือนนี้ เราให้เค้ามาเอาของของเค้ากลับไป วันที่เจอกันเค้าบอกกับเราว่าไม่ไปได้ไหม หรือไปแล้วอีก 2-3 เดือนกลับมานะ เค้าขอเวลาเคลียร์ทุกอย่าง เราดี เค้าอยู่กับเราแล้วเค้าสบายใจ เราไม่จิก ไม่ตาม บอกคำเดียวจบ คุยรู้เรื่อง (เออ อยู่ๆเราก็ดูสวยขึ้นมาเลยเนอะ 555) แต่วันนี้เรา "หมดใจ"
ความจริงที่เราได้รู้ หลังจากที่เราตัดสินใจเด็ดขาดคือ .....
พี่คนนึงที่ทั้งเค้าและเรานับถือมาก นามสมมุติ "พี่ซัน" บอกว่ารู้มาตลอดว่าเค้าแอบคบกับ "ออย" จริงๆ และออยก็ยอมรับได้ที่มีเราอยู่ เค้าพาออยไปเที่ยวนครนายกกับพี่ซัน (ปกติเป็นเราไป) โกหกพี่ซันว่าเราไม่ว่างเลยชวนออยไป และโกหกเราว่าพี่ซันจองห้องเพิ่มไม่ทัน ห้องไม่พอสำหรับเรา ..... เลวได้อีก พี่ซันบอกเราว่าทริปนั้นสร้างความอึดอัดให้พี่ซันมาก น้ำท่วมปากจะบอกเราก็ไม่ได้ พี่ซันรู้เรื่องทุกคนที่เค้าคบ เค้าอยากให้พี่ซันรู้จัก แต่ในฐานะที่พี่ซันเค้าผู้ใหญ่มากพอ เค้ารู้ว่าอะไรดีไม่ดี อะไรควรไม่ควร .... นอกจากออยแล้ว เค้ายังมีความพยายามจะพาผู้หญิงอีก 2 คนไปรู้จัก แต่พี่ซันไม่เอาด้วย บอกว่าไม่ต้องพามา แค่นี้ผมก็ปวดหัวจะแย่ละ 5555 ไม่สำนึกเนอะ ยังจะเอาความเดือดร้อนไปให้คนอื่นเค้ารับรู้ด้วย
วันนี้เราตัดสินใจเด็ดขาด ไม่เหลือความเสียดาย ไม่เสียใจ ไม่ทุกข์ ไม่เศร้ากับการตัดสินใจครั้งนี้ เราคิดว่าที่ผ่านมามันคุ้มค่ากับสิ่งที่เราต้องเจอแล้ว มันคือบทเรียน มันคือประสบการณ์ มันคือชีวิต ที่เราทุกคนต้องเจอ เราเป็นคนนึงที่กว่าจะลุกขึ้นมาได้ กว่าจะหลุดพ้นออกมาได้ก็แสนสาหัสค่ะ ไม่ใช่แค่ความพยายามของตัวเองคนเดียว แต่ยังมีความพยายามของเพื่อนๆ พี่ๆช่วยเรา ไม่ใช่ความพยายามครั้งเดียว แต่เราต้องยอมเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจ็บจนชินชา แล้วเมื่อถึงวันที่เราทนถึงขีดสุดแล้ว เราจะลุกได้เองโดยไม่ต้องพยายามเลย
อยากจะบอกกับทุกคนว่า ถ้าเรากล้าที่จะลุกขึ้นและก้าวออกมาจากหลุมดำ เราจะได้เห็นว่าโลกภายนอกมันสว่างค่ะ และทางออกมันก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือเราจริงๆ ไม่มีอะไรที่เราผ่านไม่ได้นะคะ อยู่ที่ใจเราเข้มแข็งมากพอรึยัง เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเจอเรื่องแบบนี้อยู่ เราเชื่อว่าคุณจะผ่านมันไปได้ แบบที่เราผ่านมาค่ะ ยิ้มไว้เยอะๆนะคะ
เจ็บ แต่ จบ ... จากประสบการณ์ตรง 5 ปีเต็ม
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราคบกับแฟนมา 5 ปี เกมออนไลน์เข้ามาในชีวิตเราสองคน เค้าเจอผู้หญิงคนนึงในเกมนั้น นามสมมุติ "ออย" ตอนนั้นยอมรับว่าเราคิดมาก และมั่นใจในเซ้นของตัวเองว่าต้องมีอะไรแปลกๆแน่นอน แต่ทั้งสองคนไม่ยอมรับ และเรากลับเป็นฝ่ายโดนแฟนด่าว่า คิดมาก ปัญญาอ่อน ไร้สาระ จริงๆด่าเยอะและหยาบกว่านี้มากค่ะ .... เรายอมและปล่อยให้เรื่องเงียบผ่านไปโดยไม่คิดมากอีก เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรจริงๆ
ต่อมาเค้าก็มีอีกคน ไปกินข้าวกันถ่ายรูปแนบชิดสนิท ผู้หญิงคนนี้เป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย และเป็นแฟนกับเพื่อนเค้าด้วย นามสมมุติ "แป้ง" เค้าบอกว่าไม่มีอะไรเป็นแค่พี่น้องสนิทกัน สนิทกันมาก ใส่เสื้อคู่ นั่งนี่แทบจะนั่งตักกัน พาไปงานเลี้ยงรุ่น ทั้งๆที่ยังไม่เลิกกับเรา และทุกครั้งที่เค้าไปกินข้าวกันคือไปเจอกันดึกๆ เพราะเค้ามีลูกติดจากแฟนเก่า 1 คน(คนก่อนหน้าเรา) ต้องดูแลลูกจนลูกหลับไปก่อน ส่วนแป้งมีลูกติด 2 คน แป้งมักจะถ่ายรูปเช็คอินและแท็กแฟนเราทั้งๆที่รู้ว่าแฟนเราคบกับเราอยู่ และตั้งเป็น Public อันนี้ไม่แน่ใจว่าเค้าต้องการให้เราเห็นรึเปล่า แต่ถ้าจุดประสงค์นั้น เค้าทำสำเร็จ ทุกครั้งที่เราเห็นเราหลับตาไม่ลงทั้งคืนจนเช้าไปทำงาน เป็นแบบนี้อยู่เป็นอาทิตย์เลย กินไม่ได้ นอนไม่หลับ .... จนในที่สุดเราทนไม่ไหว เราบอกเลิกค่ะ บอกไปด้วยความรู้สึกทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ ทั้งผิดหวังสารพัด แต่ก็ยอมรับว่ายังตัดไม่ขาดซะทีเดียว
....เราตัดสินใจถามเค้าว่าจะเอายังไง เค้าบอกว่าให้เราอยู่ของเราแบบนี้ไป เค้าก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน และเค้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องเลิกคุยกับแป้ง เพราะไม่มีอะไรกัน และถ้าเราไม่สบายใจเรื่องแป้ง ต่อไปจะไปไหนก็ไม่ต้องลงเฟสแค่นั้น จบ หรือคุยกับคนอื่นก็ได้ มีคนคุยเยอะแยะ .....เอิ่ม!!! คิดง่ายๆตื้นๆแบบนี้หรอ มักง่ายจัง
เราบอกเค้าไปว่า คบกันต้องให้เกียรติกัน ซื่อสัตย์ สิ่งที่เค้าทำไม่ได้ให้เกียรติเรา และไม่ซื่อสัตย์ มันเห็นแก่ตัว มันไม่ใช่สุภาพบุรุษ เค้าทำหน้างง (คือคิดไม่ได้หรอว่าที่ทำอยู่มันเลว) เราถามเค้าว่าถ้าเรามีโอกาสให้อีก 1 ครั้ง เค้าจะเอาไหม เค้าบอกว่าเอา แต่แล้ว เค้ากลับใช้โอกาสนั้นสิ้นเปลืองไปเปล่าๆเพราะเค้าไม่ได้เห็นค่ามัน ยังคงคิดจะทำแบบเดิมๆ คุยเหมือนเดิม ถ้าแป้งนัดกินข้าวก็ไป ..... เราเห็นแบบนี้เราเลยตัดสินใจเลือกทางเดินของเราเอง ยอมออกมาแบบเด็ดขาด
จากวันที่บอกเลิกไป จนถึงวันนี้ 1 เดือน ค่อยๆทำใจไปในทุกๆวัน คิดว่าอยู่คนเดียวก็สบายดีนะ มีเพื่อนรอบข้างที่รัก ห่วงเราตลอด ช่วงนี้เราค่อยๆยิ้มได้มากขึ้น มีกำลังใจดีๆ มีคนแปลกหน้าคนนึงบอกเราว่า "สิ่งที่เราเจอไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ และเราไม่ใช่คนแรกที่เจอเรื่องแบบนี้ เวลาจะทำให้เราผ่านไปได้ ให้เรารักตัวเองมากๆ" ต้องขอบคุณผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น ที่ทำให้ทุกวันนี้เรายิ้มได้แบบไม่มีเงื่อนไข....
เราจะย้ายที่อยู่สิ้นเดือนนี้ เราให้เค้ามาเอาของของเค้ากลับไป วันที่เจอกันเค้าบอกกับเราว่าไม่ไปได้ไหม หรือไปแล้วอีก 2-3 เดือนกลับมานะ เค้าขอเวลาเคลียร์ทุกอย่าง เราดี เค้าอยู่กับเราแล้วเค้าสบายใจ เราไม่จิก ไม่ตาม บอกคำเดียวจบ คุยรู้เรื่อง (เออ อยู่ๆเราก็ดูสวยขึ้นมาเลยเนอะ 555) แต่วันนี้เรา "หมดใจ"
ความจริงที่เราได้รู้ หลังจากที่เราตัดสินใจเด็ดขาดคือ .....
พี่คนนึงที่ทั้งเค้าและเรานับถือมาก นามสมมุติ "พี่ซัน" บอกว่ารู้มาตลอดว่าเค้าแอบคบกับ "ออย" จริงๆ และออยก็ยอมรับได้ที่มีเราอยู่ เค้าพาออยไปเที่ยวนครนายกกับพี่ซัน (ปกติเป็นเราไป) โกหกพี่ซันว่าเราไม่ว่างเลยชวนออยไป และโกหกเราว่าพี่ซันจองห้องเพิ่มไม่ทัน ห้องไม่พอสำหรับเรา ..... เลวได้อีก พี่ซันบอกเราว่าทริปนั้นสร้างความอึดอัดให้พี่ซันมาก น้ำท่วมปากจะบอกเราก็ไม่ได้ พี่ซันรู้เรื่องทุกคนที่เค้าคบ เค้าอยากให้พี่ซันรู้จัก แต่ในฐานะที่พี่ซันเค้าผู้ใหญ่มากพอ เค้ารู้ว่าอะไรดีไม่ดี อะไรควรไม่ควร .... นอกจากออยแล้ว เค้ายังมีความพยายามจะพาผู้หญิงอีก 2 คนไปรู้จัก แต่พี่ซันไม่เอาด้วย บอกว่าไม่ต้องพามา แค่นี้ผมก็ปวดหัวจะแย่ละ 5555 ไม่สำนึกเนอะ ยังจะเอาความเดือดร้อนไปให้คนอื่นเค้ารับรู้ด้วย
วันนี้เราตัดสินใจเด็ดขาด ไม่เหลือความเสียดาย ไม่เสียใจ ไม่ทุกข์ ไม่เศร้ากับการตัดสินใจครั้งนี้ เราคิดว่าที่ผ่านมามันคุ้มค่ากับสิ่งที่เราต้องเจอแล้ว มันคือบทเรียน มันคือประสบการณ์ มันคือชีวิต ที่เราทุกคนต้องเจอ เราเป็นคนนึงที่กว่าจะลุกขึ้นมาได้ กว่าจะหลุดพ้นออกมาได้ก็แสนสาหัสค่ะ ไม่ใช่แค่ความพยายามของตัวเองคนเดียว แต่ยังมีความพยายามของเพื่อนๆ พี่ๆช่วยเรา ไม่ใช่ความพยายามครั้งเดียว แต่เราต้องยอมเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจ็บจนชินชา แล้วเมื่อถึงวันที่เราทนถึงขีดสุดแล้ว เราจะลุกได้เองโดยไม่ต้องพยายามเลย
อยากจะบอกกับทุกคนว่า ถ้าเรากล้าที่จะลุกขึ้นและก้าวออกมาจากหลุมดำ เราจะได้เห็นว่าโลกภายนอกมันสว่างค่ะ และทางออกมันก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือเราจริงๆ ไม่มีอะไรที่เราผ่านไม่ได้นะคะ อยู่ที่ใจเราเข้มแข็งมากพอรึยัง เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเจอเรื่องแบบนี้อยู่ เราเชื่อว่าคุณจะผ่านมันไปได้ แบบที่เราผ่านมาค่ะ ยิ้มไว้เยอะๆนะคะ