เมื่อวานเลิกงานผมนั่งรถไฟใต้ดินไปสวนลุม เพื่อจะจับตัวนกในตำนาน พอไปถึงสวนลุมพบว่า ฝนตกหนักมาก และรอบๆนั้นไม่มีนกในตำนาน เกิดเลย พอมองไปรอบๆตัว หลายคนที่ติดฝนในรถไฟใต้ดินกำลังเล่นเกมโปเกมอน กันอยู่ แสดงว่าหลายคนนั้นมาสวนลุมเพื่อจะจับนกในตำนาน เช่นเดียวกับผม แต่ฝนไม่มีท่าจะหยุด และไม่มีทีท่าว่านกในตำนานจะเกิด ผมเลยกลับบ้านไปอย่างหงอยๆ และคิดว่าคงไม่ได้จับแล้วละ
ตอนเช้าวันนี้ตื่นมาเปิดเกม พบว่าเจ้านกในตำนานฟรีซเซอร์มันเกิดที่หน้าโรงเรียนลูกผมเอง แต่ก็คิดว่า เกิดตรงนั้นจะมีใครมาช่วยตีเหรอ คิดว่าเต็มที่คงสี่ห้าคน และไม่น่าจะสู้ได้ หลังจากส่งลูกเสร็จ ผมมารอส่งแฟนที่ป้ายรถเมล์ ที่มีฟรีซเซอร์เกิด และเหลือเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง ผมเปิดเกมเข้าไป เพื่อจะเข้าไปตีฟรีซเซอร์ เผื่อว่าจะมีใครมาช่วยตี และก็มีเสียงจากน้องคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์ว่า
“พี่มาตีบอสใช่ไหมครับ มาครับ มาช่วยกัน”
เมื่อผมมองไปที่นั่งป้ายรถเมล์ พบว่า มีประมาณห้าหกคนกำลังรอตีฟรีซเซอร์ ดีใจเลยที่จะมีคนมาช่วยตี และน้องคนนั้นก็บอกว่า “พี่รอก่อนนะ เดี๋ยวจะมีคนมาช่วยตี ตอนนี้กำลังมา” ผมเลยให้แฟนผม กดเข้ามาร่วมตีด้วย ซึ่งแฟนผมไม่เคยตียิม เป็นสายจับโปเกมอนสนุกๆ ผมบอกว่าเวลาจะหมดแล้วนะสองนาที น้องเขาบอกว่า”ไม่เป็นไรพี่ ออกไปแล้วเข้ามาใหม่ได้ จนกว่าเวลาจะหมด”
โอ้ว ตูเพิ่งรู้ว่า ตอนตีบอส สามารถเข้าๆออกๆได้ จนกว่าคนจะครบพร้อมตี (ความรู้ใหม่ 1)
ระหว่างรอก็มีลุงคนหนึ่งขี่มอเตอร์ไซด์มา และคนในกลุ่มบอกว่า พี่อีกคนที่บอกว่าจะมาในไลน์มาถึงแล้ว หลังจากได้ครบ 10 คนจึงได้เริ่มกระบวนการตีบอสได้
ตอนตีผมก็ต้องสอนแฟนผมให้ตีบอสด้วย และตอนสู้กับบอสก็คุยกันไป ลุ้นกันไป สนุกดี แต่พอบอสใกล้จะตายตัวของแฟนผมก็ตายหมด ผมบอกไปว่าตัวของแฟนผมตายหมดแล้ว 6 ตัว น้องเขาบอกว่า “พี่อย่าเพิ่งออก เวลายังไม่หมด พี่เอาตัวใหม่มาสู้ต่อเลย”
โอ้วววว ตูเพิ่งรู้ว่า ตอนตีบอส หกตัวที่เลือกตายหมดสามารถนำตัวอื่นมาตีต่อได้ (ความรู้ใหม่ 2)
ในที่สุด เราสามารถตีจนชนะได้ เย้ แต่...เกมของผมดันหลุดออกไปดื้อๆ รู้สึกว่า โห แม่มอะไรวะ อุตสาห์ตีจนชนะแต่เกมกลับหลุด แล้วที่ตูตีไปละ ความรู้สึกตอนนั้นโคตรเซ็งเลย แต่น้องเขาเห็นเลยบอกว่า “ไม่เป็นไรพี่ พี่เข้าเกมใหม่ และอย่าเพิ่งทำไรนะ พี่รอก่อน พอขึ้นแผนที่ในเกม กดเข้ายิมตัวที่เราตีชนะ และตอนเจอบอสให้รออย่าเพิ่งทำอะไร และแล้วก็มีตัวอักษรขึ้นว่า you win เย้ ชนะแล้ว ได้แรร์แคนดี้ 9 ลูก ตัวเปลี่ยนท่า 1 ตัวชุบ 10 และน้องบอกว่า “ถ้าพี่กดไปสู้อีกทีพี่จะต้องสู้ใหม่ ที่สู้ชนะตะกี้ถือเป็นโมฆะ”
โอ้วววววววววววววว ตูเพิ่งรู้ว่า ตอนตีบอส ถ้าชนะแล้ว เกมหลุดไป ต้องรออย่าทำไรมาก เดี๋ยวจะได้รางวัลเอง (ความรู้ใหม่ 3)
จากนั้นเข้าสู่การปาบอลจับฟรีซเซอร์ มีบอลทั้งหมด 13 ลูก
ลูกแรก ผ่านไป ลูกสอง ลูกสาม ค่อยผ่านไป .... จับไม่ได้ และในสิบคน ไม่มีใครจับได้เลย แม้จะเศร้านิดๆ ที่จับไม่ได้ แต่ผมถือว่าสนุกมากเลยที่ได้ร่วมตีบอส กับกลุ่มเทรนเนอร์คนอื่น ซึ่งดูจากอายุแล้ว จะรุ่นราวคราวเดียวกับผมแทบทั้งนั้น ไม่มีวัยรุ่นเด็กๆเลย มีแต่วัยทำงานกันหมด
สุดท้ายผมเลยขอร่วมกลุ่มไลน์กับพวกเขาเพื่อนัดไปร่วมตีบอสกันอีก ซึ่งผมไม่เคยแอดไลน์คนที่ไม่รู้จักมาก่อนเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมแอดไลน์กลุ่มคนที่ผมไม่รู้จัก ถือว่าไอ้เจ้าฟรีซเซอร์เป็นชะตากรรมที่นำให้ผมได้มาพบ และร่วมตีบอส กับ คนอื่น ได้รู้จักเทรนเนอร์คนอื่น และได้ความรู้ใหม่ๆ
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ
(นกในตำนาน) ผมขอเรียกสิ่งนี้ว่า ชะตากรรม
ตอนเช้าวันนี้ตื่นมาเปิดเกม พบว่าเจ้านกในตำนานฟรีซเซอร์มันเกิดที่หน้าโรงเรียนลูกผมเอง แต่ก็คิดว่า เกิดตรงนั้นจะมีใครมาช่วยตีเหรอ คิดว่าเต็มที่คงสี่ห้าคน และไม่น่าจะสู้ได้ หลังจากส่งลูกเสร็จ ผมมารอส่งแฟนที่ป้ายรถเมล์ ที่มีฟรีซเซอร์เกิด และเหลือเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง ผมเปิดเกมเข้าไป เพื่อจะเข้าไปตีฟรีซเซอร์ เผื่อว่าจะมีใครมาช่วยตี และก็มีเสียงจากน้องคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์ว่า
“พี่มาตีบอสใช่ไหมครับ มาครับ มาช่วยกัน”
เมื่อผมมองไปที่นั่งป้ายรถเมล์ พบว่า มีประมาณห้าหกคนกำลังรอตีฟรีซเซอร์ ดีใจเลยที่จะมีคนมาช่วยตี และน้องคนนั้นก็บอกว่า “พี่รอก่อนนะ เดี๋ยวจะมีคนมาช่วยตี ตอนนี้กำลังมา” ผมเลยให้แฟนผม กดเข้ามาร่วมตีด้วย ซึ่งแฟนผมไม่เคยตียิม เป็นสายจับโปเกมอนสนุกๆ ผมบอกว่าเวลาจะหมดแล้วนะสองนาที น้องเขาบอกว่า”ไม่เป็นไรพี่ ออกไปแล้วเข้ามาใหม่ได้ จนกว่าเวลาจะหมด”
โอ้ว ตูเพิ่งรู้ว่า ตอนตีบอส สามารถเข้าๆออกๆได้ จนกว่าคนจะครบพร้อมตี (ความรู้ใหม่ 1)
ระหว่างรอก็มีลุงคนหนึ่งขี่มอเตอร์ไซด์มา และคนในกลุ่มบอกว่า พี่อีกคนที่บอกว่าจะมาในไลน์มาถึงแล้ว หลังจากได้ครบ 10 คนจึงได้เริ่มกระบวนการตีบอสได้
ตอนตีผมก็ต้องสอนแฟนผมให้ตีบอสด้วย และตอนสู้กับบอสก็คุยกันไป ลุ้นกันไป สนุกดี แต่พอบอสใกล้จะตายตัวของแฟนผมก็ตายหมด ผมบอกไปว่าตัวของแฟนผมตายหมดแล้ว 6 ตัว น้องเขาบอกว่า “พี่อย่าเพิ่งออก เวลายังไม่หมด พี่เอาตัวใหม่มาสู้ต่อเลย”
โอ้วววว ตูเพิ่งรู้ว่า ตอนตีบอส หกตัวที่เลือกตายหมดสามารถนำตัวอื่นมาตีต่อได้ (ความรู้ใหม่ 2)
ในที่สุด เราสามารถตีจนชนะได้ เย้ แต่...เกมของผมดันหลุดออกไปดื้อๆ รู้สึกว่า โห แม่มอะไรวะ อุตสาห์ตีจนชนะแต่เกมกลับหลุด แล้วที่ตูตีไปละ ความรู้สึกตอนนั้นโคตรเซ็งเลย แต่น้องเขาเห็นเลยบอกว่า “ไม่เป็นไรพี่ พี่เข้าเกมใหม่ และอย่าเพิ่งทำไรนะ พี่รอก่อน พอขึ้นแผนที่ในเกม กดเข้ายิมตัวที่เราตีชนะ และตอนเจอบอสให้รออย่าเพิ่งทำอะไร และแล้วก็มีตัวอักษรขึ้นว่า you win เย้ ชนะแล้ว ได้แรร์แคนดี้ 9 ลูก ตัวเปลี่ยนท่า 1 ตัวชุบ 10 และน้องบอกว่า “ถ้าพี่กดไปสู้อีกทีพี่จะต้องสู้ใหม่ ที่สู้ชนะตะกี้ถือเป็นโมฆะ”
โอ้วววววววววววววว ตูเพิ่งรู้ว่า ตอนตีบอส ถ้าชนะแล้ว เกมหลุดไป ต้องรออย่าทำไรมาก เดี๋ยวจะได้รางวัลเอง (ความรู้ใหม่ 3)
จากนั้นเข้าสู่การปาบอลจับฟรีซเซอร์ มีบอลทั้งหมด 13 ลูก
ลูกแรก ผ่านไป ลูกสอง ลูกสาม ค่อยผ่านไป .... จับไม่ได้ และในสิบคน ไม่มีใครจับได้เลย แม้จะเศร้านิดๆ ที่จับไม่ได้ แต่ผมถือว่าสนุกมากเลยที่ได้ร่วมตีบอส กับกลุ่มเทรนเนอร์คนอื่น ซึ่งดูจากอายุแล้ว จะรุ่นราวคราวเดียวกับผมแทบทั้งนั้น ไม่มีวัยรุ่นเด็กๆเลย มีแต่วัยทำงานกันหมด
สุดท้ายผมเลยขอร่วมกลุ่มไลน์กับพวกเขาเพื่อนัดไปร่วมตีบอสกันอีก ซึ่งผมไม่เคยแอดไลน์คนที่ไม่รู้จักมาก่อนเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมแอดไลน์กลุ่มคนที่ผมไม่รู้จัก ถือว่าไอ้เจ้าฟรีซเซอร์เป็นชะตากรรมที่นำให้ผมได้มาพบ และร่วมตีบอส กับ คนอื่น ได้รู้จักเทรนเนอร์คนอื่น และได้ความรู้ใหม่ๆ
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ