เพิ่งจบไปเมื่อคืน เห็นหลายคนบ่นๆกันว่าไม่สนุก แต่ก็ไม่ถึงกับด่า สำหรับเรา เรือนพะยอมเป็นละครที่ก็ไม่ได้แย่ ดูได้เรื่อยๆ แต่อาจจะไม่มีจุดให้ต้องติดตามติดหนึบอะไรขนาดนั้น แต่ค่ายป๊าสั่งย่าสอน เท่าที่ฟังเสียงคนดู ไม่ได้ทำงานแย่ เราเองก็คิดว่าละครก็มีจุดดี เลยอยากจะวิเคราะห์ให้เห็นเป็นจุดๆไป(ซึ่งก็ไม่ได้มีเยอะหรอก) เพื่อเอาไปพิจารณาต่อ และเป็นกำลังใจให้ทีมงานด้วย

เราว่าที่เรื่องนี้คนบอกว่าไม่ค่อยสนุก น่าจะอยู่ที่เนื้อเรื่องเต็มๆเลย ส่วนรายละเอียดการถ่ายทำ ถือว่าดี ภาพสวย ผีก็เหมือนผีจริงๆ เอฟเฟคท์ผีค่อนข้างเนียน แต่เอฟเฟคท์ดอกพะยอมนี่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันควรจะออกมาเป็นแบบนี้มั้ย เพราะเราไม่เคยเห็นต้นพะยอมของจริงซักที แล้วก็เรื่องแต่งหน้าแต่งตัว สวยหล่อเกือบทุกคน ยกเว้น วิน ธาวิน เราว่าเค้าน่าจะมีทรงผมที่ทำให้เค้าดูหล่อกว่านี้ได้อ่ะนะ

ส่วนเนื้อเรื่อง เราว่าจุดที่พลาดเต็มๆเลยคือ ผีแม่จิตออกเยอะไป เราว่าจริงๆแล้วผีแม่จิตไม่ควรมีอิทธิฤทธิ์ขนาดที่จะพารสิกาย้อนอดีตได้ หรือทำร้ายจารุวรรณได้เลยนะ คือขึ้นชื่อว่าผี จริงๆแล้วไม่ควรมีความสามารถที่จะทำอะไรกับคนได้เยอะไปกว่าการปรากฏตัวให้คนบางคนที่สามารถรับรู้ได้ได้มาเห็น และที่เหลือก็ปล่อยให้จิตอันฟุ้งซ่านของคนที่เห็นผีนั้นได้ทำหน้าที่ของมันต่อเอง แบบออกมาแค่พอที่จะทำให้นางเอกมีความอยากค้นหา สืบเรื่องราวต่างๆด้วยตัวเอง ออกมาช่วยใบ้ให้นิดๆหน่อยๆว่าต้องไปดูอะไรตรงไหนก็พอ พอผีแม่จิตทำอะไรได้เยอะแยะแบบนั้นมันก็เหมือนเพื่อนนางเอกคนนึงอ่ะ คอยช่วยรสิกาตลอด มันเลยไม่ชวนลุ้นเท่าไหร่

และผีท่านเจ้าคุณกับคุณหญิง จริงๆไม่มีก็ได้นะ มันจะทำให้ผีแม่จิตโดดเดี่ยวและดูมีเหตุผลในการสิงอยู่ในบ้านนั้นมากกว่าเดิมซะอีก  

และจารุวรรณร้ายตาแข็งมาก ประกาศความเป็นศัตรูกับรสิกาชัดเจนขนาดนั้น มันเลยหมดจุดลุ้นไปอีกจุด จริงๆละครยุคใหม่ตัวร้ายไม่ควรจะแสดงออกเวอร์วังแบบนั้นแล้วนะ ควรเลิกได้ละ อยากได้พระเอกก็หมั่นไปเอาใจเค้า ไม่ใช่มาวีนแตกใส่นางเอก

จุดที่ยังชวนดูสำหรับเราเรื่องนี้มีสองจุด คือเรื่องของดรล ที่ยังพอให้ตามว่าเมื่อไหร่ก้อยกับดรลจะเจอกันซะทีน้าาา แนท-วินวาทิต เรื่องนี้สวยหล่อกำลังพอดีเลย อีกอย่างก็คือเมื่อไหร่ดรลถึงจะรู้ความจริงว่าวิยะดาตายเพราะอะไร เมื่อไหร่บ้านพนาเวทกับโชติรสจะได้คืนดีกันซะที กับพาร์ทอดีต ของแม่จิต ว่าเข้าบ้านท่านเจ้าคุณไปเจอกดขี่ข่มเหงสารพัดแล้วแม่จิตจะตอบโต้ยังไง นี่แหละ เอาตรงๆ พระเอกนางเอกเรื่องนี้น่ะไม่เท่าไหร่ แต่ตัวละครที่เหลือนี่แหละที่ต้องขอบคุณ ทำให้เรื่องมันน่าดูสำหรับเรา

และจุดสำคัญที่อยากชม ที่ทำให้ละครเป็นละครที่ "นั่งดูได้อย่างสบายใจ" (แต่ไม่ใช่ละครที่ชวนลุ้น) คือบทสนทนา ราบเรียบไม่ประดิษฐ์ประดอย ฟังดูเหมือนคนทั่วไปพูดกันในชีวิตประจำวัน และไม่ได้มีการแสดงอารมณ์ที่สุดโต่งเกินไป พูดก็คือนอกจากตัวร้ายสองคนแล้วไม่ได้มีใครเล่นใหญ่เกินไป ละครให้อารมณ์เย็นๆผ่อนคลายๆ

สรุปก็คือ เป็นละครที่ดูได้เรื่อยๆ ใครว่างๆหาละครดูที่จะดูแบบ"นั่งดูได้อย่างสบายใจ" ก็ดูได้อ่ะเรื่องนี้ แต่อย่าคาดหวังมากว่ามันจะต้องลุ้นระทึก เพราะมันไม่เป็นแบบนั้น

และค่ายป๊าสั่งย่าสอน นอกจากละครบู๊ซึ่งตอนนี้เริ่มมีหลายค่ายแล้วที่อยากจะมีส่วนในพื้นที่ตลาดนี้ ถ้าหากทางค่ายอยากทำละครแนวอื่นบ้าง ไหนๆก็แตกออกมาจากกันตนาใช่มั้ย เราอยากให้พิจารณาละครแนวเดียวกันกับแรงฤทธิ์พิศวาส และรหัสโลกันตร์ ดูบ้าง แล้วเราจะรอดูนะ