ก่อนอื่นเลยผมต้องบอกก่อนนะครับว่าผมไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่เลย แต่ผมสนใจและชอบเรื่องเกี่ยวกับจักรวาลมากๆครับ และผมมีโอกาสได้จำลองจักรวาลด้วยโปรแกรม Universe Sandbox ผมได้ทดลองทุกอย่างที่ผมอยากรู้และจิตนาการหลายอย่างมากๆ
แต่มีอยู่การจำลองนึงที่ทำให้ผมสงสัยเกี่ยวกับพลังงานมืด นั่นคือการที่ผมเริ่มต้นด้วยการจำลองระบบสุริยะของเรา แล้วผมไปตั้งหลุมดำที่มีมวลมากกว่าทางช้างเผือก1ล้านล้านเท่า ที่ระยะห่างจากระบบสุริยะ 1แสนล้านปีแสงกว่าๆ ผลที่ได้คือระบบสุริยะค่อยๆขยับเข้าหาหลุมดำที่ผมวางห่างออกไป1แสนล้านปีแสงนั้นเรื่อยๆ อย่างมีอัตราเร่ง
ผมจึงสงสัยว่า ถ้าตัวจักรวาลของเราจริงๆ พลังมืดที่ว่านี่มันคือแรงดึงดูดของสิ่งที่มีมวลมากสุดๆจนเหนือจิตนาการล่ะ เช่น อีกจักรวาลหนึ่งที่มีมวลมากกว่าจักรวาลที่เราอยู่
หรือแบบสุดโต่งเลยคือ มีอีกซิงกูลาลิตี้นึงที่กำลังรอการเกิดบิ๊กแบงเมื่อมวลจากจักรวาลของเราไปกระทบ..
ถ้าหากมันเป็นเช่นนั้นจริง เมื่อจักรวาลของเราขยายตัวอย่างมีอัตราเร่งจนถึงระยะนึง และระยะทางที่ไกลเพิ่มขึ้นไปอีก น่าจะทำให้แสงใช้เวลาเดินทางมาถึงโลกได้นานขึ้น หรืออาจจะมาไม่ถึงเลย จึงทำให้เราไม่สามารถเห็นอะไรที่ไกลเกินกว่า 13,700ล้านปีแสงได้
สิ่งที่ผมอยากรู้อีกอย่างก็คือ ตัวเนื้อจักรวาล หมายถึงตรงที่มืดสนิทแบบไม่มีดาวใดๆอยู่เลย มันจะมีอาณาเขตสิ้นสุดไหมครับ เช่นเมื่อถึงจุดที่สิ้นสุดก็จะต้องเจอกับขอบ ยกตัวอย่างเช่นห้องที่กว้างมากๆ เมื่อถึงจุดสิ้นสุดก็จะต้องเจอกับผนังไปต่อไม่ได้แล้ว
ทั้งหมดนี่คือสิ่งที่ผมสงสัยอยากจะสอบถามผู้มีความรู้ ว่าพอจะเป็นไปได้ไหมครับ เพราะผมไม่รู้เลยจริงๆว่าถ้าไกลขนาด1แสนล้านปีแสง แรงดึงดูดจะยังมีผลอีกไหม
โปรแกรมจำลองจักรวาล Universe Sandbox ก็ยังมีจุดบกพร่องอื่นๆที่ไม่สมจริงอีกมากมาย เช่นการชนกันของหลุมดำ แต่มวลยังเท่าเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไปเป็นพลังงานที่สร้างคลื่นโน้มถ่วง
เกี่ยวกับพลังงานมืด
แต่มีอยู่การจำลองนึงที่ทำให้ผมสงสัยเกี่ยวกับพลังงานมืด นั่นคือการที่ผมเริ่มต้นด้วยการจำลองระบบสุริยะของเรา แล้วผมไปตั้งหลุมดำที่มีมวลมากกว่าทางช้างเผือก1ล้านล้านเท่า ที่ระยะห่างจากระบบสุริยะ 1แสนล้านปีแสงกว่าๆ ผลที่ได้คือระบบสุริยะค่อยๆขยับเข้าหาหลุมดำที่ผมวางห่างออกไป1แสนล้านปีแสงนั้นเรื่อยๆ อย่างมีอัตราเร่ง
ผมจึงสงสัยว่า ถ้าตัวจักรวาลของเราจริงๆ พลังมืดที่ว่านี่มันคือแรงดึงดูดของสิ่งที่มีมวลมากสุดๆจนเหนือจิตนาการล่ะ เช่น อีกจักรวาลหนึ่งที่มีมวลมากกว่าจักรวาลที่เราอยู่
หรือแบบสุดโต่งเลยคือ มีอีกซิงกูลาลิตี้นึงที่กำลังรอการเกิดบิ๊กแบงเมื่อมวลจากจักรวาลของเราไปกระทบ..
ถ้าหากมันเป็นเช่นนั้นจริง เมื่อจักรวาลของเราขยายตัวอย่างมีอัตราเร่งจนถึงระยะนึง และระยะทางที่ไกลเพิ่มขึ้นไปอีก น่าจะทำให้แสงใช้เวลาเดินทางมาถึงโลกได้นานขึ้น หรืออาจจะมาไม่ถึงเลย จึงทำให้เราไม่สามารถเห็นอะไรที่ไกลเกินกว่า 13,700ล้านปีแสงได้
สิ่งที่ผมอยากรู้อีกอย่างก็คือ ตัวเนื้อจักรวาล หมายถึงตรงที่มืดสนิทแบบไม่มีดาวใดๆอยู่เลย มันจะมีอาณาเขตสิ้นสุดไหมครับ เช่นเมื่อถึงจุดที่สิ้นสุดก็จะต้องเจอกับขอบ ยกตัวอย่างเช่นห้องที่กว้างมากๆ เมื่อถึงจุดสิ้นสุดก็จะต้องเจอกับผนังไปต่อไม่ได้แล้ว
ทั้งหมดนี่คือสิ่งที่ผมสงสัยอยากจะสอบถามผู้มีความรู้ ว่าพอจะเป็นไปได้ไหมครับ เพราะผมไม่รู้เลยจริงๆว่าถ้าไกลขนาด1แสนล้านปีแสง แรงดึงดูดจะยังมีผลอีกไหม
โปรแกรมจำลองจักรวาล Universe Sandbox ก็ยังมีจุดบกพร่องอื่นๆที่ไม่สมจริงอีกมากมาย เช่นการชนกันของหลุมดำ แต่มวลยังเท่าเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไปเป็นพลังงานที่สร้างคลื่นโน้มถ่วง