ขอบอกก่อนเลยว่านี่เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนรีวิวหนังเป็นเรื่องเป็นราว อันเนื่องมาจากการชอบหาหนังแปลกๆดูเป็นเหตุ จึงต้องมาเขียนระบายด้วยความอัดอั้น กับหนังรุ่นคุณปู่เรื่องนี้ เผื่อใครสักคนผ่านมาเจอแล้วสนใจ





     "Woman in the Dunes" เป็นหนังของผู้กำกับที่มีชื่อว่า Hiroshi Teshigahara อันเป็นชื่อที่ผมไม่คุ้นหู และจะว่าไปนี่เป็นหนังเรื่องแรกของเขาที่ผมได้ดูเลยล่ะ เพราะถ้าพูดถึงหนังญี่ปุ่นรุ่น retro เช่นนี้ หลายคนคงจะคุ้นชื่อ kurozawa ไม่ก็ ozu มากกว่า ผมก็เช่นกัน อาจเป็นมันค่อนข้างจะหาดูยากมากๆ ถ้าไม่บ้าพอเหมือนผม คงไม่มีใครขวนขวายหามาดู


     เรื่องย่อมีอยู่ว่า ในวันที่กลางทะเลทรายร้อนอบอ้าว คุณครูจากโตเกียวนามว่า"จุนเป" ผู้ซึ่งชื่นชอบค้นคว้าเรื่องแมลงแมงงอดเป็นชีวิตจิตใจ ได้เดินทางมาถึง(ที่ไหนก็ไม่รุ รู้แต่ว่าวังเวงและเวิ้งว้างมาก เป็นผมหนีกลับบ้านไปตั้งแต่ต้นเรื่องและ) โดยที่เป้าหมายเป็นแมงคามในตำนาน และด้วยความมุ่งมั่นนี้เขาจึงตัดสินใจค้างคืนที่นั่น(กลางทะเลทรายร้อนๆนี่นะเฮ้ย!) โดยมีชาวบ้านแถวนั้นได้พาเขาพาไปพักกับแม่ม้ายคนหนึ่งนามว่า สมศรี(อันที่จริงในเรื่องไม่ได้เอ่ยชื่อเธอ) ซึ่งนำไปสู่การกักขังหน่วงเหนี่ยวที่มีทั้ง สุข เศร้า เคล้าดินทราย แบบว่าอธิบายไม่ถูก



     
     ความรู้สึก ช่างเป็นหนังที่ดีอะไรเยี่ยงนี้ คือมันพาเราไปสุดหมดทั้ง ระทึกขวัญ สยองขวัญ และดราม่าที่เข้าขั้นจุก ด้วยหนังไม่ได้ตัดสินว่าใครผิดใครถูก หรือใครเป็นพระเอกหรือผู้ร้าย แต่นำเสนอโลกใบนั้นของเขาได้อย่างสมจริงและน่าเชื่อถือ แม้หลายๆการกระทำจะเหยียบสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรมเสียจนจมทราย ทุกชีวิตล้วนแต่ค้นหาความหมายในการดำรงชีวิต แต่คำถามคือท้ายที่สุดแล้ว ใครบ้างที่ค้นพบความหมายเหล่านั้น และจุนเปเป็นอีกหนึ่งคนที่ค้นหาสิ่งนั้นเจอในที่สุด โอ ซาร่า มันช่างเป็นหนังที่ให้ประสบการ์ณที่ประหลาดมากในการดู มันเป็นจุดที่ไม่นึกว่าหนังจะพาเราไปถึง แบบว่า บอกเลยว่าชอบมาก




และนั้นเป็นความรู้สึกทั้งหมดครับ ขอจบการระบายแต่เพียงเท่านี้นะจ๊ะ