หลังบ้านเราเมื่อก่อนเป็นป่าค่ะ ไม่ทราบว่าที่ใคร เพราะไม่เคยถาม เมื่อก่อนมันดีมากๆ สามารถนั่งชมดาว เดือน จากตัวเมือง
แต่พอเข้าปี 60 เริ่มมีการก่อสร้างบ้าน 3 หลัง เราก็ ออ สงสัยเจ้าของที่เขากลับมาอยู่แล้วมั้ง
แต่ที่เซอร์ไพรส์ก็คือ กลายเป็นร้านอู่ค่ะ รู้สึกจะซ่อมทุกอย่างเลย เสียงดังโป๊งป๊างทุกวัน เสียงเจีย เสียงอะไรไม่รู้ อู๊ดอี๊ดๆ
แถมมีเพื่อนบานแสนน่า...รัก มาขนานกำแพงอีก เป็น อายุ50+, 70+ เปิดเพลงอย่างกับว่ามีงานวัดค่ะ แล้วก็คุยและบ่นได้ทุกวัน
มีอึและฉู่ฉี่สุนัข ราดกำแพงส่งกลิ่นโชยมา 10 เมตร เราก็เฉยๆต่างคนต่างอยู่นะคะ แต่เราทำงานฟรีแลนซ์ work from home สมาธิเนี่ยมันก็สำคัญนิดนึง
เราเคยตะโกนบอกทีถึงแล้วว่าเบาๆหน่อยได้ไหม จากนั้น เพื่อนบ้านก็กลายเป็นผีทันที ไม่ได้ดีขึ้นกว่าเดิมเลย มีมากกว่า และก็เท่าเดิม
เราทนมาประมาณ 3 เดือนแล้วค่ะ หนักๆก็ เดือนนี้ เรานี่แทบจะเหมือนhomeless ต้องไปนั่งร้านกาแฟ ร้านข้าว สวนสาธารณะ วนๆไป บางที่เราไปนั่ง 2-3 ชั่วโมง เกรงใจจะแย่แล้วค่ะ และแน่นอน สวนสาธารณะมันร้อนมากๆ เราคิดอะไรไม่ออก และตอนนี้บ้านคือที่ซุกหัวนอนเท่านั้นค่ะ
เราเข้าใจนะว่าเสียงอู่คือต้องทำมาหากิน เราจนปัญญาแล้วตอนนี้ มันตื้อไปหมด วันนี้ก็แทบจะปรี๊ด  แต่ทำได้แค่ถอนหายใจ