ช่วยเกลากลอนแปดให้หน่อยค่ะ

เพียงบทกวีเขียนจากใจให้ใครอ่าน ฝากสื่อสารความเหงาเศร้าความฝัน ถ้อยคำกลอนอ่อนละมุนอบอุ่นนั้น หวังสักวันแตะหัวใจผู้พบเจอ มิได้หวังชื่อเสียงหรือเกียรติใหญ่ เพียงตั้งใจเรียงคำข้ามค่ำเผลอ ให้บทกวีปลอบใจยา

๐ เสพศิลป์ศาสตร์แสนสุขมิทุกข์หม่น แลเลิศล้นเลอล้ำฉ่ำสมัย แปรเปลี่ยนปรับปราดเปรื่องเลื่องวิไล จับจิตใจแจ่มจารกานท์กวี ฯะ ๐ พจน์พร่างแพร้วแพรวพราวดั่งดาวเด่น แช่มช้อยเช่นชมชู้มิรู้หนี ร้อยเรียงรสรวยรื่