คิดแบบนี้กับครอบครัวเห็นแก่ตัวหรือเปล่าค่ะ??

คือเราท้อแท้กับปัญหาชีวิตครอบครัวมากค่ะ เราเองไม่ค่อยได้มีปัญหานะค่ะ แต่เป็นน้องชายที่เอาแต่ใจตัวเอง หาแต่เรื่องเสียเงินเสียทองมาให้พ่อกับแม่ ใครสอนก็ไม่ได้ เราเห็นพ่อกับแม่ทุกข์ใจแทบทุกครั้งแต่เราก็ช่วยอะไรไม่ได้ เราได้แต่รับฟังมีหลายครั้งที่เราทนไม่ไหวเลยด่าน้อง แต่น้องก็ด่ากลับไม่ได้เคารพเราเลย (น้องห่างกับเรา2ปีค่ะ)  แถมเวลาน้องพาเพื่อนมาบ้านเสียงดังเราก็ดันโดนว่าแทนหาว่าสอนน้องไม่ได้ แล้วผลสุดท้ายแม่เราก็ตามใจโอ๋น้องอยู่ดีเราก็หมา แต่พอมีปัญหาก็มาร้องไห้ให้เราฟังเราคิดทุกครั้งว่าเราจะไม่ยุ่งจะขอแต่เงินแล้วก็เรียนๆให้จบก็พอ ล่าสุดคือน้องเราโดนพ่อขัดใจเรื่องแต่งรถพังข้าวพังของ จะทำร้ายพ่อเราเห็นแล้วก็โมโหแล้วเข้าไปห้ามแล้วก็ด่าน้องดันจะทำร้ายเราแถมบอกจะฆ่าเรากับพ่อ(พ่อไม่ได้ตามใจน้องจะพยายามสอนดุว่าเวลาทำผิด)เราเสียใจคิดว่าครั้งนี้ยังไงก็จะขอไม่ยุ่งเกี่ยวจะไม่คิดกับเรื่องแบบนี้แล้วจะไม่ขอคิดว่ามีน้อง ทุกครั้งเราเห็นแก่พ่อแม่มาตลอดถึงพยายามลืมๆไปแต่ครั้งนี้เราลืมไม่ได้จริง เรารู้ยังไงแม่ก็ยังจะโอ๋น้องอยู่ดีเราจะเห็นแก่ตัวมั้ย?? ถ้าต่อไปจะไม่สนใจใครอีกแล้วขอแค่เงินค่าเรียนค่าหอค่าอยู่กินนานๆค่อยจะกลับบ้าน??