[เปิดกรุหนังไทย] เหยื่อ? (2530) ความรุนแรงของสื่อ,พฤติกรรมเลียนแบบ และที่สุดการแสดงของแหม่ม จินตหรา และเพ็ญ พิสุทธิ์

ใครติดตามตามภาพยนตร์เรื่อง "เหยื่อ?" ทางไทยรัฐทีวี ในช่วงไทยรัฐ เทียเตอร์กันบ้างคะ นี่เป็นภาพยนตร์ไทยอีกเรื่องที่สะท้อนสังคมเกี่ยวปัญหาสังคม โดยเฉพาะวัยรุ่นที่ติดสื่อความรุนแรงจนมีพฤติกรรมเลียนแบบ จากบทประพันธ์ของ โบตั๋น ได้กล่าวถึงวิดีโอหนังระบบ VHS ที่กำลังได้ความนิยม จนใครๆอยากได้เครื่องเล่นวิดีโอในบ้านสักเครื่อง และเช่าวิดีโอมาดูกันเพลินๆ (เช็คอายุนะเนี่ย) ถ้าเป็นปัจจุบันต้องดูทางเน็ต หรือไม่ก็เสพความบันเทิงในโลกโซเชียลในรูปแบบจนตามไม่ทัน และเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงจากผู้กำกับ ชนะ คราประยูร และที่สุดผลงานการแสดงของจินตหรา สุขพัฒน์ และเพ็ญพิสุทธิ์ คงสมุทร





ตามบทประพันธ์ของโบตั๋น ได้สะท้อนถึงเรื่องวัฒนธรรมร่วมสมัยเมื่อช่วง 30 ปีที่แล้ว เกี่ยวกับวิดีโอที่กำลังได้ความนิยม แต่เป็นดาบสองคมที่ซ่อนเร้น โดยเฉพาะวิดีโอหนังที่มีเนื้อหาความรุนแรง ทั้งภาพยนตร์ที่มีฉากวาบหวิว หรือหนังโป๊ และภาพยนตร์ที่มีฉากการกระทำอย่างรุนแรง อย่างฆาตกรรมเลือดสาด ทำให้มีพฤติกรรมเลียนแบบตาม จนนำไปสู่ปัญหาสังคมตามมา เลยตั้งคำถามว่าใครกันแน่เป็นเหยื่ออย่างที่แท้จริง?

ในเรื่องนี้สะท้อนถึงปัญหาครอบครัวที่พ่อแม่ไม่มีเวลาเอาใจใส่ลูก และครอบครัวฐานะปานกลาง ได้ตีแผ่ครอบครัวเล็กๆที่อาศัยบ้านตามชานเมืองกรุงเทพย่านธนบุรี นักรบ ผู้ที่เป็นพ่อต้องทำเป็นพนักงานเก็บเงินของบริษัทสีทาบ้าน ต้องออกไปตามต่างจังหวัดบ่อยๆ แทบไม่มีโอกาสได้อยู่บ้านได้บ่อยนัก เพื่อหาเงินผ่อนบ้านที่ยังเป็นหนี้อยู่ ส่วนฤทัยรัตน์ ผู้ที่เป็นแม่ทำงานเป็นพนักงานในห้างสรรพสินค้า และเงินเดือนไม่ค่อยมาก ได้แต่หาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องในครอบครัวเท่านั้น (ในภาพยนตร์ทำงานที่เซ็นทรัลลาดพร้าว อยู่แผนกเครื่องใช้ไฟฟ้า) เนื่องจากทั้งคู่เอาตัวเองสำคัญกว่ามีเวลาเลี้ยงลูกชายสองคนอย่าง เรืองฤทธิ์ และรอนราญ รวมทั้งการเลี้ยงลูกให้เป็นเทวดา และไม่เข้มงวด ทำให้ลูกทั้งสองเป็นเด็กมีปัญหา มีแต่สาย คนใช้ในบ้านต้องมาอบรม ช่วงปิดเทอมทั้งสองคนแทบไม่ได้อยู่บ้าน เรืองฤทธิ์มีนิสัยติดการพนัน ส่วนรอนราญชอบเที่ยวเตร่กับจิ๊กโก๋จนถูกตำรวจจับ สายได้คิดวิธีให้นักรบกับฤทธิรัตน์ซื้อเครื่องเล่นวิดีโอ และดูหนังที่บ้านจนไม่ต้องออกไปไหน สิ่งที่ตามมาคือวิดีโอหนังที่มีความรุนแรงที่รอนราญได้มาจากกลุ่มเพื่อนจิ๊กโก๋ จนนำไปสู่เรื่องหายนะตามมา.......

ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นทั้งดราม่า และระทึกขวัญชวนจิตของพฤติกรรมตัวละครอย่างเรืองฤทธิ์ และรอนราญได้ชัดเจนมาก เรืองฤทธิ์จะมีพฤติกรรมอยากรู้อยากลองในเรื่องเพศสัมพันธ์ตามหนังโป๊ แม้กระทั่งอยากลองกับสาย แต่สายขัดขืนจนถูกรอนราญฆ่า และสวิง คนรับใช้ที่กร้านโลก ถึงขั้นมีเรื่องบนเตียง ส่วนรอยราญมีพฤติกรรมก้าวร้าวและหัวรุนแรงจากการเลียนแบบหนังฆาตกรรม แต่มีปมในใจเยอะมาก โดยเฉพาะคุณตาที่ชอบลงโทษจนเก็บเป็นจิตใต้สำนึก แล้วไม่ชอบอยู่บ้าน ได้แต่หมกมุ่นอยู่ใต้ต้นไม้แถวใกล้บ้าน ถึงขั้นสร้างแลนด์มาร์คเป็นของตนเอง ตลอดทั้งเรื่องได้นำเสนอถึงความรุนแรงจากวิดีโอหนัง ทั้งการนำเสนอภาพวาบหวิว และฆาตกรรมเลือดสาดบนจอทีวี,ฉากข่มขืน,ฉากเล่นการพนัน รวมทั้งฉากฆาตกรรม แต่สิ่งรับไม่ได้ที่สุดคือ ฉากรอนราญฆ่าแมวที่ชอบขโมยปลา ถ้าคนรักแมวในสมัยนี้มาเห็น ต้องขอบอกว่ารับไม่ได้แน่นอน

นอกจากนี้ยังเป็นภาพยนตร์อีกเรื่องที่พิสูจน์การแสดงที่เฉียบขาดของแหม่ม จินตหรา ฉีกบทบาทนางเอกมาเล่นเป็นคนใช้ปากจัดที่ไม่ยอมใครง่ายๆ จนคนดูบอกว่าแหม่มกล้าเล่นบทนี้ได้ยังไง และมีเสียงชื่นชมเป็นอย่างมาก ทำให้ได้รางวัลสุพรรณหงส์ทองคำ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ปี 2530 ซึ่งในปีเดียวกันมีผลงานเด่นอย่าง หลังคาแดง,สะพานรักสารสิน,ด้วยเกล้า และคำมั่นสัญญาที่แจ้งเกิดคู่ขวัญสันติสุข-จินตหราอีกด้วย รวมทั้งเป็นการพลิกบทบาทของนางเอกหน้าหวาน ส้มโอ เพ็ญพิสุทธิ์ มาเล่นเป็นคนใช้ที่ถูกสามีทิ้ง และมีพฤติกรรมกร้านโลก จนคนต้องทึ่งในบทบาทของเธอ และได้รับเข้าชิงรางวัลตุ๊กตาทอง สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม ปี 2530



Cr.ไฟว์สตาร์ โปรดักชั่น