ความรู้สึก ตัวคนเดียว เหมือนไม่มีใคร ใครเป็นอยู่บ้าง มาแชร์กัน

เราเป็นคนที่มีครบ พ่อแม่พี่น้อง เพื่อน แฟน แต่ก็เหมือนไม่มี คือไร? เป็นคน ตจว ที่ย้ายที่เรียนบ่อยไม่ค่อยได้เรียนกับเพื่อนเก่าจึงห่างหายไป พอทำงานก็มีแต่คนชิงดีหาเพื่อนแท้ไม่เจอมีแต่สวมหัวโขนหากัน   ย้อนกลับมาที่บ้านแทนที่จะถูกคิดถึงห่วงหากลับถูกลืมไม่เคยมีใครโทรหาไม่เคยมีคำถามกลับบ้านมั้ยเมื่อไรในเทศกาลต่างๆ มีแฟนก็ทำแต่งาน ตอนนี้เรากลับมาบ้านเพื่อทำบ้านสวนเกษตร สังคมต่างจังหวัดก็ชิงดีเห็นแก่ตัวยิ่งกว่าสังคมเมือง เพื่อนเก่าๆเจอกันก็มีแต่คำพูดและสายตาเปรียบเทียบ ไม่เคยได้ยินคำให้กำลังใจ มีแต่คำปรามาท ทำอะไรดีสำเร็จไม่เคยมีคนร่วมยินดี มีแต่อิจฉา มันรู้สึกว่าเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก หาคนที่เข้าใจคุยภาษาเดียวกันไม่มีเลย ชีวิตมันจะเป็นแบบนี้ไปจนตลอดชีวิตใช่ไหม ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย