น้องสาวไม่พฤติกรรมไม่ดี

สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ เรามีน้องสาวแท้ๆคนนึง เรียนอยู่มัธยมปลาย ใกล้จบแล้ว เราห่างกัน5ปี น้องเรามันดูเป็นคนแปลกๆดูไม่ค่อยมีหัวคิด เหมือนคนคิดไม่เป็น แต่ก่อนก็เป็นเด็กน่ารักนะคะแต่พอขึ้น ม4 ก็เริ่มทำตัวแบบวัยรุ่น พอ ม5ยิ่งหนัก เริ่มมีแฟน อันนี้เป็นเรื่องปกติของวัยรุ่นอยู่แล้วเรารู้ ส่วนพฤติกรรมที่บอกว่าไม่ดีคือ เริ่มจากมีแฟน ผชน่ากลัวมากไม่คบเด็กช่าง ก็คบผชที่ไม่เรียนหนังสือแล้ว ไปบ้านเค้า โกหกแม่ โกหกว่าไปวิปัสนา7วัน แต่ออกจากวัดตั้งแต่3-4วันแรก แม่ไปหาที่วัดไม่เจอ โกหกเพื่อออกมาอยู่บ้านเพื่อน บอกจะไปงานopen house กัน แต่กลัวแม่ไม่ให้เลยโกหก เราว่ามันไม่ใช่ละ แอบซื้อเหล้ามากินให้ห้องนอนกับเพื่อน ไม่ไปเรียนพิเศษ พอออกไปก็ไปบ้านผช.ไม่ไปเรียนสักชม แต่กลับ5โมงเย็น เรื่องนี้ตอนแรกแม่ไม่รู้ แต่เรารู้หมด เราไปคุยกับมันก่อนก็แล้ว บอกว่ารู้นะว่าทำไม่ดี ถ้าไม่เปลี่ยนตัวเองจะเอาเรื่องพวกนี้ไปบอกแม่ เพราะแม่เราเหนื่อยกับมันมาก บางทีเราพักอยู่หอไม่ได้กลับบ้าน แม่โทรมาระบายให้ฟัง ว่าแม่เหนื่อยมากกับน้อง เราสงสารแม่ เราเลยไปทำข้อตกลงกับมัน ว่าให้ทำตัวดีๆ อย่าทำให้แม่เหนื่อย แม่ทำงานก็หนักอยู่แล้ว กลับมาก็อย่าทำให้แม่เหนื่อยเพิ่ม ไม่งั้นจะเอาเรื่องที่ทำไม่ดีไปบอกแม่ มันก็เหมือนจะรู้เรื่อง แต่ไม่เลย ทำตัวเหมือนเดิม

เรื่องที่แม่พูดกับมันจนเหนื่อยก็คือ เรื่องทำห้องรก มันมีห้องส่วนตัวแต่ชอบทำให้มันรก คืออันนี้เราไม่เข้าใจมาก ว่ามันจะรื้อออกมาทำไม เตียงนอนคือนอนไม่ได้ เพราะมีแต่ของ เสาร์-อาทิตย์ หมดไปกับการจัดห้อง แล้วก็ไม่เคยเสร็จเพราะมัวแต่เล่นโทรศัพท์ทำอย่างอื่น มันโสจริงๆนะทั้งจานชามมาม่า ถุงขนม มันรกสกปรกมาก , เรื่องพับผ้า คือที่บ้านจะแบ่งหน้าที่กันทำงานบ้าน แย่เราปิดเทอมกลับมาอยู่บ้าน มันสบายขึ้นเยอะ หน้าที่หลักๆคือพับผ้า แค่พับผ้าอ่ะ3วันยังไม่เสร็จ เอาตะกร้าไปไว้ในห้องเฉยๆ หรือไม่ก็เทผ้าไว้ในห้องตัวเอง ถ้าพับจริงๆคือ10นาทีก็เสร็จ คือมันติดโทรศัพท์มากๆเล่นทั้งวัน ,หนังสือไม่เคยอ่าน ขนาดจะสอบยังไม่อ่าน พน เช้าสอบ รรหยุดให้อ่านหนังสือ เปิดเข้าไปในห้องทีไรคือหลับ ล่าสุดคือ เป็นหลีดขอกลับบ้านเอง รร เลิก4โมง วันนั้นกลับถึงบ้าน2ทุ่มกว่า แม่ได้ออกไปนั่งรอข้างนอก เจอผช.มาส่ง ซ้อนมอไซมาหมวกไม่ใส่ คือมันไม่ใช่แล้วมั้ยอ่ะ แม่เลยเรียกมันเข้าไปคุย แล้วเป็นไงรู้มั้ย แม่ร้องไห้ เราปล่อยให้มันคุยกับแม่2คน สักพักได้ยินเสียงแปลกๆ เราเดินออกมาจากห้องเรา เสียงร้องไห้แม่ดังทั่วชั้น2 เปิดเข้าไปเจอมันเดืนสวนมา ปล่อยแม่นั่งร้องไห้ เราโกรธมาก มันบอกมันเข้าไปหอดไปขอโทษแล้ว แต่แม่ไล่มันออกไป แล้วคนเป็นลูกจิตสำนึกมันบอกให้ทำได้แค่นี้หรอ เดินออกไปเฉยๆ คือภาพแม่ร้องไห้ล่าสุดในหัวคือตั้งแต่เราอนุบาลเล็กๆ แม่ทะเลาะกับพ่อ จากนั้นเราไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้เลย แล้วอีนี้มันเป็นลูกมาทำให้แม่ร้องไห้ ไม่คิดบ้างหรอว่านรกจะกินหัว ตอนนั้นเราอยากจับมันมาตบๆๆเอาหัวมันโขกกำแพงมาก ทุกวันนี้แค่คิดว่าแม่ร้องไห้ เรายังรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงแม่ร้องไห้อยู่เลย เราโกรธมันบอกวันนั้นร้องไห้ไปด่ามันไป
ส่วนที่เราบอกว่ามันแปลกๆคิดไม่เป็นคือ  โตแล้วแต่ไม่คิดจะปรับเปลี่ยนตัวเอง ทุกเรื่องที่พูดแล้วพูดอีก ทั้งเรื่อง ห้องรก พับผ้า มันอาจดูเป็นเรื่องไม่ใหญ่อะไรแต่มันแสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบ มันไม่มีเลย แม่ไม่เคยว่าเลยเรื่องเรียนไม่เก่ง อยากได้อะไรแม่ก็ให้ เงินก็มีแต่ให้เพิ่ม ขอแค่ทำตัวดีๆ แต่อีนี่คือแบบ... เอาจริงๆคนเราอ่ะสมมติรู้ว่าแม่ไม่ชอบให้กลับช้า กลับช้าทั้งโดนว่าโดนบ่น คนดีๆเค้ายังจะทำอีกหรอ ทำไมคนเราถึงต้องทำอะไรที่ทำให้โดนด่าโดนบ่น โดนหักตังไม่เข้าใจ ตามสัญชาตญาณคนอ่ะ มันก็ต้องไม่อยากโดนทำงั้นป้ะ สมมติแอบไปเดินห้างกับเพื่อนหลังเลิกเรียน ถ้าไม่อยากให้แม่รู้ไม่ เราก็ต้องกลับมาก่อนแม่มาป้ะ แต่สำหรับอีนี่คือไม่ใช่ ประมาณว่าทั้งอยากทำผิดอยากโดนว่าด้วย  พอขู่ว่าจะส่งไปเรียน ตจว มันบอก ให้แม่ส่งไปเลย มันจะได้ทำงี้ไม่ได้เพราะมีป้าคอยคุม จะได้ไม่กลับดึก ไม่ให้ผชมาส่ง เอ้าาาา แล้วคนเรามันจะหักห้ามใจตัวเองไม่ได้เลยหรอ ต้องมีคนคอยคุมหรอ งง
เฮ้อ ระบายจนพอใจละ เราควรทำยังไงดีค่ะ ทำไมมันไม่เปลี่ยนตัวเองสักที เราทำทุกอย่างแล้ว ทั้งพูดดี ยื่นข้อเสนอ ด่าแบบแหกปากก็ทำมาแล้ว แม่ถึงขั้นร้องไห้ หักตังก็แล้ว เราสงสารแม่ ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ว้ะ
ล่าสุด พาผชมาบ้าน รรหยุด ให้อ่านหนังสือสอบ ให้ผชมาหาถึงบ้าน ข้างบ้านเห็นเลยโทรบอกพ่อ พ่อก็โทรมาหามัน ผชเลยกลับไป แม่เคยบอกแล้วว่าอย่าพาเข้าบ้าน เพราะมันเคยทำแล้ว แม่ตีจนไม้หัก มันก็ไม่เข็ด  ผชดีรึป่าว ถ้าวันต่อมามันพาคนมางัดบ้านทำไง มันก็ไม่คิด ไม่คิดอะไรเลย

มีใครเคยเจออะไรแบบนี้บ้างมั้ยคะ ควรทำยังไงดี ตอนนี้เราสงสารแม่มาก