ความรักกับเวลาและหน้าที่

คนนึงที่ต้องทำงาน มีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ ครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบ และขณะเดียวกันก็มีรัก มีแฟน แต่คบกัน 4 เดือน ก็ดูเหมือนว่ามันจะไปกันไม่รอด คนหนึ่งทำงานที่ค่อนข้างต้องใช้สมาธิ ต้องจริงจัง เพราะทำงานกับชีวิตคน เวลาทำงานก็เครียดพอสมควรเลย ทำงานไม่เป็นเวลา บางวันทำงาน เกือบทั้งวัน พักแค่ไม่กี่ ชั่วโมง เวลาดูแลตัวเองยังไม่ค่อยจะมี ช่วงเวลาที่มีทั้งหมดก็แบ่งให้ครอบครัว และแฟน บางครั้งแอบไม่ยุติธรรม แบ่งให้แฟนมากกว่า เวลาส่วนตัวของเราทั้งหมดที่เหลือจากการทำงาน จากเมื่อก่อนที่เราใช้เวลาในการดูแลตัวเอง ออกกำลังกาย อ่านหนังสือพัฒนาตัวเอง และก็พักผ่อน แต่ในช่วงที่คบกับแฟนคนนี้ เราให้เวลาทั้งหมดที่มี ให้เค้าไปเลย แต่ดูเหมือนเค้าไม่รู้เลยว่าทั้งหมดที่มีคือให้เค้า ดูเหมือนว่าจะมีปัญหากันบ่อยเรื่องของเวลาและความไม่ใส่ใจกัน ตัวอย่างเช่นสถานการณ์ไปดูหนังด้วยกัน เราทำงานเหนื่อยเลิกงานมาเหนื่อยแทบตาย อยากนอนเลยหละ แต่เราก็ไม่ลืมที่จะหมั่นไปมาหาสู่แฟน อยากให้เวลากับเค้า ใช้เวลาอยู่กับเค้า ไม่รู้จะไปที่ไหน เลยชวนเค้าไปดูหนังเพราะคิดว่าอย่างน้อยได้ใช้เวลาด้วยกัน แต่ความจริงเราไม่ได้อยากดูหนังเลย เหนื่อย และพอเข้าไปดูหนังด้วย 10 นาทีเราก็หลับคาไหล่แฟน ด้วยความที่เราเหนื่อยมาทั้งวัน แฟนไม่พอใจอย่างมากบอกว่าถ้ามาแล้วทำตัวแบบนี้ ไม่ต้องมา เสียความรู้สึก บอกว่าเราไม่ใส่ใจ ไม่ให้ความสำคัญกับคนตรงหน้า บลาๆ  เรารู้สึกอึ้งมากที่แฟนพูดแบบนี้ เราเสียความรู้สึกไม่แพ้เค้าเลย เราไม่อยากพูดอะไรมาก ได้แต่เก็บเรื่องราวมานั่งเสียใจอยู่คนเดียว ก็คิดว่าทุกอย่างที่ทุ่มเทให้ทำไม่ไมเคยรับรู้ ทุกครั้งที่ไปหาเค้าคืออยากไปหาอยากใช้เวลาอยู่ด้วย บางทีขอเเค่ไปเห็นหน้าก็คือความสุขเล็กๆในหัวใจ อีกเรื่องคือเค้าชอบคิดว่าเราไปหาเค้าเพราะเรื่องกิน เพราะแถวบ้านเค้ามีร้านขายอาหารอร่อยๆมากมาย จริงๆแล้วเรื่องกินก็เป็นข้ออ้างของการไปหาเค้าอีกเช่นกัน มุกนี้ใช้มาตั้งแต่ตอนจีบเค้าเลย เราก็อ้างไปเรื่อยว่าอยากไปหาอะไรกิน จริงๆคืออยากไปหาเค้านั้นแหละ แต่แอบมีฟอร์ม ช่วงหลังๆมา เราทะเลาะกันบ่อย เช่น เรื่องเราแซวเค้าใช้คำพูดแรงๆ แต่อารมณ์เราคือเล่นๆ ไม่จริงจัง แต่เค้าเก็บไปคิดมากมาย ปะทะกันด้วยคำพูดรุนแรง เราไม่รู้จะทำตัวไงให้เป็นแบบที่เค้าต้องการ เราปวดหัวมากเวลาทะเลาะกัน นอนร้องไห้ ไม่มีสมาธิทำงาน  คนนี้รักและทุ่มเทให้เต็มที่ ต้องทำยังไงให้เค้าเข้าใจเรา ในแบบที่เป็นเราบ้าง รู้สึกเหนื่อยจัง