ไม่อธิบายอะไรเยอะละกัน เราคบกับแฟนมาเดือนสิงหาคมนี้ก็คบ6 ปีละ
ต้องบอกก่อนว่า ไม่ให้มีอะไรด้วยก็หมายถึงการมีเพศสมพันธ์ระหว่างผช กับ ผญ เพื่อมีคนไม่เข้าใจประโยคนี้ และที่บอกว่าไม่ให้มีอะไรด้วยของเรา คือ ไม่ให้มีอะไรด้วยถ้าไม่ใช้ถุงยางอนามัยเพื่อป้องกัน เรากลัวท้องคือประเด็นหลักเลย กับอีกเรื่องคือ เราอย่างมีอะไรกันแบบไม่ใช้ถุงยางหลังจากแต่งงานแล้ว เราอยากให้มีอะไรที่มันใหม่ๆหลังแต่งงานบ้าง เราผิดเหรอเราก็ให้ในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว แค่ให้เขาใช้ถุงยางเอง เดี๋ยวจะมีคนโลกสวยแล้วชอบติคนอื่นเข้าใจผิดว่ายังไม่แต่งงานกันแล้วมีอะไรกันได้งัย ไม่สงสารพ่อแม่เหรอ จริงๆก็ คือ มีวางแผนจะแต่งงานกัน มีนาปีหน้า พ่อแม่ฝ่ายเราฝ่ายเขาคุยตกลงกันแล้วที่ให้เราอยู่ด้วยกันก่อนจนกว่าจะพร้อมถึงจะจัดงานแต่ง เพราะเขาต้องไปฝึกต้องอยู่ห่างกันแล้วก็อีกหลายๆเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร ที่ทำให้ยังแต่งงานกัน
เราจะบอกลักษณะนิสัยเขาและเหตุการณ์บ้างเรื่องที่เกิดขึ้นนะคะ
เขาเป็นคนอัธยาศัยดี เข้ากับคนง่าย มีเพื่อนเยอะ คนรู้จักมาก ปากหวาน ดีกับเราเรื่องที่ไม่เคยทอดทิ้งเรา แม้เราจะเจอปัญหาแย่ๆมา ให้เงินใช้อาทิตย์ละ500 เลี้ยงข้าว จ่ายค่ากลับข้าว ค่าน้ำค่าไฟ้ ค่าไปเที่ยวจ่ายให้เกือบทุกอย่าง (เรื่องส่วนตัวของใช่ส่วนตัวเราเราจ่ายเอง) ครอบครัวเขาก็ดีกับเราทุกคนน่ารักทุกคน
แต่ข้อเสียเขาถึงปากจะหวาน ก็ยังปากเสียมากชอบพูดไม่คิด (เราเคยเดินชนกับป้าคนหนึ่งในตลาดทั้งที่ป้าเป็นคนผิดหันหลังมาชนเรา แต่เขากับมาว่าเราเดินยังงัย เดินให้ดีๆหน่อยสิ) มีเพื่อนมากก็เลยชอบเที่ยว กินเหล้า (ช่วงไหนงานสบายไม่ต้องตื่นเช้าก็จะไปบ่อยกลับดึกบ้างทีเกือบเช้า ทำให้ทะเลาะกันบ่อยๆ พอถึงหูพ่อแม่เขา เขาก็เบาๆลง) มีอยู่เรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าเรียกคนเห็นแก่ตัวได้มั้ย เขาชอบให้เราทำทุกอย่างให้ แต่ตัวเองไม่เคยทำ มีเหตุการณ์อยู่ครั้งหนึ่ง (เราปวดหัว ไม่อยากไปซื้อข้าว อารมณ์คนปวดหัวที่ไม่อยากทำอะไรอ่ะ แต่ก็หิวมาก เราขอให้เขาไปซื้อข้าวให้ ทั้งที่ร้านข้าวอยู่ใกล้มากสามารถเดินไปซื้อได้เลย แต่เขาไม่ไปเขาบอกให้เราเอง อ้างว่าเราเล่นโทรศัพท์ได้ก็ต้องไปซื้อเองได้ เราเจ็บปวดมากเจ็บที่ใจมากกว่าที่หัวแล้วตอนนนั้น แล้วเราก็ไม่ไปซื้อไม่มีอารมณ์จะกินข้าวแล้ว ข้าวไม่หิวแล้วนอนเลย เขามาว่าเราอีกหาว่าเราไม่รักตัวเอง ตอนนั้นรู้สึกว่าจะทำอะไรก็ผิด เราเลยพูดกลับไปบ้างเวลาเทอละเขายังทำให้ทุกอย่างหายาหาข้าวให้กินตลอด เทอเคยมีมั้ยคิดจะหยิบยามาให้ ถามสักคำสิว่าไหวมั้ย ไม่เคยมีเลย เขามาว่าเราอีกอย่ามาเปรียบเทียบ เราก็แค่อยากให้เขาทำอะไรให้เราบ้าง) แบบนี้จะเรียกว่าเขาเห็นแก่ตัวได้มั้ย แล้วเขาก็คิดว่าผญ ต้องเป็นคนทำงานบ้านทั้งหมด ตอนแรกที่เรามาอยู่ด้วยกัน เรารับความคิดแบบนี้ไม่ได้เลย เพราะเราก็ทำงานข้างนอกเหมือนกัน เราคิดว่างานในบ้านคืองานที่เราจะต้องช่วยกันทำไม่ใช้ให้คนใดคนหนึ่งทำ แต่เพราะเขาคิดไม่เหมือนกัน ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยๆ เราเลยปรึกษาแม่เรา แม่เราบอกว่า (ถ้าอยากอยู่ด้วยกันรอดก็ต้องยอมรับเขาให้ได้อะไรที่เราทำได้เราก็ทำไปอะไรที่ไม่ไหวก็บอกเขาดีๆให้เขาช่วยเรา) นิสัยส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบขอความช่วยเหลือจากใครถ้ามันไม่เหลืออดจริงทำไม่ได้จริงๆ เราจะทำเองหมดมาตลอดอยู่แล้ว ทำให้ปัจจุบันนี้เราทำงานบ้านทุกอย่างเองหมด (พอมาคิดย้อนไปเงินที่เขาให้เราเหมือนเป็นค่าจ้างที่เราทำงานบ้านเลยอ่ะ) ตัดปัญหาทะเลาะกับเขา เวลาที่เขาต้องการอะไรจะทำอะไรจะไปไหนมันต้องเป็นอย่างที่เขาต้องการทุกครั้ง แล้วก็มีเรื่องเล็กน้อยๆอีกเยอะเลย ที่ทำให้ทะเลาะกันบ่อย ส่วนใหญ่จะต่างคนต่างเงียบไปสักพัก แล้วเขาจะเป็นคนมาพูดกับเราก่อน จะไม่มีใครยอมรับผิด เขาชอบพูดว่าที่เขาทำงานทุกวันนี้ก็เพื่อเรา เอาเงินมาจ่ายค่าน้ำค่าไไฟ ซื้อรถ ซื้อที่ดิน เก็บเงิน ทุกอย่างเพื่อเรา (เพื่อเราคือ เราสองคน) แต่เราว่าเขาทำเพื่อตัวเองมากกว่า ทุกอย่างที่เขาว่ามา ถ้าไม่มีเราเขาก็ต้องทำต้องซื้ออยู่ดี (ทุกอย่างเป็นชื่อเขา พ่อแม่เขา ทั้งรถทั้งที่ดิน) ยังมีเรื่องที่ชอบคุยกับผญ คนอื่นอีก แต่ช่วงหลังนี้ยังไม่เจอ ถ้าพูดถึงช่วงหลังมานี้เขาก็ดีกว่าช่วงแรกๆพอสมควร
ถ้าถามว่านิสัยเราเป็นยังงัยเหรอ เราว่านิสัยเหมือนๆกับผญทั่วไป ไม่ใช่คนดีเต็มร้อย แต่เรามั่นใจว่าเรามีดีมากกว่าไม่ดี เป็นคนพูดน้อย เรียบร้อย เพื่อนก็น้อย คนรู้จักก็ไม่มาก เวลาไม่พอใจอะไรมักจะไม่พูดจะเงียบ ชอบประชด ร้องให้ง่ายมาก เวลาโมโหมักควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เหตุการณ์ที่เราผิด น่าจะเป็นที่เราชอบใช้เล็บมือไว จะบอกว่าแฟนคนนี้คือคนแรกของเรา ก่อนนี้เราไม่เคยมีแฟน แล้วตลอด 5ปี จะ6ปีมานี้ เราไม่เคยมีใครไม่เคยนอกใจไม่เคยทำอะไรให้เขาไม่ไว้ใจเราเลย
ประเด็นคำถามเราดีกว่าคือ เราผิดเหรอที่ไม่ให้มีอะไรด้วยถ้าไม่ใช้ถุงยาง ปัญหานี้จริงๆก็เกิดมานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่เขาไม่พอใจ เราก็จะหัวเราะ ทำยิ้ม พูดดีๆให้รอก่อนนะ พร้อมจะมีลูกแล้วเหรอ เขาก็จะดีขึ้นไม่โวยวาย เพราะลึกๆเขาก็ยังไม่พร้อมมีลูกเหมือนกัน แต่ครั้งนี้เป็นหนักขึ้น เอามาเป็นประเด็นขออยู่ห่างกัน ไม่ยอมคุย ไม่สนใจเรา แล้วบอกว่า เลิกคิดเรื่องแต่งงานเลยถ้าไม่ยอม เขาจะไม่แต่งงาน คนที่มีความคิดแบบนี้เหรอคือคนที่เราจะฝากชีวิตไว้ แบบนี้เราควรจะแต่งงานด้วยมั้ย เราต้องทำยังงัย แบบนี้เขาเรียกคนเห็นแก่ตัวรึป่าว
ยังงัยก็ช่วยให้คำปรึกษาทีนะคะ ว่าเราควรจะทำยังงัยดี
อาจจะเป็นปัญหาเล็กๆของหลายคน แต่มันเป็นปัญหาที่ใหญ่และสำคัญกับชีวิตเราค่ะ
ปัญหาโลกแตก!! ไม่ให้มีอะไรด้วย จะเลิก??
ต้องบอกก่อนว่า ไม่ให้มีอะไรด้วยก็หมายถึงการมีเพศสมพันธ์ระหว่างผช กับ ผญ เพื่อมีคนไม่เข้าใจประโยคนี้ และที่บอกว่าไม่ให้มีอะไรด้วยของเรา คือ ไม่ให้มีอะไรด้วยถ้าไม่ใช้ถุงยางอนามัยเพื่อป้องกัน เรากลัวท้องคือประเด็นหลักเลย กับอีกเรื่องคือ เราอย่างมีอะไรกันแบบไม่ใช้ถุงยางหลังจากแต่งงานแล้ว เราอยากให้มีอะไรที่มันใหม่ๆหลังแต่งงานบ้าง เราผิดเหรอเราก็ให้ในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว แค่ให้เขาใช้ถุงยางเอง เดี๋ยวจะมีคนโลกสวยแล้วชอบติคนอื่นเข้าใจผิดว่ายังไม่แต่งงานกันแล้วมีอะไรกันได้งัย ไม่สงสารพ่อแม่เหรอ จริงๆก็ คือ มีวางแผนจะแต่งงานกัน มีนาปีหน้า พ่อแม่ฝ่ายเราฝ่ายเขาคุยตกลงกันแล้วที่ให้เราอยู่ด้วยกันก่อนจนกว่าจะพร้อมถึงจะจัดงานแต่ง เพราะเขาต้องไปฝึกต้องอยู่ห่างกันแล้วก็อีกหลายๆเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร ที่ทำให้ยังแต่งงานกัน
เราจะบอกลักษณะนิสัยเขาและเหตุการณ์บ้างเรื่องที่เกิดขึ้นนะคะ
เขาเป็นคนอัธยาศัยดี เข้ากับคนง่าย มีเพื่อนเยอะ คนรู้จักมาก ปากหวาน ดีกับเราเรื่องที่ไม่เคยทอดทิ้งเรา แม้เราจะเจอปัญหาแย่ๆมา ให้เงินใช้อาทิตย์ละ500 เลี้ยงข้าว จ่ายค่ากลับข้าว ค่าน้ำค่าไฟ้ ค่าไปเที่ยวจ่ายให้เกือบทุกอย่าง (เรื่องส่วนตัวของใช่ส่วนตัวเราเราจ่ายเอง) ครอบครัวเขาก็ดีกับเราทุกคนน่ารักทุกคน
แต่ข้อเสียเขาถึงปากจะหวาน ก็ยังปากเสียมากชอบพูดไม่คิด (เราเคยเดินชนกับป้าคนหนึ่งในตลาดทั้งที่ป้าเป็นคนผิดหันหลังมาชนเรา แต่เขากับมาว่าเราเดินยังงัย เดินให้ดีๆหน่อยสิ) มีเพื่อนมากก็เลยชอบเที่ยว กินเหล้า (ช่วงไหนงานสบายไม่ต้องตื่นเช้าก็จะไปบ่อยกลับดึกบ้างทีเกือบเช้า ทำให้ทะเลาะกันบ่อยๆ พอถึงหูพ่อแม่เขา เขาก็เบาๆลง) มีอยู่เรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าเรียกคนเห็นแก่ตัวได้มั้ย เขาชอบให้เราทำทุกอย่างให้ แต่ตัวเองไม่เคยทำ มีเหตุการณ์อยู่ครั้งหนึ่ง (เราปวดหัว ไม่อยากไปซื้อข้าว อารมณ์คนปวดหัวที่ไม่อยากทำอะไรอ่ะ แต่ก็หิวมาก เราขอให้เขาไปซื้อข้าวให้ ทั้งที่ร้านข้าวอยู่ใกล้มากสามารถเดินไปซื้อได้เลย แต่เขาไม่ไปเขาบอกให้เราเอง อ้างว่าเราเล่นโทรศัพท์ได้ก็ต้องไปซื้อเองได้ เราเจ็บปวดมากเจ็บที่ใจมากกว่าที่หัวแล้วตอนนนั้น แล้วเราก็ไม่ไปซื้อไม่มีอารมณ์จะกินข้าวแล้ว ข้าวไม่หิวแล้วนอนเลย เขามาว่าเราอีกหาว่าเราไม่รักตัวเอง ตอนนั้นรู้สึกว่าจะทำอะไรก็ผิด เราเลยพูดกลับไปบ้างเวลาเทอละเขายังทำให้ทุกอย่างหายาหาข้าวให้กินตลอด เทอเคยมีมั้ยคิดจะหยิบยามาให้ ถามสักคำสิว่าไหวมั้ย ไม่เคยมีเลย เขามาว่าเราอีกอย่ามาเปรียบเทียบ เราก็แค่อยากให้เขาทำอะไรให้เราบ้าง) แบบนี้จะเรียกว่าเขาเห็นแก่ตัวได้มั้ย แล้วเขาก็คิดว่าผญ ต้องเป็นคนทำงานบ้านทั้งหมด ตอนแรกที่เรามาอยู่ด้วยกัน เรารับความคิดแบบนี้ไม่ได้เลย เพราะเราก็ทำงานข้างนอกเหมือนกัน เราคิดว่างานในบ้านคืองานที่เราจะต้องช่วยกันทำไม่ใช้ให้คนใดคนหนึ่งทำ แต่เพราะเขาคิดไม่เหมือนกัน ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยๆ เราเลยปรึกษาแม่เรา แม่เราบอกว่า (ถ้าอยากอยู่ด้วยกันรอดก็ต้องยอมรับเขาให้ได้อะไรที่เราทำได้เราก็ทำไปอะไรที่ไม่ไหวก็บอกเขาดีๆให้เขาช่วยเรา) นิสัยส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบขอความช่วยเหลือจากใครถ้ามันไม่เหลืออดจริงทำไม่ได้จริงๆ เราจะทำเองหมดมาตลอดอยู่แล้ว ทำให้ปัจจุบันนี้เราทำงานบ้านทุกอย่างเองหมด (พอมาคิดย้อนไปเงินที่เขาให้เราเหมือนเป็นค่าจ้างที่เราทำงานบ้านเลยอ่ะ) ตัดปัญหาทะเลาะกับเขา เวลาที่เขาต้องการอะไรจะทำอะไรจะไปไหนมันต้องเป็นอย่างที่เขาต้องการทุกครั้ง แล้วก็มีเรื่องเล็กน้อยๆอีกเยอะเลย ที่ทำให้ทะเลาะกันบ่อย ส่วนใหญ่จะต่างคนต่างเงียบไปสักพัก แล้วเขาจะเป็นคนมาพูดกับเราก่อน จะไม่มีใครยอมรับผิด เขาชอบพูดว่าที่เขาทำงานทุกวันนี้ก็เพื่อเรา เอาเงินมาจ่ายค่าน้ำค่าไไฟ ซื้อรถ ซื้อที่ดิน เก็บเงิน ทุกอย่างเพื่อเรา (เพื่อเราคือ เราสองคน) แต่เราว่าเขาทำเพื่อตัวเองมากกว่า ทุกอย่างที่เขาว่ามา ถ้าไม่มีเราเขาก็ต้องทำต้องซื้ออยู่ดี (ทุกอย่างเป็นชื่อเขา พ่อแม่เขา ทั้งรถทั้งที่ดิน) ยังมีเรื่องที่ชอบคุยกับผญ คนอื่นอีก แต่ช่วงหลังนี้ยังไม่เจอ ถ้าพูดถึงช่วงหลังมานี้เขาก็ดีกว่าช่วงแรกๆพอสมควร
ถ้าถามว่านิสัยเราเป็นยังงัยเหรอ เราว่านิสัยเหมือนๆกับผญทั่วไป ไม่ใช่คนดีเต็มร้อย แต่เรามั่นใจว่าเรามีดีมากกว่าไม่ดี เป็นคนพูดน้อย เรียบร้อย เพื่อนก็น้อย คนรู้จักก็ไม่มาก เวลาไม่พอใจอะไรมักจะไม่พูดจะเงียบ ชอบประชด ร้องให้ง่ายมาก เวลาโมโหมักควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เหตุการณ์ที่เราผิด น่าจะเป็นที่เราชอบใช้เล็บมือไว จะบอกว่าแฟนคนนี้คือคนแรกของเรา ก่อนนี้เราไม่เคยมีแฟน แล้วตลอด 5ปี จะ6ปีมานี้ เราไม่เคยมีใครไม่เคยนอกใจไม่เคยทำอะไรให้เขาไม่ไว้ใจเราเลย
ประเด็นคำถามเราดีกว่าคือ เราผิดเหรอที่ไม่ให้มีอะไรด้วยถ้าไม่ใช้ถุงยาง ปัญหานี้จริงๆก็เกิดมานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่เขาไม่พอใจ เราก็จะหัวเราะ ทำยิ้ม พูดดีๆให้รอก่อนนะ พร้อมจะมีลูกแล้วเหรอ เขาก็จะดีขึ้นไม่โวยวาย เพราะลึกๆเขาก็ยังไม่พร้อมมีลูกเหมือนกัน แต่ครั้งนี้เป็นหนักขึ้น เอามาเป็นประเด็นขออยู่ห่างกัน ไม่ยอมคุย ไม่สนใจเรา แล้วบอกว่า เลิกคิดเรื่องแต่งงานเลยถ้าไม่ยอม เขาจะไม่แต่งงาน คนที่มีความคิดแบบนี้เหรอคือคนที่เราจะฝากชีวิตไว้ แบบนี้เราควรจะแต่งงานด้วยมั้ย เราต้องทำยังงัย แบบนี้เขาเรียกคนเห็นแก่ตัวรึป่าว
ยังงัยก็ช่วยให้คำปรึกษาทีนะคะ ว่าเราควรจะทำยังงัยดี
อาจจะเป็นปัญหาเล็กๆของหลายคน แต่มันเป็นปัญหาที่ใหญ่และสำคัญกับชีวิตเราค่ะ