อยากทราบว่า สำหรับอาณานิคมอังกฤษในเอเชีย ทำไมพม่าและมลายูถึงเป็นที่รู้จักน้อยกว่าอินเดียหรือฮ่องกง
จากเท่าที่สังเกต มีหนังสือ หรือสื่อต่างๆ เช่นนวนิยายของอังกฤษหรือประเทศอื่นๆในช่วงสมัยนั้นที่ทำเกี่ยวกับอินเดียและฮ่องกงยุคอาณานิคมมากกว่า ทั้งในแง่ประวัติศาสตร์, สังคมและวัฒนธรรม
ที่เกี่ยวกับพม่า ที่เป็นที่รู้จักน่าจะมีบทกวี Mandalay ของ Rudyard Kipling (ผู้เขียนเรื่อง The Jungle Book) และนวนิยายเรื่อง Burmese Days ของ George Orwell (ผู้เขียนเรื่อง 1984) ส่วนที่เกี่ยวข้องกับมลายู หรือเขตใกล้เคียงที่เป็นที่รู้จักก็มีเรื่อง Lord Jim ของ Joseph Conrad เรื่องนี้เกิดขึ้นใน Patusan ซึ่งคนเชื่อกันว่าได้รับแรงบันดาลใจมาจากซาราวัก ซึ่งปัจจุบันเป็นดินแดนของมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียว (Lord Jim ในเรื่องนี้ เคยผ่านมาที่กรุงเทพฯ ของเราด้วย) ส่วนที่กล่าวถึงมลายูส่วนที่เป็นคาบสมุทรยังไม่เคยเห็น (อาจจะมีแต่ จขกท. ไม่เคยเห็นเอง)
จขกท.เดาว่า สำหรับพม่า สาเหตุอาจเป็นเพราะหลังจากที่อังกฤษควบคุมพม่าได้เบ็ดเสร็จในปี 1885 (อังกฤษเริ่มได้ดินแดนพม่ามาไว้ในครอบครองในปี 1824) พม่าก็ถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอินเดีย เพิ่งจะได้มาแยกตัวเป็นอาณานิคมพม่าต่างหากในปี 1937 อาจทำให้ชาวยุโรปทั่วไปในยุคนั้นเข้าใจว่าพม่าเป็นเพียงส่วนหนึ่งของอินเดีย จึงไม่ได้กล่าวถึงพม่ามากนัก (อาจเป็นที่รู้จักบ้างเช่นเรื่องทับทิม)
สำหรับมลายูนี่ไม่ทราบจริงๆว่าเป็นเพราะอะไรถึงไม่เป็นที่รู้จักน้อย
ส่วนที่อินเดียเป็นที่รู้จักมากกว่าอาจเป็นเพราะเป็นอาณานิคมที่อาจถือได้ว่ามีขนาดใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง และมีคุณค่าด้านเศรษฐกิจต่อจักวรรดิค่อนข้างมาก จนถือได้ว่าเป็น "เพชรยอดมงกุฎ" จึงทำให้เป็นที่กล่าวถึงและเป็นที่รู้จักมากกว่า ส่วนฮ่องกงอาจเป็นเพราะฮ่องกงเป็นเมืองท่าสำคัญของอังกฤษอีกแห่งหนึ่งในโลกตะวันออก (ถ้าพูดถึงท่าเรือ สิงคโปร์น่าจะเป็นอีกแห่งที่เป็นที่รู้จักเนื่องจากเป็นเมืองท่าที่สำคัญเช่นกัน)
โดยส่วนตัวเดาอีกว่าทั้งสองส่วนน่าจะเป็นที่รู้จักมากขึ้นช่วงที่อังกฤษทำการสู้รบกับญี่ปุ่นในสมรภูมิที่อยู่ในสองดินแดนนี้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ใครมีข้อมูลหรือความคิดเห็นประการใดลองมาแสดงกันดูครับ
หมายเหตุ: แท็กหนังสือด้วยเพราะในกระทู้กล่าวถึงหนังสือมากพอสมควร
สำหรับอาณานิคมอังกฤษในเอเชีย ทำไมพม่าและมลายูถึงเป็นที่รู้จักน้อยกว่าอินเดียหรือฮ่องกง
จากเท่าที่สังเกต มีหนังสือ หรือสื่อต่างๆ เช่นนวนิยายของอังกฤษหรือประเทศอื่นๆในช่วงสมัยนั้นที่ทำเกี่ยวกับอินเดียและฮ่องกงยุคอาณานิคมมากกว่า ทั้งในแง่ประวัติศาสตร์, สังคมและวัฒนธรรม
ที่เกี่ยวกับพม่า ที่เป็นที่รู้จักน่าจะมีบทกวี Mandalay ของ Rudyard Kipling (ผู้เขียนเรื่อง The Jungle Book) และนวนิยายเรื่อง Burmese Days ของ George Orwell (ผู้เขียนเรื่อง 1984) ส่วนที่เกี่ยวข้องกับมลายู หรือเขตใกล้เคียงที่เป็นที่รู้จักก็มีเรื่อง Lord Jim ของ Joseph Conrad เรื่องนี้เกิดขึ้นใน Patusan ซึ่งคนเชื่อกันว่าได้รับแรงบันดาลใจมาจากซาราวัก ซึ่งปัจจุบันเป็นดินแดนของมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียว (Lord Jim ในเรื่องนี้ เคยผ่านมาที่กรุงเทพฯ ของเราด้วย) ส่วนที่กล่าวถึงมลายูส่วนที่เป็นคาบสมุทรยังไม่เคยเห็น (อาจจะมีแต่ จขกท. ไม่เคยเห็นเอง)
จขกท.เดาว่า สำหรับพม่า สาเหตุอาจเป็นเพราะหลังจากที่อังกฤษควบคุมพม่าได้เบ็ดเสร็จในปี 1885 (อังกฤษเริ่มได้ดินแดนพม่ามาไว้ในครอบครองในปี 1824) พม่าก็ถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอินเดีย เพิ่งจะได้มาแยกตัวเป็นอาณานิคมพม่าต่างหากในปี 1937 อาจทำให้ชาวยุโรปทั่วไปในยุคนั้นเข้าใจว่าพม่าเป็นเพียงส่วนหนึ่งของอินเดีย จึงไม่ได้กล่าวถึงพม่ามากนัก (อาจเป็นที่รู้จักบ้างเช่นเรื่องทับทิม)
สำหรับมลายูนี่ไม่ทราบจริงๆว่าเป็นเพราะอะไรถึงไม่เป็นที่รู้จักน้อย
ส่วนที่อินเดียเป็นที่รู้จักมากกว่าอาจเป็นเพราะเป็นอาณานิคมที่อาจถือได้ว่ามีขนาดใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง และมีคุณค่าด้านเศรษฐกิจต่อจักวรรดิค่อนข้างมาก จนถือได้ว่าเป็น "เพชรยอดมงกุฎ" จึงทำให้เป็นที่กล่าวถึงและเป็นที่รู้จักมากกว่า ส่วนฮ่องกงอาจเป็นเพราะฮ่องกงเป็นเมืองท่าสำคัญของอังกฤษอีกแห่งหนึ่งในโลกตะวันออก (ถ้าพูดถึงท่าเรือ สิงคโปร์น่าจะเป็นอีกแห่งที่เป็นที่รู้จักเนื่องจากเป็นเมืองท่าที่สำคัญเช่นกัน)
โดยส่วนตัวเดาอีกว่าทั้งสองส่วนน่าจะเป็นที่รู้จักมากขึ้นช่วงที่อังกฤษทำการสู้รบกับญี่ปุ่นในสมรภูมิที่อยู่ในสองดินแดนนี้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ใครมีข้อมูลหรือความคิดเห็นประการใดลองมาแสดงกันดูครับ
หมายเหตุ: แท็กหนังสือด้วยเพราะในกระทู้กล่าวถึงหนังสือมากพอสมควร