สวัสดีค่ะ เราพึ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก เริ่มจากตั้งแต่แรกเลยนะค่ะ
ตอนนี้เราอยู่ม.3 ขอใช้นามแฝงว่า เอ นะค่ะ เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งขอใช้นามแฝงว่าบี เราเริ่มคบกับบีตั้งแต่ม.1เทอม2เราคิดว่าบีเป็นเพื่อนที่สนิทกับเรามากวันเกิดบีก็จะเป็นเราที่เซอร์ไพรส์วันเกิด ซื้อของแลกกันในบางครั้ง ให้บีตลอด จนมีอยู่ครั้งหนึ่งที่บีทำให้เรารู้สึกหน้าชาไปสักพักหนึ่งได้คือตอนนั้นเราก็พูดว่ารู้จักกันเราทำอะไรแปลกไปบ้างทำอะไรฮากันบ้าง แต่มีประโยคหนึ่งที่บีมักจะพูดกับเราว่า ไม่ได้ขอให้เราเป็นเพื่อนด้วย เราก็พูดได้แค่คำเดียวว่าอือ จนผ่านมาไม่กี่เดือนนี้ ก็มีเพื่อนคนหนึ่งเข้ามา ขอใช้นามแฝงว่า ซี เรากับซีคุยกันก็บ่อยๆ จนวันหนึ่งซีก็มาคุยกับบีเรื่องครอบครัว ว่าครอบครัวด่ามากมาย เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ถือว่าน่าสงสาร มากๆด้วย แต่มากๆเข้า ซีเริ่มเดินกับบีแล้วชนให้เราไปอยู่ด้านหลัง เราก็พยายามปรึกษาพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ก็บอกว่าให้เข้มแข็งไว้เดี๋ยวก็จบแล้ว
แต่พอมันดูมากขึ้น ก็ยิ่งรู้สึกว่าเราควรถอย เพราะดูบีจะมีความสุขเวลาอยู่กับบีมากกว่า แต่ซีก็มีเพื่อนอยู่แล้วนะค่ะ เราก็พยายามจะทำใจ พยายามคิดบวกว่าพวกเราทั้งหมดเป็นเพื่อนกัน แต่มันก็รู้สึกนอยด์ๆนิดๆเวลาเขาแยกไปคุยกัน แล้วปล่อยให้เราอยู่คนเดียว
เราควรทำตัวต่อไปอย่างไรดี เราเห็นแก่ตัวไปไหมค่ะ
ขอระบาย เวลาอยู่กับเพื่อนสนิทแต่เค้าทำแบบนี้กับเราควรทำยังไงดี
ตอนนี้เราอยู่ม.3 ขอใช้นามแฝงว่า เอ นะค่ะ เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งขอใช้นามแฝงว่าบี เราเริ่มคบกับบีตั้งแต่ม.1เทอม2เราคิดว่าบีเป็นเพื่อนที่สนิทกับเรามากวันเกิดบีก็จะเป็นเราที่เซอร์ไพรส์วันเกิด ซื้อของแลกกันในบางครั้ง ให้บีตลอด จนมีอยู่ครั้งหนึ่งที่บีทำให้เรารู้สึกหน้าชาไปสักพักหนึ่งได้คือตอนนั้นเราก็พูดว่ารู้จักกันเราทำอะไรแปลกไปบ้างทำอะไรฮากันบ้าง แต่มีประโยคหนึ่งที่บีมักจะพูดกับเราว่า ไม่ได้ขอให้เราเป็นเพื่อนด้วย เราก็พูดได้แค่คำเดียวว่าอือ จนผ่านมาไม่กี่เดือนนี้ ก็มีเพื่อนคนหนึ่งเข้ามา ขอใช้นามแฝงว่า ซี เรากับซีคุยกันก็บ่อยๆ จนวันหนึ่งซีก็มาคุยกับบีเรื่องครอบครัว ว่าครอบครัวด่ามากมาย เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ถือว่าน่าสงสาร มากๆด้วย แต่มากๆเข้า ซีเริ่มเดินกับบีแล้วชนให้เราไปอยู่ด้านหลัง เราก็พยายามปรึกษาพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ก็บอกว่าให้เข้มแข็งไว้เดี๋ยวก็จบแล้ว
แต่พอมันดูมากขึ้น ก็ยิ่งรู้สึกว่าเราควรถอย เพราะดูบีจะมีความสุขเวลาอยู่กับบีมากกว่า แต่ซีก็มีเพื่อนอยู่แล้วนะค่ะ เราก็พยายามจะทำใจ พยายามคิดบวกว่าพวกเราทั้งหมดเป็นเพื่อนกัน แต่มันก็รู้สึกนอยด์ๆนิดๆเวลาเขาแยกไปคุยกัน แล้วปล่อยให้เราอยู่คนเดียว
เราควรทำตัวต่อไปอย่างไรดี เราเห็นแก่ตัวไปไหมค่ะ