เรากับแฟนคบกันมาเกือบจะ 4 ปีแล้วค่ะ คบกันตั้งแต่เรียนปี 1 (เราคบเพราะเราสงสารเค้าค่ะ เค้าไม่ค่อยมีเพื่อน) เราจึงเป็นทั้งเพื่อนและแฟนเค้าจนเรียนจบ และแยกย้ายกันสมัครงานค่ะ ซึ่งเราทั้งสองคนก็รอฟังผลอยู่นะคะว่าจะได้มั้ย ระหว่างที่รอ เราก็สมัครงานที่อื่นไว้นะคะ และก็ชวนเค้ามาสมัครด้วย และทุกๆครั้งที่ชวนเค้าไปสมัครงาน เค้าก็ไม่ค่อยอ่านหนังสือ ชอบบ่น เหนื่อย เซ็ง กับการอยู่บ้าน แต่ไม่ยอมทำอะไรเลย เค้าเป็นคนดีคนนึงเลยค่ะ แต่เพราะเค้าไม่ค่อยคิดถึงเรื่องอนาคตเลย จนเรารู้สึกเหนื่อยที่ต้องมารับฟังเค้าบ่น เบื่อ เซ็ง ของเค้า และผ่านมาเรารู้สึกเหมือนเค้าเป็นเด็กและเราต้องเป็นแม่คอยโอ๋เค้าอยู่ตลอด ทั้งที่เราก็อายุเท่ากัน
จนวันนึงเราได้ไปคุยกับผู้ชายคนนึงที่เรารู้สึกว่า เค้ามีทัศนคติ มีความคิดที่ดี กว่ามากๆ และเรามีความสุขกับการที่ได้คุยกับเค้าค่ะ (เราคุยกันประมาณ 5วันค่ะและบ้านอยู่ละแวกเดียวกันด้วย) จากนั้นเราก็บอกเลิกแฟน เพื่อมาคบกับคนใหม่ค่ะ ซึ่งเค้าดูเหมือนจะเข้าใจเราที่เลือกคนใหม่ และไม่ได้โกรธหรือต่อว่าอะไรเราเลยค่ะ
สรุปคือ เราผิดมั้ยค่ะที่เราทำแบบนี้
บอกเลิกแฟน เพราะเจอคนที่ใช่กว่า ผิดมั้ยคะ
จนวันนึงเราได้ไปคุยกับผู้ชายคนนึงที่เรารู้สึกว่า เค้ามีทัศนคติ มีความคิดที่ดี กว่ามากๆ และเรามีความสุขกับการที่ได้คุยกับเค้าค่ะ (เราคุยกันประมาณ 5วันค่ะและบ้านอยู่ละแวกเดียวกันด้วย) จากนั้นเราก็บอกเลิกแฟน เพื่อมาคบกับคนใหม่ค่ะ ซึ่งเค้าดูเหมือนจะเข้าใจเราที่เลือกคนใหม่ และไม่ได้โกรธหรือต่อว่าอะไรเราเลยค่ะ
สรุปคือ เราผิดมั้ยค่ะที่เราทำแบบนี้