สอบถามเรื่องค่าชดเชยการเลิกจ้าง และการฟ้องเรียกค่าเสียหายจากนายจ้างนอกจากค่าชดเชยตามกฎหมาย

อยากสอบถามผู้รู้ หรือผู้มีประสบการณ์ค่ะ
หากบริษัทจะเลิกจ้างพนักงานเนื่องจากมีการยุบสำนักงานในต่างจังหวัด โดยมีหนังสือแจ้งว่าจะจ่ายค่าชดเชยให้ตามกฎหมาย ซึ่งไม่ได้ระบุว่าเป็นจำนวนเท่าไหร่  ในกรณีนี้เป็นการเลิกจ้างตาม พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน มาตรา ๑๒๑ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มาตรา ๑๒๑ ในกรณีที่นายจ้างจะเลิกจ้างลูกจ้างเพราะเหตุที่นายจ้างปรับปรุงหน่วยงาน กระบวนการผลิต การจําหน่าย หรือการบริการ อันเนื่องมาจากการนําเครื่องจักรมาใช้หรือเปลี่ยนแปลงเครื่องจักรหรือเทคโนโลยีซึ่งเป็นเหตุให้ต้องลดจํานวนลูกจ้าง ห้ามมิให้นํามาตรา ๑๗วรรคสอง มาใช้บังคับ และให้นายจ้างแจ้งวันที่จะเลิกจ้าง เหตุผลของการเลิกจ้างและรายชื่อลูกจ้างต่อพนักงานตรวจแรงงาน และลูกจ้างที่จะเลิกจ้างทราบล่วงหน้าไม่น้อยกว่าหกสิบวันก่อนวันที่จะเลิกจ้าง ใช่ไหมคะ
และบริษัทจะต้องจ่ายค่าชดเชยให้ตาม มาตรา 122 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มาตรา ๑๒๒ ในกรณีที่นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างตามมาตรา ๑๒๑ และลูกจ้างนั้นทํางานติดต่อกันเกินหกปีขึ้นไป ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยพิเศษเพิ่มขึ้นจากค่าชดเชยตามมาตรา ๑๑๘ ไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายสิบห้าวันต่อการทํางานครบหนึ่งปี หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทํางานสิบห้าวันสุดท้ายต่อการทํางานครบหนึ่งปี สําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วย แต่ค่าชดเชยตามมาตรานี้รวมแล้วต้องไม่เกินค่าจ้างอัตราสุดท้ายสามร้อยหกสิบวัน หรือไม่เกินค่าจ้างของการทํางานสามร้อยหกสิบวันสุดท้าย สําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วยซึ่งถ้าลูกจ้างทำงานเกิน 6 ปีขึ้นไป ก็จะได้เพิ่มจากมาตรา 118 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มาตรา ๑๑๘ ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้าง ดังต่อไปนี้
(๑) ลูกจ้างซึ่งทํางานติดต่อกันครบหนึ่งร้อยยี่สิบวัน แต่ไม่ครบหนึ่งปีให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายสามสิบวัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทํางานสามสิบวันสุดท้ายสําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วย
(๒) ลูกจ้างซึ่งทํางานติดต่อกันครบหนึ่งปีแต่ไม่ครบสามปีให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายเก้าสิบวัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทํางานเก้าสิบวันสุดท้ายสําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วย
(๓) ลูกจ้างซึ่งทํางานติดต่อกันครบสามปีแต่ไม่ครบหกปีให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายหนึ่งร้อยแปดสิบวัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทํางานหนึ่งร้อยแปดสิบวันสุดท้ายสําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วย
(๔) ลูกจ้างซึ่งทํางานติดต่อกันครบหกปีแต่ไม่ครบสิบปีให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายสองร้อยสี่สิบวัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทํางานสองร้อยสี่สิบวันสุดท้ายสําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วย
(๕) ลูกจ้างซึ่งทํางานติดต่อกันครบสิบปีขึ้นไป ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายสามร้อยวัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทํางานสามร้อยวันสุดท้ายสําหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคํานวณเป็นหน่วย
ไม่ทราบว่าเราเข้าใจถูกต้องไหมคะ

มีทนายเสนอว่าจะฟ้องได้เราได้รับเงินชดเชยมากกว่า 10 เดือน ส่วนที่เกินขอคิดค่าจ้างเป็น% แต่ถ้าได้ไม่ถึง 10 เดือนไม่ต้องจ่ายค่าจ้าง คือเราดูแล้วยังไงก็ต้องได้เกิน 10 เดือนแน่นอน (อันนี้เราเข้าใจถูกไหมคะ)

แล้วกรณีนี้ถ้าบริษัทมีผลกำไรปีละไม่ต่ำกว่า 1,500 ล้านบาท นอกจากค่าชดเชยที่ลูกจ้างควรได้รับตามกฎหมายแล้ว ลูกจ้างสามารถฟ้องเรียกค่าเสียหายกรณีโดนเลิกจ้างไม่เป็นธรรมได้ไหมคะ
ถ้าลูกจ้างอายุ 50 ปี ทำงานให้บริษัทมาเกือบ 30 ปีแล้ว ซึ่งการจะหางานใหม่ได้ในวัย 50 ปี นี่ถือว่ายากมาก เพราะส่วนใหญ่จะไม่รับด้วยเหตุผลเรื่องอายุและฐานเงินเดือนเริ่มต้น ส่งผลให้ตัวลูกจ้างและครอบครัวได้รับความเดือดร้อน ตัวอย่างเช่น การกู้เงินซื้อบ้านกับธนาคารซึ่งปกติบริษัทจะหักจ่ายค่าผ่อนชำระจากเงินเดือนให้ธนาคารทุกเดือน  เพราะจริงๆ แล้วลูกจ้างควรจะต้องได้ทำงานไปจนเกษียณ คืออายุ 60 ปี แต่บริษัทมาเลิกจ้างทั้งทีผลประกอบการมีกำไรสุทธิมากมาย และยังมีสำนักงานใหญ่อยู่  อีกทั้งก่อนหน้านี้บริษัทก็ไม่มีการเยียวยาหรือทางออกอื่นให้กับพนักงานเลย

ขออนุญาติแท็กหลายหัวข้อที่คิดว่ามีความเกี่ยวข้องหน่อยนะคะ เผื่อบางท่านเคยมีประสบการณ์ตรงค่ะ