ฉันมายินดีให้กับรักที่สดใส ยินดีที่เธอได้พบเจอ

**เรื่องอาจจะยืดเยื้อมากไปหน่อย แต่ทุกอย่างมันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้**

ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 6-7 ปีก่อน ช่วงนั้นเราเรียนอยู่ประมาณปี 2 (หรือ 1 จำไม่ได้ละ เพราะว่านานมาก) ยังเรียนไม่ค่อยหนักเท่าไร เราเลยพอมีเวลาว่าง เลยใช้เวลาว่างนี้ไปหากิจกรรมอื่นทำ ซึ่งนั่นก็คือ การเต้น เราชอบเต้นมาก ได้ยินเพลงเป็นขยับตลอด เราได้รู้จักกับพี่คนหนึ่งซึ่งเขาก็เต้นอยู่เหมือนกัน และช่วงนั้นกลุ่มที่เขาเต้นกันอยู่นี้เริ่มมีกระแสดังมากๆ (แทนชื่อพี่คนนั้นว่าเอ) พี่เอพอรู้ว่าเราเต้นเป็นเลยชวนมาเต้นด้วย และเนื่องจากกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ดังมากๆ (ในตอนนั้น) เวลาไปเต้นตามที่ต่างๆ ก็มักจะมีแฟนคลับมาตามกรี๊ด เลยทำให้เราได้รู้จักกับน้องคนหนึ่ง (แทนชื่อน้องคนนี้ว่าน้องพี) ในกลุ่มเราทั้งหมดนี้น้องพีจะสนิทกับเราเป็นพิเศษ เรามักจะคุยกันเล่นผ่านทาง Facebook

ในสมัยนั้น Facebook ของเราก็ยังไม่ค่อยมีเพื่อนมากนักเท่าไร เราเลย Add friend ตามเพื่อนๆ ของเพื่อนเราที่มา Comment อีกที (งง 555) ใครหน้าตาดีๆ ก็ Add เรียบ 5555 จนไปเจอเพื่อนใน Facebook ของน้องพีนี่แหละ (แทนชื่อคนๆ นั้นว่าทอม) เห็นคุยกันสนุกสนานเราก็เข้าไปแทรก (เผือกอร่อยมาก) และในที่สุดเราก็ Add friend กัน ตอนนั้นทอมมีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งเป็นพี่ของน้องพีนี่แหละ (แต่เราก็ยังไม่ได้คิดอะไรนะ คุยกันตามประสา สนุกสนาน เห็นว่าคุยกันถูกคอ) และหลังจากนั้นไม่นาน (หลายเดือนพอสมควร) เขาก็เลิกกัน

เรา ในฐานะที่ตอนนั้นรู้จักกันพอสมควร (แต่รู้จากแค่ทาง Facebook นะ) เลยทำหน้าที่ปลอบ ให้กำลังใจ บลาๆ เท่าที่จะทำได้ เพราะนิสัยของทอมคือเป็นคนเฮฮา สนุกๆ เราเลยไม่อยากให้ทอมต้องคิดมากอะไร จนผ่านมาหลายเดือน ทอมเริ่มทำใจได้แล้ว และนี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ของเรา

ด้วยความที่ตอนนั้นเราคุยกันมานานแล้ว (แต่ก็แค่ทาง Facebook เท่านั้นนะ) ต่างคนเลยเริ่มมีความรู้สึกดีๆ ให้แก่กัน เริ่มหยอดกันไป หยอดกันมา จนสุดท้ายแล้ว ทอมก็มาจีบเรา (เอ๊ะ รึว่าเราไปจีบ จำไม่ได้ 5555) เราก็คุยกันผ่านทาง Facebook มาโดยตลอด จากเดือนเลื่อนไปเป็นปี เราไม่เคยได้เจอหน้ากันเลย รู้จักกันแค่รูป และทางตัวอักษร เราไม่มีเบอร์โทรของกันและกัน Messenger สมัยนั้นยังโทรหากันไม่ได้ด้วยซ้ำ ทอมไม่เคยขอเรา เราเคยพยายามขอทอมหลายครั้ง แต่ทอมบอกกับเราว่า “ไม่ชอบคุยทางโทรศัพท์ ไม่ชอบพกโทรศัพท์” (กว่าเราจะได้คุยกันแต่ละครั้งคือต้องรอให้ทอมออน facebook)

อยู่มาวันหนึ่ง มีคนทักเรามาว่า
A : “ขอโทษนะครับ รู้จักกับผู้ชายคนนี้หรือเปล่า” พร้อมกับแคปหน้า facebook ของทอมมาให้เราดู
B : “รู้จักค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
A : “กบอกเขาด้วยนะครับว่า ถ้ายังเลิกเอารูปของผมไปใช้ใน facebook ของเขา ผมจะแจ้งความ เพราะผมไม่รู้ว่าเขาจะเอาไปหลอกใครมั่ง ผมเสียหาย”
B : “อ๋อ ได้ค่ะ จะบอกให้นะคะ....”

เราอึ้งและงงมากตอนนั้น เริ่มทำอะไรไม่ถูก สรุปคือ ที่ผ่านมาคือทอมหลอกเรามาตลอดหรอ? แต่เราก็ยังไม่ปักใจเชื่อเท่าไร แต่ตอนนั้นยอมรับว่าเรารักทอมมากกว่าในรูปที่เราเห็น เรารักที่นิสัยทอมมากกว่า แรกๆ เราเลยไม่กล้าถามว่าสรุปแล้วทอมหลอกเรารึเปล่า จนในที่สุดทอมก็ปิด facebook หนีหายไป โดยที่ไม่มีการบอกลาอะไรเลยแม้แต่คำเดียว

ผ่านมานานเกือบปี ทอมก็ยังไม่มีการติดต่อกลับมา เราเลยมีแฟนใหม่ แต่คบกันไม่นานก็เลิกเพราะนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ และใจเรายังคิดถึงแต่ทอมอยู่ (ยอมรับว่าเลว T^T) ก็อย่างว่าแหละทอมเป็นคนคุยสนุกและด้วยความที่คุยกันมานานมันทำให้เรารู้สึกผูกพัน จนในที่สุดก็มี facebook ของคนๆ หนึ่งทักมาหาเรา โดยเปลี่ยนรูปโปรไฟล์และลบข้อมูลเก่าๆ ทุกอย่างออกเกือบหมด นั่นก็คือ ทอม เราถามทอมแค่ว่าหายไปไหนมา (ทอมตอบกลับมาว่าอะไรจำไม่ได้ละเหมือนกัน) แต่เราก็ยังไม่ได้ถามเรื่องที่ทอมเอารูปคนอื่นมาหลอกเรา ซึ่งพอมาถึงตอนนี้เราก็รู้แล้วล่ะว่า ทีแรกนั้นรูปไม่ใช่ของเขา ตอนนี้เขาเปลี่ยนรูปแล้ว และเราค่อนข้างมั่นใจว่านี่แหละ คือทอมจริงๆ ไม่ใช่รูปคนอื่นแน่นอน

เรากลับมาคุยกันเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็ไม่อยากย้อนกลับไปถามเรื่องอดีตเพราะมันก็ผ่านไปแล้ว และนี่คือปัจจุบัน แต่สิ่งที่ยังเหมือเดิมคือ เรายังคุยกันแค่ผ่านทางตัวอักษรบน facebook เท่านั้น

จนเวลาก็ล่วงเลย 2 ปี 3 ปี ผ่านไป (นับจากที่เรารู้จักกันครั้งแรก) เราก็เริ่มมีงานเต้นที่ต่างจังหวัดมากขึ้น มีงานหนึ่งที่เชียงราย เราก็เต้นไปตามปกตินี่แหละ พอเต้นเสร็จเราก็มาเล่นโทรศัพท์ ทอมทักมาหาเราว่า

ทอม : “ผมตะโกนเรียกคุณอยู่บนชั้น 2 เนี่ยคุณไม่ได้ยินหรอ?”
เรา : “ก็เพลงมันเสียงดังจะได้ยินได้ไง(วะ) ทำไมไม่ลงมาหาล่ะ”
ทอม : “ผมผ่านมาได้ยินเสียงเพลงเลยมาดู เห็นคุณเต้นอยู่เลยไม่อยากลงไปกวน และผมก็มีธุระต่อเลยต้องรีบไป ขอโทษจริงๆ ครับ”

ตอนนั้นเราโกรธมาก คือเราอยู่คนละจังหวัดกัน และเขาก็ทำงานละด้วย เป็นงานที่ต้องออกพื้นที่ต่างจังหวัดบ่อยๆ เลยทำให้โอกาสที่เราจะได้เจอกันมันยิ่งน้อย พอได้มีโอกาสแต่ทอมกลับทำให้มันเสียไปเราจึงโกรธ แต่ก็โกรธได้ไม่นานหรอก (อันที่จริงยังมีอักหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เราเกือบได้เจอกัน แล้วก็เป็นทอมนี่แหละที่ทำให้มันเสียโอกาสนั้นไป)

และแล้วเรื่องราวทั้งหมดมันก็มาถึงในจุดที่ทำให้เราเสียใจสุดๆ อาจจะเป็นเพราะเราคิดมากด้วย ทำไงได้คนมันไม่เคยได้เจอกัน วันนั้นเป็นวันเกิดเรา ทุกๆ ปีทอมจะมาอวยพรวันเกิดให้เป็นปกติ แต่ในปีนี้ (ปีที่ 3) เรารอแล้วรอเล่าจนหมดวันเกิดของเรา เราทัก facebook ไปหาทอมทั้งวัน ทอมไม่ตอบ ไม่มีการอ่านใดๆ ทั้งสิ้น จนเวลาประมาณ เที่ยงคืนกว่าๆ เขาตอบกลับมา

ทอม : “น้องบิวครับ พี่ต้องขอโทษแทนไอ้ทอมมันด้วย ที่มันไม่ตอบ มันเป็นอะไรไม่รู้ของมัน วันนี้ มันเอาแต่กินเหล้าทั้งวันเลย และตอนนี้มันก็เมามากจนหลับไปแล้ว”
เรา : “ค่ะ”
เราเสียใจมาก และในที่สุดก็ร้องไห้ออกมา เราเป็นห่วงทอมมาก เพราะเขาหายไปทั้งวัน เราคิดไปเรื่อยเปื่อย เพราะด้วยที่เขาเดินทางบ่อย เราคิดว่าเขาอาจจะเกิดอุบัติเหตุรึเปล่า เพราะเราจะโทรติดต่อเขาก็ไม่ได้ เราไม่มีทางติดต่อเขาทางใดได้เลยนอกจาก facebook พอมารู้ว่าที่เขาหายไปมันเพราะอะไร เราเลยเลือกที่จะ “ห่าง” ออกมา แต่ทอมก็พยายามง้อ ขอโทษ ขอโอกาสอยู่ตลอด แต่เราก็นิ่งเฉย ไม่ตอบโต้ ใจแข็ง ไม่ยอมคุย จนสุดท้ายเราเลยตั้งคำถามให้กับเขา

1. ทำไมเราถึงเจอกันไม่ได้ เพราะเขาเป็นคนไม่มีเวลา และจะไม่มีตัวตนแบบนี้ตลอดไปหรอ?
2. ติดต่ออะไรไม่ได้เลย เวลาจะเป็นจะตายเราไม่เคยรู้เรื่องเลยนอกจากว่าจะเป็น “คนใกล้ตัวหรือคนในครอบครัวของเขา” เท่านั้นที่จะรู้
3. เวลาเราจะคุยกัน ก็ต้องรอให้เขามาตอบ facebook จะเป็นแบบนี้ตลอดไปเลนหรอ?
4. ความรักของเขา มันเป็นยังไงกันแน่
5. สรุปแล้วเรารักกันแบบไหน รักกันที่อะไร รักกันเพราะอะไร ทั้งๆ ที่เราไม่เคยเจอกันซึ่งๆ หน้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว
6. ที่เราทำเป็นเฉย ทำเป็นไม่รู้สึกเวลาที่เขามาคุย มาง้อ มาขอโทษ เขาหาว่าเราใจแข้งอยู่ตลอดเพราะเราไม่ยอมยกโทษให้ ความจริงแล้ว มันไม่ใช่แบบนั้นเลย เราต้องพยายามอย่างมากที่จะใจแข็ง เพื่อให้เขาตอบคำถามเราให้หมด เราอยากให้เขาทำอะไรที่มันชัดเจนมากกว่านี้ มากกว่าการที่เราจะคุยกันแบบนี้ต่อไปโดยที่เราไม่รู้จักเรื่องอื่นๆ ของกันและกันเลย

สุดท้ายคำตอบที่ได้มา มันก็ไม่ตรงกับคำถามที่เราต้องการ ...
ในที่สุดเราก็เลิกกัน

จนพอมาวันนี้ เขามีคนใหม่ คนที่เขาเจอกันได้ ไปมาหาสู่กันได้ ไปเที่ยวด้วยกันได้ ได้รู้จัก ได้เห็นหน้ากัน
เราเชื่อเสมอว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม เราไม่เคยเสียดายเวลา ขอบคุณนะสำหรับ 4-5 ปีที่เราได้รู้จักกันมา ยินดีกับความรักครั้งใหม่ด้วยนะคะ ยินดีที่คุณได้พบกัน ยินดีที่คุณได้รู้จักตัวตนของกันและกัน ยินดีที่คุณได้พบเจอกับคนรักในแบบที่คุณต้องการมาเสมอ

รักนะ จาก...คนในข้อความ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปตัวละครทั้งหมดเป็นชื่อสมมติ แต่เรื่องราวทั้งหมด คือเรื่องจริงของเราเอง จนมาถึงตอนนี้เรายังไม่รู้เลยว่า ที่เราเลือกออกมานั้น มันดีรึเปล่า ทั้งๆ ที่เรายังรักเขาอยู่ เราทำพลาดอะไรไปรึเปล่า เราไม่รู้เลยจริงๆ