กระทู้นี้มันดูไร้สาระ ใครไม่ชอบก็ข้ามๆไปนะคะ
คือเราคบกับแฟนมาจะ3ปีแล้วค่ะ เราคบเพราะเขาเป็นคนจิตใจดี แต่นิสัยเรามันสวนทางกันมาก เราเป็นคนทำอะไรต้องวางแผนจะได้ไม่ผิดพลาด แต่เขาชอบสะเพร่า ทำอะไรก็ชอบทำแบบเฉียดเวลา เค้าเข้ากับคนอื่นยากเพราะพูดจาไม่ค่อยเป็น หลายๆครั้งเขาเผลอพูดจาใส่เพื่อนเราด้วยคำพูดที่ไม่ถนอมน้ำใจ ซึ่งเขาไม่ได้ตั้งใจหรอกคะ เขาไม่รู้ว่าในเหตุการณ์ไหนควรจะพูดยังไง แต่เราเหนื่อย เราพยายามให้เขาค่อยๆปรับตัว เราอยากให้เขาเป็นที่รักใคร่ของเพื่อนๆบ้าง ไม่อยากให้ไปไหนแล้วใครมองเขาไม่ดี เราพยายามให้เขาปรับเพื่อตัวเขาเอง ช่วงปีแรกเราก็เข้าใจค่ะ เขามาตามนัดช้าบ้าง ชอบลืมของบ้าง พูดจาไม่เอาใจเขาใส่ใจเราบ้างก็ยังโอเค เราก็เตือนเขาบอกเขาว่าไม่ดีนะแบบนี้ควรแก้ไขนะ เขาก็บอกจะทำ พอปีที่2 ทุกอย่างเหมือนเดิมเรื่องเดิมๆมันเกิดซ้ำๆ เขาไม่มีเรื่องนอกใจ หรือทำร้ายใคร แต่เรื่องที่เป็นปัญหามันคือการใช้ชีวิตร่วมกัน เวลาทำอะไรก็ชักช้า ชอบอ้าง ชอบลืมของสำคัญ ไม่รอบคอบแทบทุกเรื่อง นี่ปีที่3แล้ว เราเหนื่อย วันนี้วันที่18ก.ค. เรานัดกันว่าจะมาเจอกันที่ห้างแห่งนึงในกรุงเทพ เขาอยู่ภาคเหนือ ช่วงนี้ปิดเทอมเลยไม่เจอกันมา2เดือน วันนี้เขาจะกลับมหาลัยเลยนัดเจอกันก่อน เราเตรียมตัวแต่เช้าค่ะ แล้วรอเขา อยุ่ๆก่อนถึงเวลานัด2ชั่วโมง เขาทักมาบอกว่า เขาตกเครื่องบิน ขึ้นเครื่องไม่ทัน เราก็ถามว่ามีอะไรรึเปล่า เขาบอกว่า เปล่า แค่กะเวลาผิด เขาบอกคงต้องไปพรุ่งนี้นะ คือเราเตือนเขามาตลอดค่ะว่าจัดของรึยังจะออกมาสนามบินตอนไหน แล้วสุดท้ายก็เป็นแบบนี้อีกแล้ว เราขอที่บ้านยากมากเพื่อออกมาหาเขา1วัน ช่วงนี้เราต้องคอยดูยายที่ไม่สบายเลยไม่ได้ไปไหนเลย 2วันนี้ยายอาการดีขึ้นหน่อยเลยขอออกมาเที่ยวได้วันนึง แต่ก็เจอเรื่องแบบนี้ เหนื่อยมากๆค่ะ คือมันไม่ใช่ครั้งแรก และเกินกว่าร้อยครั้งแล้วกับเหตุการณ์ทำนองนี้ เราจะทำไงดี มันเหนื่อยแบบบอกไม่ถุก เรารักกัน แต่มันก็ไม่มีความสุขเลย
ยิ่งคบยิ่งท้อ ทำยังไงดี
คือเราคบกับแฟนมาจะ3ปีแล้วค่ะ เราคบเพราะเขาเป็นคนจิตใจดี แต่นิสัยเรามันสวนทางกันมาก เราเป็นคนทำอะไรต้องวางแผนจะได้ไม่ผิดพลาด แต่เขาชอบสะเพร่า ทำอะไรก็ชอบทำแบบเฉียดเวลา เค้าเข้ากับคนอื่นยากเพราะพูดจาไม่ค่อยเป็น หลายๆครั้งเขาเผลอพูดจาใส่เพื่อนเราด้วยคำพูดที่ไม่ถนอมน้ำใจ ซึ่งเขาไม่ได้ตั้งใจหรอกคะ เขาไม่รู้ว่าในเหตุการณ์ไหนควรจะพูดยังไง แต่เราเหนื่อย เราพยายามให้เขาค่อยๆปรับตัว เราอยากให้เขาเป็นที่รักใคร่ของเพื่อนๆบ้าง ไม่อยากให้ไปไหนแล้วใครมองเขาไม่ดี เราพยายามให้เขาปรับเพื่อตัวเขาเอง ช่วงปีแรกเราก็เข้าใจค่ะ เขามาตามนัดช้าบ้าง ชอบลืมของบ้าง พูดจาไม่เอาใจเขาใส่ใจเราบ้างก็ยังโอเค เราก็เตือนเขาบอกเขาว่าไม่ดีนะแบบนี้ควรแก้ไขนะ เขาก็บอกจะทำ พอปีที่2 ทุกอย่างเหมือนเดิมเรื่องเดิมๆมันเกิดซ้ำๆ เขาไม่มีเรื่องนอกใจ หรือทำร้ายใคร แต่เรื่องที่เป็นปัญหามันคือการใช้ชีวิตร่วมกัน เวลาทำอะไรก็ชักช้า ชอบอ้าง ชอบลืมของสำคัญ ไม่รอบคอบแทบทุกเรื่อง นี่ปีที่3แล้ว เราเหนื่อย วันนี้วันที่18ก.ค. เรานัดกันว่าจะมาเจอกันที่ห้างแห่งนึงในกรุงเทพ เขาอยู่ภาคเหนือ ช่วงนี้ปิดเทอมเลยไม่เจอกันมา2เดือน วันนี้เขาจะกลับมหาลัยเลยนัดเจอกันก่อน เราเตรียมตัวแต่เช้าค่ะ แล้วรอเขา อยุ่ๆก่อนถึงเวลานัด2ชั่วโมง เขาทักมาบอกว่า เขาตกเครื่องบิน ขึ้นเครื่องไม่ทัน เราก็ถามว่ามีอะไรรึเปล่า เขาบอกว่า เปล่า แค่กะเวลาผิด เขาบอกคงต้องไปพรุ่งนี้นะ คือเราเตือนเขามาตลอดค่ะว่าจัดของรึยังจะออกมาสนามบินตอนไหน แล้วสุดท้ายก็เป็นแบบนี้อีกแล้ว เราขอที่บ้านยากมากเพื่อออกมาหาเขา1วัน ช่วงนี้เราต้องคอยดูยายที่ไม่สบายเลยไม่ได้ไปไหนเลย 2วันนี้ยายอาการดีขึ้นหน่อยเลยขอออกมาเที่ยวได้วันนึง แต่ก็เจอเรื่องแบบนี้ เหนื่อยมากๆค่ะ คือมันไม่ใช่ครั้งแรก และเกินกว่าร้อยครั้งแล้วกับเหตุการณ์ทำนองนี้ เราจะทำไงดี มันเหนื่อยแบบบอกไม่ถุก เรารักกัน แต่มันก็ไม่มีความสุขเลย