ผะหมี วันที่ 18

ค่อนข้างยาก
เพราะ กลอน
ไม่ใช่ใคร ผมผิดเอง
ลุ้นๆๆๆๆ

เรียกตึกสูงเด่นชัดถนัดปาก
หวาดเสียวมากใจหายคล้ายใจเสีย
คิอความเศร้าตรอมใจให้อ่อนเพลีย
ไม่รม์เสียอารมณ์ดีมีมากมาย
หมดสิ้นแรงพยุงตนจนแทบหลับ
มาวิบวับเบาบางอย่างอ่อนไหว
ยังจำได้นึกคิดติดตรึงใจ
บอกรู้ได้อยู่ตรงไหนได้ชัดเจน