อยากมาเล่าประสบการณ์เรื่องความรัก คะ

เรื่องนี้ มันอาจจะฟังดูเศร้าๆนะคะ แต่ดูลึกๆมันก็มีความสุขดีนะ 555555 เข้าเรื่องดีกว่า เราเป็นเด็กธรรมดาในโรงเรียนนี้แหละทีนาตาบ้านๆ ผิวดำ ไม่สวย จนครั้งหนึ่งเราเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะรุ่นพี่คนนั้น เปลี่ยงแปลงสะจนเราลบคำดูถูกได้เลยอ่ะ คือเรามีความสุขมากตอนนั้น จนมาถึงวันรับน้อง เรามารู้อีกทีว่าพี่เค้าเป็นพี่รหัสเรา 55555 ตอนนั้นโครตเขินทำไรไม่ถูก ได้แต่ยิ้มน่าแดงดำๆ พูดไรไม่ออก จนเพื่อนที่นั่งข้างๆสังเกตุได้เลยอ่ะว่าเราชอบพี่เค้า เวลาที่เราเขินเราจะเก็บอาการไม่อยู่ จนวันหนึ่งพี่เค้าทักเรามา ทักมาประมานว่า ปัจฉิมอยากได้ไรจากพี่ป่าวววว เราก็ตอบไปว่าไม่อยากได้ไร คือในใจโครตอยากบอกว่า อยากได้หัวใจพี่อ่ะปัจฉิมให้น้องได้ป่าววว >< จนผ่านมาสามสัปดาห์ แชทนั้นก้อยู่แค่นั้นเราไม่กล้าทักพี่เค้าไป เพราะเรากลัวพี่เค้าลำคาน เราได้แต่มองน่าเวลาเดินผ่านพี่เค้า แต่ได้ดีใจแบบเงียบๆที่เจอน่า เป็นแบบนี้อยู่เทอมนึ่งจนมาเทอมสอง เป็นเทอมสุดท้ายที่พี่เค้าจะได้อยู่โรงเรียนนี้ เราอยากทักพี่เค้าไปมากแต่เราเป็นคนขี้ขลาด จนมีคนคาบไปกินเราเสียใจมากกก นั่งนกอยู่สัปดาห์หนึ่ง จนพี่เค้ากับแฟนเลิกกัน
ได้สามสี่วันพี่เค้าก็กลับไปมีแฟนใหม่ เป็นแบบนี้สี่คน เรานี้งงตัวเองเหมือนกันทำไมตัดใจยากขนาดนี้ 555 เราได้แต่ภาวนาว่าอยากมีอีกเลยยยยย ขี้เกียจนก
เราเลยตัดสินใจทักพี่เค้าไปคุยๆเล่น พี่เค้าก็ตอบบ้าง อ่านไม่ตอบบ้าง เสียใจนิดๆ
  แล้ววันต่อมาพี่เค้ายิ้มให้เราด้วยเป็นอะไรที่ ดีต่อใจ และทำให้เราลืมยากมากขึ้น เราเลยเอาเรื่องนี้ไปอวดเพื่อนคนที่รู้ว่าเราชอบ มันมาบอกเราว่ามันเป็นคนไปบอกพี่เค้าเองว่าเราชอบบบบบ ตอนนั้นเราช็อคมาก จะเอาน่าไว้ไหน ทำตัวไงดี คิดไม่ออกกกกกกก เราเลยได้แต่หลบน่าเวลาที่เจอ ก้มน่าเวลาเดินผ่าน เพราะไม่รู้ไงว่าทำตัวไง กับคนที่ชอบ จนเวลาผ่านไป เหมือนพี่เค้ามีเยื่อใยให้เรา เหมือนเห็นเราในสายตา เราก็มโนว่าเค้าชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ พอสุดท้ายแค่พี่เค้าให้ความหวังเฉยๆ ไม่ได้คิดไรด้วย ที่ยิ้มให้เพราะเขินตอนเห็นน่าเรางี้ คือเราเสียใจมากกด่าตัวเองเป็นพันครั้ง สุดท้ายนี้ก็อยากให้ทุกคนที่เข้ามาอ่าน อย่าด่า จขกท ที่พิมผิดพลาดประการใด ด้วยนะคะ บายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย