เพื่อนๆคิดว่าผมเป็นตัวอะไร

สวัสดีครับนี่คือผมเอง
ผมเริ่มเป็นคนคิดมากทำให้นอนหลับไม่ได้พอจะหลับลงก็มีเรื่องบางเรื่องที่ทำให้ผมเป็นกังวลใจจนหลับไม่ลง
ผมไม่กล้าบอกพ่อแม่หรอกครับเกี่ยวกับเรื่องนี้เดี๋ยวเขาหาว่าผมเพ้อเจ้อ
ผมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ ม.1 ละครับตอนนี้ผม ม.5 แล้ว
แม้ผมจะมีเพื่อนมากน้อยเพียงใดก็ตาม ผมก็ยังรู้สึกเหงา ผมรู้สึกอ้างว้าง ผมคิดว่าผมไม่มีใคร ผมคิดว่าคนอื่นมองผมเป็นแค่คนๆนึงที่ไม่มีความสำคัญซึ่งนั่นก็ทำให้ตัวเองมองแบบนั้นเช่นกัน บางทีผมก็เครียดเรื่องอะไรไม่รู้ แต่มันก็ทำให้ผมน้ำตาไหล ผมจีบใครก็ไม่เคยติด... ไม่เคยมีแฟนเลย ผมเห็นคนอื่นมีแฟนแล้วก็นึกอิจฉาว่า ทำไมเราไม่มีแบบนั้นบ้าง ทำไมเราไม่ได้ดีแบบนั้นบ้าง ผมพยายามคิดหาคำตอบนั้น แต่สุดท้ายังไงผมก็หาคำตอบนั้นไม่เจอสักที
จนเมื่อวานผมได้รู้คำตอบว่า เราเนี่ยละ ที่เป็นจุดบ่งพร่องของชีวิต เคยมีคนจะมาจีบผม เธอเป็นคนดี เป็นคนสวย แต่ตอนนั้นผมปิดใจอยู่ สุดท้ายมันก็สายเสียแล้ว เธอมีคนอื่นไปแล้ว จนบางทีผมก็ยังคิดอีกว่า นี่เราเป็นตัวอะไรกันแน่ในสายตาคนอื่น เราคือใครกันแน่ในสายตาของทุกคน
ผมก็หาคำตอบนั้นหลายๆปีอีกเช่นกัน แต่สุดท้าย คำตอบนี้ก้ไม่เจอ แต่สุดท้ายผมก็ยังคงคิดอีกว่า ใครสักคนรึป่าวที่จะมาตอบคำถามเหล่านั้นได้
ใครสักคนที่จะมาอยู่ตอนที่ผมเหงารึป่าว ผมยังมองหาเขาคนัน้นอยู่ครับ