ก่อนอื่นผมอยากจะขอบอกว่า มันอาจจะดูไร้สาระ เด็กน้อย คิดอะไรตื้นๆ แต่ก่อนผมจะตั้งกระทู้นี้ผมคิดดีมากแล้ว ผมพยายามมาแล้วหลายเดือน เพราะฉะนั้นผมมั่นใจว่าผมเคยรักคนๆนี้ ยังรักคนๆนี้ และอยากจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปจนแก่จริงๆ
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเลิกกับแฟนได้ประมาณ3เดือนแล้ว ซึ่งผมค่อนข้างผูกพันกับเธอ เพราะผมไม่ค่อยรักใครง่ายๆ ก่อนหน้านี้ก็มีแค่แอบชอบหรือคบกับคนก่อนผมก็ไม่ได้จริงจัง แถมยังเบื่อคนนั้นง่ายมากๆด้วยซ้ำ แต่กับคนที่ผมเพิ่งเสียเธอไป ผมจริงจังมากๆ ผมวาดอนาคตไว้ค่อนข้างไกลเลยทีเดียว แต่พอมาถึงจุดนึง เธอบอกว่ายังไม่พร้อมคบเพราะมันหนัก อยากเรียนก่อน ผมเลยต้องยอม หลังจากเลิกแรกๆเราก็ยังคุยกันดีมากๆจนผมแอบคิดว่าเราจะกลับมาคืนดีกันได้เร็วๆนี้แน่ๆ แต่ทุกอย่างมันกลับตรงกันข้าม ผมเป็นคนขี้น้อยใจ พออะไรเล้กๆน้อยมันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ผมเลยชอบชวนเธอทะเลาะ จริงๆผมรุ้ตัวว่าที่ทุกอย่างมันพังลงมาแบบนี้เกิดจากตัวผมเป็นหลัก เธอเคยบอกว่า "ยิ่งเธอทำแบบนี้เรายิ่งอึดอัดกว่าตอนคบกันอีก"
ถึงตอนนี้ผมตีตัวออกห่างจากเธอได้ประมาณเดือนกว่าๆเกือบ2เดือนแล้ว โดยเธอไม่คุยกับผม นานๆครั้งถึงจะตอบบ้าง แต่ผมมักจะทำเธอรำคาญเสมอ เราต่างคนเลยต่างใช้ชีวิตกันแล้ว ซึ่งตอนนี้เราไม่คุยกันแล้ว( แล้วหนักถึงขั้นลบเพื่อนแล้ว) หลายครั้งที่ผมมีความสุขกับชีวิตเช่นเวลาไปกับเพื่อน หรือเล่นเกมยาวๆ แต่ทุกครั้งที่ผมอยู่เงียบๆคนเดียว ผมคิดถึงเธอมากๆ ผมคิดได้แค่ว่า ชีวิตมันน่าจะสนุกกว่านี้มากเลยนะ ถ้าเรายังอยู่ด้วยกัน ผมน่าจะยิ้มได้กว้างกว่านี้เยอะ
ผมอยากรู้ว่ามันยังพอจะมีทางที่เธอจะให้อภัยผม และกลับมาคุยกันเหมือนเดิม
ยังไม่ต้องกลับมาคบกัน แค่คุยกันเป็นเพื่อนเหมือนเดิมก็ได้ เพราะผมอึดอัดมากๆที่เราไม่คุยกัน ..
*เธอยังดู Story ใน Instagram ผมเสมอ ผมไม่รู้ว่ามันมีความหมายอะไรรึเปล่า แต่ผมรู้วึกว่านั่นคือสิ่งเดียวที่เรายังใช้ติดต่อกัน
ควรทำอย่างไร เมื่อผมเสียคนที่ผมมั่นใจว่ารักที่สุดไป?
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเลิกกับแฟนได้ประมาณ3เดือนแล้ว ซึ่งผมค่อนข้างผูกพันกับเธอ เพราะผมไม่ค่อยรักใครง่ายๆ ก่อนหน้านี้ก็มีแค่แอบชอบหรือคบกับคนก่อนผมก็ไม่ได้จริงจัง แถมยังเบื่อคนนั้นง่ายมากๆด้วยซ้ำ แต่กับคนที่ผมเพิ่งเสียเธอไป ผมจริงจังมากๆ ผมวาดอนาคตไว้ค่อนข้างไกลเลยทีเดียว แต่พอมาถึงจุดนึง เธอบอกว่ายังไม่พร้อมคบเพราะมันหนัก อยากเรียนก่อน ผมเลยต้องยอม หลังจากเลิกแรกๆเราก็ยังคุยกันดีมากๆจนผมแอบคิดว่าเราจะกลับมาคืนดีกันได้เร็วๆนี้แน่ๆ แต่ทุกอย่างมันกลับตรงกันข้าม ผมเป็นคนขี้น้อยใจ พออะไรเล้กๆน้อยมันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ผมเลยชอบชวนเธอทะเลาะ จริงๆผมรุ้ตัวว่าที่ทุกอย่างมันพังลงมาแบบนี้เกิดจากตัวผมเป็นหลัก เธอเคยบอกว่า "ยิ่งเธอทำแบบนี้เรายิ่งอึดอัดกว่าตอนคบกันอีก"
ถึงตอนนี้ผมตีตัวออกห่างจากเธอได้ประมาณเดือนกว่าๆเกือบ2เดือนแล้ว โดยเธอไม่คุยกับผม นานๆครั้งถึงจะตอบบ้าง แต่ผมมักจะทำเธอรำคาญเสมอ เราต่างคนเลยต่างใช้ชีวิตกันแล้ว ซึ่งตอนนี้เราไม่คุยกันแล้ว( แล้วหนักถึงขั้นลบเพื่อนแล้ว) หลายครั้งที่ผมมีความสุขกับชีวิตเช่นเวลาไปกับเพื่อน หรือเล่นเกมยาวๆ แต่ทุกครั้งที่ผมอยู่เงียบๆคนเดียว ผมคิดถึงเธอมากๆ ผมคิดได้แค่ว่า ชีวิตมันน่าจะสนุกกว่านี้มากเลยนะ ถ้าเรายังอยู่ด้วยกัน ผมน่าจะยิ้มได้กว้างกว่านี้เยอะ
ผมอยากรู้ว่ามันยังพอจะมีทางที่เธอจะให้อภัยผม และกลับมาคุยกันเหมือนเดิม
ยังไม่ต้องกลับมาคบกัน แค่คุยกันเป็นเพื่อนเหมือนเดิมก็ได้ เพราะผมอึดอัดมากๆที่เราไม่คุยกัน ..
*เธอยังดู Story ใน Instagram ผมเสมอ ผมไม่รู้ว่ามันมีความหมายอะไรรึเปล่า แต่ผมรู้วึกว่านั่นคือสิ่งเดียวที่เรายังใช้ติดต่อกัน