อยากรู้ว่าทั้งหมดนี้เราเยอะไปเองจิงๆ หรือเขาน้อยไป ทำไมมันไม่เหมือนคนรักกันคบกัน ทำไมมันดูต่างคนต่างใช้ชีวิตมากๆ
ทุกๆวัน ในแต่ละอาทิตย์ เลิกงาน22.30 เข้าบ้าน เที่ยงคืนตี1. นอนตี4-5-6 (ให้เหตุผลว่าทำงาน)
ทุกวันพุธ เตะบอล(ขอออกงานก่อนเวลาตลอด ประมาน1-2-3ทุ่มก้อไปแล้ว) เข้าบ้านตี3-4-5
ไม่เคยมีวันหยุดตรงกัน ไม่เคยมีเวลาให้. นัดอะไรไว้ไม่เคยจำได้ กินข้าวด้วยกันแต่ละอาทิตย์นับครั้งได้
ในแต่ละวันจะโทหาเหมือนลำบากมาก ทั้งที่ตอนจีบใหม่ๆคุยทั้งวันจนที่ทำงานแซว ไม่ได้ขอให้โทหาทั้งวัน แต่อยากให้โทหาบ้าง ที่คุยเหมือนคนคิดถึงกันไม่ใช่แค่โทมาแค่เพราะหน้าที่ หรือกลัวมีปัญหา
บางอาทิตย์กลับบ้าน ส -อา(กลับบ้านแต่ก็ไม่ใช้ชีวิตในบ้านเลย เข้าตอนนอนทีเดว ตี3-4-5 ) เข้าไปนอนจิงๆ
คบกันมา1ปี แทบไม่เคยพาไปอยู่ในสังคมของเขา เหมือนกับว่าไม่อยากให้ใครรู้จักเราว่าเปนแฟนกัน. เวลาแนะนำเรา แนะนำว่าน้อง ฝากสวัสดีพ่อแม่ครอบครัว. ไม่เคยเอ่ยให้ซักครั้ง ทั้งที่เราแค่อยากแสดงความเคารพ อ้างว่ายุ่ง ไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัว สังคมตัวเองให้ฟัง แม้กระทั้ง วัน เดือน ปีเกิด ก้อไม่อยากให้รุ ถามเกิดวันอะไร เฉไฉไม่ยอมบอก(แค่อยากทำอะไรดีๆเซอร์ไพให้) บัตรปชช. ไม่เคยให้เห็น ไม่รู้กลัวอะไร แต่ของเราเองเปิดเผยให้รู้ทุกอย่าง คือเราจิงใจ จิงจัง และเลือกเขาเปนคู่ชีวิต แต่เขาคงยังไม่เลือกเรา ถึงปากจะบอกว่ารักเรา แต่ดูเหมือนการกระทำมันไม่ใช่
พอถึงทีฝั่งครอบครัวเราเอง อยากพาเขามาแนะนำ มาให้รู้จัก เขากลับมีสารพัดเหตุผลที่เหมือนจะไม่สะดวกมา แล้วเอ่ยว่ายังไม่พร้อม. (แค่ให้มาสวัสดี ทักทาย แสดงความนอบน้อมกับผู้ใหญ่) นัดกันไว้เช้าย้ำเวลาแล้ว สรุปไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน ถึงเวลานัดเหรดมา2 ชม. ไม่รักษาเวลาแม้กระทั่งกับผู้ใหญ่ของเรา (ปกติเปนคนไม่ตรงเวลาแทบทุกครั้ง)แต่เปนกับเราก็ให้อภัยมาตลอด)
วันพิเศษของคนอื่น(เพื่อน,ครอบครัว) ขอออกจากงานก่อนเวลาตลอดได้ ไม่เคยติดงาน แต่วันพิเศษของเราติดงานตลอด
งานยุ่งตลอด ทั้งที่บางงานตรงกับวันพุธ ซึ่งทุกพุธ ออกงานก่อนเวลาไปเตะบอลได้ แต่พุธนั้น(วันเกิดของเรา)กลับมาดึกมาก (เที่ยงคืนเกือบตี1) งานเกือบเลิกแล้ว แต่ก้อยังดีใจที่อุตส่ามาให้
คบกันมาไม่เคยหวานโรแมนติด เซอร์ไร์(อันนี้พยายามรับได้) แต่ส่วนอื่น มันรู้สึกไม่โอเครมากๆ เคยคุยตกลงกัน บอกกล่าวในส่วนมี่ไม่ชอบ ให้ปรับปรุง ก้อเหมือนจะดีได้แค่2-3วัน แล้วก้อกลับมาเหมือนเดิม บางเรื่องไม่ปรับปรุงให้ด้วยซ้ำ
จิงๆเข้ากันไม่ได้หลายอย่างมากๆ แต่เพราะเรารักเขา เราพยายามปรับตัวเองให้อยู่กับเขาได้ พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น แต่ดูเหมือนเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียว เราไมชอบเริ่มต้นใหม่ๆ รักใครรักจิง รักคนเดียวไม่เผื่อใจมองใคร เราจึงเลือกเขา แต่มันกลับกลายเป็นว่าทำให้เราวิ่งตามเขาขึ้นมากทุกวัน.
เราไม่โอเคกับสิ่งที่เป็นอยู่นี้มากๆ จะไปไหนทำอะไร ไม่เคยอธิบาย แค่บอกจะไป จะทำ พอถามก็หงุดหงิดใส่หาว่าถามเยอะแยะ แต่ทีตัวเขาถามเราละเอียดยิบแบบไม่ให้เหลือเชิงเหลืออะไรเลย
เวลาเราเทคแคร์ดูแลเขา แทบไม่เคยเอ่ยหรือแสดงให้รุสึกว่าขอบคุณหรือรู้สึกดีหนำซ้ำบางครั้งกลับแสดงอาการหรือมีคำพูดให้รุสึกว่าเราวุ่นวายจุ้นจ้านกับเขา
เราเฟลมาก คือเราทำด้วยความหวังดี อยากเทคแคร์ดูแลแฟน แต่กลายเปนว่ายุ่งวุ่นวาย หลังจากนั้น เราเลยพยายามไม่ไปยุ่งวุ่นวายถามอะไรกับเขามาก แต่ดูเหมือนมันยิ่งทำให้เรา2คนห่างกัน ไม่รักกันไปกว่าเดิม
มันมีคำถาม มันมีความอึดอัด มันไม่มีคำอธิบายใดๆที่ฟังแล้วสบายใจได้ มันมีความไม่เคยเข้าใจอะไร มันเหมือนของตาย มันไม่เหมือน.....คนไม่รักกัน
คบแบบนี้เหมือบคบทิ้งๆขว้างๆ ไม่ใส่ใจดูแล ไม่สนใจ แต่ขอเลิกไม่ยอมเลิก แต่ไม่ปรับปรุง คุยปรับความเข้าใจไปแล้วก็เหมือนเดิม ตอนนี้ความรู้สึกเราทุกข์ใจมากไม่มีความสุขเลย เหมือนโดนกดให้ยุไปแบบนี้
เปนอย่างนี้แล้วเราควรทำยังไงต่อไปดีคะ. แบบนี้เขารักเราบ้างมั้ย รักเราจิงๆรึป่าว. อยากรู้มากจิงๆ จะได้ตัดสินใจชีวิตถูกว่าจะทำไงต่อไปดี
............................
ถ้าเจอแบบนี้ ควรทำไงต่อไปดี
ทุกๆวัน ในแต่ละอาทิตย์ เลิกงาน22.30 เข้าบ้าน เที่ยงคืนตี1. นอนตี4-5-6 (ให้เหตุผลว่าทำงาน)
ทุกวันพุธ เตะบอล(ขอออกงานก่อนเวลาตลอด ประมาน1-2-3ทุ่มก้อไปแล้ว) เข้าบ้านตี3-4-5
ไม่เคยมีวันหยุดตรงกัน ไม่เคยมีเวลาให้. นัดอะไรไว้ไม่เคยจำได้ กินข้าวด้วยกันแต่ละอาทิตย์นับครั้งได้
ในแต่ละวันจะโทหาเหมือนลำบากมาก ทั้งที่ตอนจีบใหม่ๆคุยทั้งวันจนที่ทำงานแซว ไม่ได้ขอให้โทหาทั้งวัน แต่อยากให้โทหาบ้าง ที่คุยเหมือนคนคิดถึงกันไม่ใช่แค่โทมาแค่เพราะหน้าที่ หรือกลัวมีปัญหา
บางอาทิตย์กลับบ้าน ส -อา(กลับบ้านแต่ก็ไม่ใช้ชีวิตในบ้านเลย เข้าตอนนอนทีเดว ตี3-4-5 ) เข้าไปนอนจิงๆ
คบกันมา1ปี แทบไม่เคยพาไปอยู่ในสังคมของเขา เหมือนกับว่าไม่อยากให้ใครรู้จักเราว่าเปนแฟนกัน. เวลาแนะนำเรา แนะนำว่าน้อง ฝากสวัสดีพ่อแม่ครอบครัว. ไม่เคยเอ่ยให้ซักครั้ง ทั้งที่เราแค่อยากแสดงความเคารพ อ้างว่ายุ่ง ไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัว สังคมตัวเองให้ฟัง แม้กระทั้ง วัน เดือน ปีเกิด ก้อไม่อยากให้รุ ถามเกิดวันอะไร เฉไฉไม่ยอมบอก(แค่อยากทำอะไรดีๆเซอร์ไพให้) บัตรปชช. ไม่เคยให้เห็น ไม่รู้กลัวอะไร แต่ของเราเองเปิดเผยให้รู้ทุกอย่าง คือเราจิงใจ จิงจัง และเลือกเขาเปนคู่ชีวิต แต่เขาคงยังไม่เลือกเรา ถึงปากจะบอกว่ารักเรา แต่ดูเหมือนการกระทำมันไม่ใช่
พอถึงทีฝั่งครอบครัวเราเอง อยากพาเขามาแนะนำ มาให้รู้จัก เขากลับมีสารพัดเหตุผลที่เหมือนจะไม่สะดวกมา แล้วเอ่ยว่ายังไม่พร้อม. (แค่ให้มาสวัสดี ทักทาย แสดงความนอบน้อมกับผู้ใหญ่) นัดกันไว้เช้าย้ำเวลาแล้ว สรุปไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน ถึงเวลานัดเหรดมา2 ชม. ไม่รักษาเวลาแม้กระทั่งกับผู้ใหญ่ของเรา (ปกติเปนคนไม่ตรงเวลาแทบทุกครั้ง)แต่เปนกับเราก็ให้อภัยมาตลอด)
วันพิเศษของคนอื่น(เพื่อน,ครอบครัว) ขอออกจากงานก่อนเวลาตลอดได้ ไม่เคยติดงาน แต่วันพิเศษของเราติดงานตลอด
งานยุ่งตลอด ทั้งที่บางงานตรงกับวันพุธ ซึ่งทุกพุธ ออกงานก่อนเวลาไปเตะบอลได้ แต่พุธนั้น(วันเกิดของเรา)กลับมาดึกมาก (เที่ยงคืนเกือบตี1) งานเกือบเลิกแล้ว แต่ก้อยังดีใจที่อุตส่ามาให้
คบกันมาไม่เคยหวานโรแมนติด เซอร์ไร์(อันนี้พยายามรับได้) แต่ส่วนอื่น มันรู้สึกไม่โอเครมากๆ เคยคุยตกลงกัน บอกกล่าวในส่วนมี่ไม่ชอบ ให้ปรับปรุง ก้อเหมือนจะดีได้แค่2-3วัน แล้วก้อกลับมาเหมือนเดิม บางเรื่องไม่ปรับปรุงให้ด้วยซ้ำ
จิงๆเข้ากันไม่ได้หลายอย่างมากๆ แต่เพราะเรารักเขา เราพยายามปรับตัวเองให้อยู่กับเขาได้ พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น แต่ดูเหมือนเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียว เราไมชอบเริ่มต้นใหม่ๆ รักใครรักจิง รักคนเดียวไม่เผื่อใจมองใคร เราจึงเลือกเขา แต่มันกลับกลายเป็นว่าทำให้เราวิ่งตามเขาขึ้นมากทุกวัน.
เราไม่โอเคกับสิ่งที่เป็นอยู่นี้มากๆ จะไปไหนทำอะไร ไม่เคยอธิบาย แค่บอกจะไป จะทำ พอถามก็หงุดหงิดใส่หาว่าถามเยอะแยะ แต่ทีตัวเขาถามเราละเอียดยิบแบบไม่ให้เหลือเชิงเหลืออะไรเลย
เวลาเราเทคแคร์ดูแลเขา แทบไม่เคยเอ่ยหรือแสดงให้รุสึกว่าขอบคุณหรือรู้สึกดีหนำซ้ำบางครั้งกลับแสดงอาการหรือมีคำพูดให้รุสึกว่าเราวุ่นวายจุ้นจ้านกับเขา
เราเฟลมาก คือเราทำด้วยความหวังดี อยากเทคแคร์ดูแลแฟน แต่กลายเปนว่ายุ่งวุ่นวาย หลังจากนั้น เราเลยพยายามไม่ไปยุ่งวุ่นวายถามอะไรกับเขามาก แต่ดูเหมือนมันยิ่งทำให้เรา2คนห่างกัน ไม่รักกันไปกว่าเดิม
มันมีคำถาม มันมีความอึดอัด มันไม่มีคำอธิบายใดๆที่ฟังแล้วสบายใจได้ มันมีความไม่เคยเข้าใจอะไร มันเหมือนของตาย มันไม่เหมือน.....คนไม่รักกัน
คบแบบนี้เหมือบคบทิ้งๆขว้างๆ ไม่ใส่ใจดูแล ไม่สนใจ แต่ขอเลิกไม่ยอมเลิก แต่ไม่ปรับปรุง คุยปรับความเข้าใจไปแล้วก็เหมือนเดิม ตอนนี้ความรู้สึกเราทุกข์ใจมากไม่มีความสุขเลย เหมือนโดนกดให้ยุไปแบบนี้
เปนอย่างนี้แล้วเราควรทำยังไงต่อไปดีคะ. แบบนี้เขารักเราบ้างมั้ย รักเราจิงๆรึป่าว. อยากรู้มากจิงๆ จะได้ตัดสินใจชีวิตถูกว่าจะทำไงต่อไปดี
............................