3-5 July,2017
Kho Tao, Nang Yuan Island

เกาะเต่า เมื่อเราไม่ได้เจอกันแค่ครั้งแรก..

บังเอิญวันนี้เป็นวันเกิด ซึ่งมันก็ไม่สลักสำคัญอะไรนักหรอก แต่เมื่อเรานึกถึงการเริ่มต้นของชีวิต แล้วบังเอิญได้กลับมายืนอยู่ ณ จุดเริ่มต้นของเรื่องดีๆ และยังเป็นจุดเริ่มต้นความทรงจำดีๆ ของใครอีกหลายคน มันก็คงมีความหมายเพียงพอที่จะนำมาเล่าสู่กันฟัง

แต่สถานที่ ที่เกี่ยวข้องกับครั้งแรกนั้นควรค่าแก่การจดจำเสมอ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ฉันกลับมาเกาะเต่าครั้งที่ 2 ในรอบ 8 ปีที่ผ่านมา

ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่เราได้มาเยือนเกาะเต่าอีกครั้ง พวกเราเดินทางเช้าวันที่ 3 กรกฎาคม 2560 (วันเกิดไม่เคยอยู่กรุงเทพเลย อิอิ เค้าเรียกว่า ไปฉลอง)โดยเครื่องบินสายบินนกแอร์
ไฟว์เช้า 06.10-07.10 น. ขึ้นเครื่องที่สนามบินดอนเมือง

มาถึงสนามบินสุราษฏร์ธานีแล้วค่ะ ไปจองตั๋วเลยกัน
พวกเราถึงสนามบินท่าอากาศยานสุราษฏร์ธานีก่อนเวลา 10 นาที หลังจากนั้นเราก็มาเช็คตั๋วรถ กับตั๋วเรือที่ได้ซื้อไว้ล่วงหน้า หลังจากได้ตั๋วเรียบร้อย ก็รอขึ้นรถบัสจากสนามบินกันเลยค่ะ รถออกประมาณ 8.30 น.นั่งจากสุราษฏร์ - ท่าเรือรมพระยา ใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมงกว่าๆ  

ถึงท่าเรือแล้วค่ะ Let's go!!
พวกเรานั่งเรือของบริษัทลมพระยา เป็นเรือใหญ่ เป็นห้องแอร์ สะดวกสบาย ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมงค่ะ (ไม่รวมแวะพักที่เกาะพงัน)แต่ลืมบอกไป จากลมพระยา- เกาะเต่า ต้องต่อเรือที่เกาะพงันนะคะ พวกเราลงที่เกาะพงันในเวลา 11.00 น. แต่ต้องรอเรืออกจากท่าเรือเกาะพะงันตอน 12.00 น. ถึงเกาะเต่า น่าจะราวๆ บ่าย 2 โมง

14.00 น. ถึงแล้วค่ะเกาะเต่า คราวนี้ก็รอรถของทางรีสอร์ทมารับค่ะ เราพักที่ Koh Toa Hillside Resort
พักไกลจากถนนคนเดินหน่อย แต่สงบเงียบ คนไม่พลุกพล่านดีค่ะ ขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ พรุ่งนี้มีโปรแกรมดำน้ำกัน

เช้าวันที่ 4 กรกฎาคม  "ไปดำน้ำกันค่ะ"
มีแพคเก็ตให้เลือก เราเลือกแพคเก็ตหัวละ 500 บาท มีบุปเฟ่ต์อาหารบนเรือค่ะ
เราออกดำน้ำรอบ 10.30 น. มีเพื่อนร่วมทริป 13 คน มีคนไทย 5 คน นอกนั้นฝรั่งค่ะ รถรับ ณ บังกะโล ตามจุดบนเกาะเต่ามาแล้วค่ะ
รับอุปกรณ์ ชำระค่าขึ้นเกาะนางยวน คนไทย 30 บาท ฝรั่ง 100 บาท เรือออกจากท่าเทียบเรือแม่หาด

ความทรงจำของเรายาวกี่วินาทีในโลกสีคราม ไปดูกันค่ะ

เกาะสุดท้ายสำหรับวันนี้ เกาะนางยวน เกาะนี้ส่วนใหญ่เน้นถ่ายรูปกันค่ะ ไปกดชัตเตอร์รัวๆๆๆกันเลยค่ะ


สำหรับฉัน..เพื่อที่จะได้เก็บภาพที่สวยงามเอาไว้ใjห้คงอยู่ตราบนานเท่านาน ต้องอาศัยการพบกันของหลายสิ่ง ทั้งดงปะการังที่สมบูรณ์ คนในภาพ ฝูงปลาที่ต้องให้ความร่วมมือ จังหวะและเวลาที่เหมาะสมและพอดี ทั้งหมดนี้จะขาดจากกันไม่ได้
เวลาบนโลกกับเวลาใต้น้ำอาจไม่เท่ากัน เวลาใต้น้ำนั้นเดินช้า เพราะสิ่งมีชีวิตที่นั่นต้องใช้เวลาเติบโตเป็นสิบ ร้อย พันปี.. นักดำน้ำก็เช่นกัน เวลาหนึ่งไดฟ์ไม่ถึงชั่วโมงอาจดูแสนสั้นหรือแสนยาวนาน ขึ้นอยู่กับความสุข ทุกข์ สบาย แต่ถึงจะสั้น-ยาว เวลานั้นจะเป็นเวลาที่เราจดจำได้ดีเสมอ...
พวกเราขอขอบคุณทุกคนที่อยู่ในทริปนี้ ขอบคุณพนักงานบนเรือที่พาไปชมจุดประการัง และปลาตัวน้อยใหญ่ และฉันขอขอบคุณเพื่อนเดินทางที่อยู่เคียงข้าง เดินทางกันมาเป็นเวลา3 ปี ทำให้ทุกการเดินทางมีความหมาย

#travelerblog
#kohtao2017