TAKUNI เหมือนจะไปไม่กลับแล้ว

เพราะถ้าทำไม่เสร็จ แล้วไปนอน ไปเล่น ก็จะไม่เสร็จยาวเลย....

disclaimer: ความเห็นส่วนตัว  โปรดมีวิจารณญาณ  ไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร อย่าว่ากัน ๐  ถ้า gap ยังเล็ก ขาดทุนเล็กน้อย  ไม่เดือดร้อนเงิน แน่ใจในพื้นฐาน ก็ทำใจว่ามันก็อาจกลับมาขึ้น (ระวั

ติดดอยจนไม่รู้จะถัวยังไงแล้ว จะคัตล็อตก็ไม่ทัน...ก็ถือไป ลงซะให้พอ 10 ปีก็จะถือรอ...เจ้าพ่อคุณ!!!

Takuni จ๋าสงสารพี่หน่อยนะ วิ่งบ้างนะ นี้เล่นขึ้น 4 ลง10 แบบนี้พี่ตายยยเอานะ พี่ถัวแล้วถัวอีก รู้มั๊ยว่าตอนนี้พี่จะกินข้าวคลุกน้ำปลาาาแล้ววนะ วิ่งโชว์ เลย ว่าเราเป็นหุ้นน้ำดี 5555

หุ้นส่วนใหญ่ไม่ขึ้น ก็ไม่มีทางได้ฟังข่าวดี ผู้ใหญ่ในประเทศต้องการให้เป็นแบบนี้ ก็ต้องทำใจครับ

ไม่รู้ว่าทุกท่านเป็นเหมือนกันมั้ยนะครับ ผมในทุกวันนี้ จะกินไรก็ไม่ได้ ระแวงไปหมด ต้องรู้ปริมาณแคลเสียก่อน แต่จะให้ไปชั่งน้ำหนักอาหารตลอด มันก็ไม่หนุกเลย พอจะไปกินในเซเว่น ก็.. โอ้โห น้ำตาลบ้าง .. แป

ความจริงคือการที่จะรวยต้องมีพื้นฐานความขยันและหมั่นหาความรู้ใส่ตัวมิใช่หรือ ? เหมือนมันย้อนแย้งนะ ... ? จริงหรือว่าขี้เกียจและไม่จำเป็นต้องขยันเรียนก็รวยได้ ? คนที่รวยส่วนใหญ่ในโลกนี้คือขยันและมีวินั

เราอายุประมาณ 35 ปี เพิ่งย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดได้ประมาณ 2 เดือนนิดๆ หลังเรียนและทำงานอยู่กรุงเทพราว 20 ปี เราเห็นแม่ไม่ค่อยมีรายได้ เราเลยพยายามหาช่องทางให้ดขามีรายได้ จะได้ไม่มียืมเงินเรา

"เดี๋ยว" (ประเดี๋ยวก่อน), "แต่...", "ไว้จะทำให้", "จะพยายาม", "จะรับไว้พิจารณา" พอจะใช่ไหมคะ