แบบนี้เราเข้าค่ายซึมเศร้าหรือเปล่าคะ

ความจริงตอนนี้เรามีสตินะแต่เราเพิ่งมาสังเกตุตัวเราเองในตอนกลางคืน
เรานอนไม่หลับและพยายามเขียนจดหมายสั่งเสียและร้องไห้ไปด้วยเหมือนเศร้าๆกับชีวิตเรื่องอดีตกับความเจ็บๆหลายๆเรื่อง
แต่พยายามบอกตัวเองว่าเราปกติดี เราตอนนี้ออกจากงาน เพราะเบื่อไม่อยากเจอใครเหมือนอยากอยู่ในห้องคนเดียวนอนนิ่งๆในห้องเงียบๆ
จนมันหนักขึ้นมากๆแต่เราก็ไม่กล้าปรึกษาคนใกล้ตัวเพราะกลัวเค้าจะหาว่าเราคิดไปเองและเรียกร้องความสนใจ
พอเศร้าแบบไม่มีสติเราก็จะร้องไห้แต่พอใช้สติกลับคืนมาเราก็จะกลัวเเละเผาจดหมายลาตายทิ้ง
แบบนี้เราใกล้จะเป็นซึมเศร้าหรือเปล่าคะไม่กล้าไปหาหมอกลัวไม่ไม่ได้เป็นซึมเศร้า